Bp Rakoczy poświęcił kaplicę i budynek Hospicjum - „Pomnik Miastu Oświęcim”
Kaplicę i budynek Hospicjum - „Pomnik Miastu Oświęcim” poświęcił 29 lipca w Oświęcimiu bp Tadeusz Rakoczy. Odsłonięto także tablicę upamiętniającą Augusta Kowalczyka – głównego inicjatora powstania pierwszego w mieście i powiecie stacjonarnego hospicjum zbudowanego jako hołd dla ludzi, którzy ratowali więźniów niemieckiego obozu KL Auschwitz-Birkenau. Ten aktor, reżyser i pisarz, były więzień KL Auschwitz (nr obozowy 6804), przewodniczący rady Fundacji „ Pomnik-Hospicjum” zmarł rok temu.
Podczas uroczystości biskup Rakoczy odprawił Mszę św. Po liturgii poświęcił kaplicę i budynek hospicjum. Z udziałem marszałka województwa małopolskiego Marka Sowy odsłonięto także tablicę ku pamięci Augusta Kowalczyka, który jako 19-letni więzień Auschwitz-Birkenau, został skazany na śmierć i trafił do kompanii karnej. Wraz z grupą dwudziestu innych więźniów próbował ucieczki z obozu. Przeżyło tylko siedmiu z nich, w tym August Kowalczyk. Ocalał dzięki mieszkańcom Oświęcimia, Bierunia i Bojszów. Zmarł 29 lipca 2012 roku w oświęcimskim hospicjum.
Chorymi w hospicjum w Oświęcimiu, które działa od października 2011 roku, opiekuje się kilkanaście osób: lekarze, psychologowie, fizjoterapeuci i pielęgniarki. Koszt budowy całego piętrowego obiektu to ponad 3,3 mln zł, z czego prawie 2 mln stanowiły środki unijne, około miliona środki własne, a prawie 350 tys. zł wyłożył na ten cel budżet państwa.
Do pokrycia wkładu własnego wykorzystano środki przekazane przez wojewodę małopolskiego, rządy Japonii, Włoch, Szwajcarii, Niemiec oraz szereg instytucji i osób prywatnych. Z podarowanych pieniędzy zakupiono też sprzęt specjalistyczny dla hospicjum.
Akt erekcyjny pod budowę oświęcimskiego hospicjum wmurowano 27 stycznia 2000 roku, w 55. rocznicę oswobodzenia niemieckiego obozu zagłady Auschwitz-Birkenau.
Patronat nad Fundacją „ Pomnika-Hospicjum”, założoną przez Towarzystwo Opieki nad Oświęcimiem i Towarzystwo Miłośników Ziemi Oświęcimskiej, przyjął a także został honorowym członkiem Rady Fundacji m.in. metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz.
Hospicjum jest pomnikiem upamiętniającym tych, którzy z narażeniem własnego życia i życia swoich najbliższych w tamtym czasie komór gazowych i krematoriów, nieśli pomoc ratującą życie więźniom KL Auschwitz - Birkenau.
Nowe miejsce rehabilitacji oraz fizycznego i duchowego wsparcia
Po 30 latach od powstania Stowarzyszenia Hospicjum im. Jana Pawła II odbyło się uroczyste otwarcie i poświęcenie budynku.
Nasza placówka dysponuje 35 miejscami dla osób chorych terminalnie, z możliwością powiększenia ilości mieszkańców hospicjum. Jest to prawdopodobnie, pod względem powierzchni, jedno z największych, a może największe hospicjum na terenie województwa łódzkiego – zauważa Marian Miśkiewicz, prezes stowarzyszenia. W uroczystym otwarciu hospicjum, obok władz wojewódzkich i miejskich, obecni byli również zaangażowani w działalność hospicjum lekarze, pielęgniarki, opiekunowie i psycholodzy, a także wolontariusze. – Miejsce chorego jest w domu, a my będziemy dokładać wszelkich starań, żeby pacjent mógł mieć jak najlepsze miejsce dla siebie. Jednak jeśli się okaże, że ten dom nie spełnia tych wymagań – nie ma tam ciepła, bliskości albo po prostu bieżącej wody, to wtedy będziemy mieli wspaniałą alternatywę dla takiego pacjenta – czyli nowy dom, który jest tutaj. Będziemy mogli otoczyć go bliskością i dać mu podstawowe wygody życiowe, które też są mu potrzebne – podkreśla lek. Anna Topczewska, kierownik NZOP Stowarzyszenia Hospicjum im. Jana Pawła II.
„Projektowana nowa regulacja określana jest mianem związku partnerskiego i dotyczyć ma po pierwsze związków, które od dawna określane są w polskiej nomenklaturze prawnej mianem konkubinatu, jako mającego cechy stałości, opartego na współżyciu stron związku kobiety i mężczyzny. Jednak, po drugie, instytucja związku partnerskiego stanowić ma jednocześnie ramy prawne dla związków dwóch osób tej samej płci” - piszą członkowie Rady Społecznej przy Arcybiskupie Poznańskim w oświadczeniu w sprawie regulacji związków partnerskich.
Według nauczania Kościoła katolickiego, małżeństwo nie jest tylko ludzką instytucją, lecz wyrazem woli Bożej i ma swój początek w akcie stworzenia człowieka. Bóg stworzył człowieka jako mężczyznę i kobietę - jako „męża” i „mężatkę” (tłum. Cylkow; Lepiej oddają to określenia mężczyzny i kobiety w innych językach: np. czeskim: muž i žena czy rosyjskim: mużczina i żenszczina.) - jedno ze względu na drugie (Rdz. 1,27). „Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem”. Jedność ciał oznacza intencję prokreacji dla stworzenia rodziny, a także wspólnotę ducha i złączenie osobistych losów. W kulturze judeochrześcijańskiej komplementarność płci i płodność należą więc do samej natury instytucji małżeństwa. Dlatego małżeństwo nie jest dostępne dla osób tej samej płci. Chrystus wyniósł małżeństwo między ochrzczonymi do godności sakramentu. Zaakcentował też jeszcze bardziej oryginalny zamysł Boży, podkreślając nierozerwalność małżeństwa: „Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela” (Mt 19,6).
„Projektowana nowa regulacja określana jest mianem związku partnerskiego i dotyczyć ma po pierwsze związków, które od dawna określane są w polskiej nomenklaturze prawnej mianem konkubinatu, jako mającego cechy stałości, opartego na współżyciu stron związku kobiety i mężczyzny. Jednak, po drugie, instytucja związku partnerskiego stanowić ma jednocześnie ramy prawne dla związków dwóch osób tej samej płci” - piszą członkowie Rady Społecznej przy Arcybiskupie Poznańskim w oświadczeniu w sprawie regulacji związków partnerskich.
Według nauczania Kościoła katolickiego, małżeństwo nie jest tylko ludzką instytucją, lecz wyrazem woli Bożej i ma swój początek w akcie stworzenia człowieka. Bóg stworzył człowieka jako mężczyznę i kobietę - jako „męża” i „mężatkę” (tłum. Cylkow; Lepiej oddają to określenia mężczyzny i kobiety w innych językach: np. czeskim: muž i žena czy rosyjskim: mużczina i żenszczina.) - jedno ze względu na drugie (Rdz. 1,27). „Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a połączy się z żoną swoją, i będą dwoje jednym ciałem”. Jedność ciał oznacza intencję prokreacji dla stworzenia rodziny, a także wspólnotę ducha i złączenie osobistych losów. W kulturze judeochrześcijańskiej komplementarność płci i płodność należą więc do samej natury instytucji małżeństwa. Dlatego małżeństwo nie jest dostępne dla osób tej samej płci. Chrystus wyniósł małżeństwo między ochrzczonymi do godności sakramentu. Zaakcentował też jeszcze bardziej oryginalny zamysł Boży, podkreślając nierozerwalność małżeństwa: „Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela” (Mt 19,6).
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
