W czasie pandemii ryzyko stania się ofiarą handlarzy znacznie rośnie, zwłaszcza wobec migrantów i nielegalnych pracowników, z których bardzo wielu straciło pracę, a co za tym idzie środki utrzymania. Z kolei dla osób, które stały się już niewolnikami, zagrożeniem są obostrzenia mające na celu powstrzymanie wirusa. Brak swobody poruszania się oznacza, że ofiary handlu ludźmi mają mniejsze szanse na ucieczkę i znalezienie pomocy. „Powinniśmy stworzyć siatkę bezpieczeństwa, która pomoże zapewnić wszystkim z grupy ryzyka wsparcie materialne, medyczne, prawne i psychologiczne” - podkreśla Aloysius John, sekretarz generalny Caritas Internationalis.
Organizacja ta apeluje do instytucji i organizacji pożytku publicznego o ochronę dzieci przed nadużyciami i wykorzystywaniem, również za pośrednictwem internetu i nowych mediów. „Wzywamy wszystkich ludzi dobrej woli do zachowania czujności i zgłaszania takich przypadków” - napisał sekretarz generalny.
Według Caritas w czasie pandemii znacznie wzrosła liczba przypadków przemocy wobec dzieci oraz liczba nieletnich będących ofiarami wykorzystywania w internecie.
W Indiach, w ciągu zaledwie 11 dni, zgłoszono władzom 92 tys. przypadków znęcania się nad dziećmi, wiele z nich było zmuszanych do żebrania na ulicy.
Szczególnie poważna jest sytuacja w Libanie i innych krajach Bliskiego Wschodu, gdzie - jak donosi Gabriel Hatti, przewodniczący biura Caritas na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej - „wielu Filipińczyków i innych zagranicznych pracowników walczy o powrót do domu po utracie pracy z powodu COVID-19 i obecnego kryzysu gospodarczego. Stoją w kolejkach przed swoimi ambasadami, bez żadnego wsparcia, wielu z nich nie ma jakiegokolwiek statusu prawnego”.
Światowy Dzień Przeciwdziałania Handlowi Ludźmi został ogłoszony na 30 lipca przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 2013 roku. Celem tej inicjatywy jest zwiększenie świadomości społeczności międzynarodowej na temat sytuacji ofiar oraz promowanie obrony ich praw.
Dlaczego Epifania przypada 6 stycznia?
Ustalenie daty obchodów uroczystości Objawienia Pańskiego nie dokonało się przypadkowo. Choć nie została wskazana przez Pismo Święte, to posiada symbolikę opartą na tekstach biblijnych
Zanim przejdziemy do omówienia symboliki kryjącej się pod datą dzienną 6 stycznia, należy najpierw wyjaśnić nazwę uroczystości, którą wówczas obchodzi Kościół. Ta najbardziej rozpowszechniona wśród wiernych w Polsce to święto Trzech Króli. Z kolei w polskiej edycji ksiąg liturgicznych figuruje określenie Objawienie Pańskie. Natomiast w księgach łacińskich i w całej tradycji chrześcijańskiej od początku funkcjonuje nazwa Epifania, pochodząca z języka greckiego (epifaneia), która oznacza „objawienie”, „ukazanie się”. Chodzi o objawienie się Jezusa Chrystusa, Wcielonego Syna Bożego jako Zbawiciela świata. Nazwą „epifania” określano narodzenie Jezusa, Jego chrzest w Jordanie i dokonanie pierwszego cudu na weselu w Kanie Galilejskiej. Taką treść miało pierwotne święto Epifanii, które powstało ok. 330 r. w Betlejem. Obejmowało ono początkowe tajemnice zbawienia, o których informują nas pierwsze rozdziały Ewangelii ze skupieniem się na tajemnicy narodzenia Chrystusa. Epifania ulegała ewolucji wraz z jej rozszerzaniem się poza Palestynę. Na Wschodzie stanie się pamiątką chrztu Jezusa w Jordanie, a na Zachodzie będzie stanowić obchód trzech cudownych wydarzeń (tria miracula) stanowiących początkowe objawienia chwały Bożej Zbawiciela: pokłon Mędrców ze Wschodu, chrzest w Jordanie i cud w Kanie Galilejskiej, przy czym z czasem hołd magów rozumiany jako objawienie się Chrystusa poganom zdominuje niemal wyłącznie łacińską celebrację Epifanii. W ludowej świadomości stanie się ona zatem świętem Trzech Króli ze względu utożsamienie mędrców z królami na podstawie niektórych biblijnych tekstów prorockich, a ich liczba zostanie ustalona w związku z trzema darami, jakimi zostało obdarowane Dzieciątko Jezus. Te różnice między Wschodem a Zachodem nie przekreślają jednak faktu, że istotną tematyką tego obchodu liturgicznego pozostaje objawienie się Boga w Chrystusie.
CZYTAJ DALEJ