Wyjątkowy teledysk promujący pielgrzymkę Diecezji Płockiej na Jasną Górę
Służby muzyczne Pieszej Pielgrzymki Diecezji Płockiej na Jasną Górę nagrały teledysk pielgrzymkowy. Swoje dzieło stworzyły w czasie trwającej pandemii, przygotowując się duchowo do pielgrzymowania, które w tym roku będzie miało inny niż zazwyczaj charakter. Projekt promocji pielgrzymki jest dziełem 64 osób.
W pracę nad teledyskiem i piosenką pt. ”Maryjo, Matko mojego wezwania” zaangażowały się służby muzyczne z wszystkich grup pielgrzymkowych: biorą w nich udział 32 kobiety, 12 mężczyzn oraz 20 instrumentalistów.
Utwór pochodzi z repertuaru zespołu „Mocni w Duchu”. Ma promować 39. Płocką Pieszą Pielgrzymkę na Jasną Górę, zachęcać do udziału w niej zgodnie z tegorocznymi zasadami oraz zachęcać do pielgrzymowania duchowego.
W tym roku pielgrzymka płocka wyruszy 6 sierpnia pod hasłem „Stawiam na Maryję” - słowa te pochodzą od sługi Bożego Stefana Wyszyńskiego. Pielgrzymka będzie miała charakter sztafety – każda z grup będzie w niej szła tylko przez jeden dzień. Chętni będą mogli dojechać na Jasną Górę 14 sierpnia, aby symbolicznie wejść wspólnie do Częstochowy i wspólnie modlić się przed wizerunkiem Czarnej Madonny.
Pomysłodawcy piosenki i teledysku tłumaczą, że powstały one z radości, że mimo trudności pielgrzymka w tym roku jednak się odbędzie. Pielgrzymka jest czymś, o czym marzą przez cały rok, natomiast ograniczenia zakłóciły jej przebieg, ale nie zabroniły kontynuacji. Poza tym pielgrzymce zawsze towarzyszy śpiew, a to bardzo ważne i potrzebne uwielbienie Boga.
Praca nad utworem musiała mieć charakter on-line. Trwała przez dwa miesiące. Owoce dwumiesięcznej pracy grupy muzycznej pielgrzymki do Pani Jasnogórskiej można zobaczyć na fanpage'u pielgrzymkowym: https://www.youtube.com/watch?v=rvtVV_i_JFk. Pomysł zyskał akceptację ks. Jacka Prusińskiego, głównego przewodnika 39. Pieszej Pielgrzymki Diecezji Płockiej na Jasną Górę, a jego patronem jest Gość Niedzielny – edycja płocka.
Wolfgang Amadeusz Mozart jest uznawany za muzycznego geniusza
„Wolfgang Amadeus Mozart”, Barbara Krafft, portret pośmiertny, 1819 r.
Bez wątpienia był bon vivantem, człowiekiem, który nie stronił od rozrywkowej strony życia. Jednak pojmowanie Wolfganga Amadeusza Mozarta wyłącznie jako muzycznego geniusza, który spędzał czas na hulankach, jest stereotypem mocno podbudowanym wizerunkiem kompozytora wytworzonym na potrzeby hollywoodzkiej produkcji „Amadeusz”. Jak to często bywa, prawda leży gdzie indziej, albo – jak mawia klasyk – tam, gdzie leży. Mozart jako jeden z trzech geniuszy w pojęciu globalnym, kompozytor stawiany w jednym rzędzie z Janem Sebastianem Bachem i Fryderykiem Chopinem, genialnie obracał się w obrębie muzyki sakralnej. W ramach tegorocznej edycji Festiwalu Mozartowskiego w Warszawie cztery koncerty będą poświęcone właśnie dziełom, które salzburski Mistrz tworzył w silnym związku z liturgią. Już 21 czerwca br. w bazylice archikatedralnej w Warszawie zabrzmią dwie pozycje znajdujące się od lat w koronnym repertuarze Warszawskiej Opery Kameralnej. Choć oba te dzieła muzyki oratoryjnej w dorobku Wolfganga Amadeusza Mozarta nie ustępują pięknem jego „Requiem” i Mszy c-moll, to jednak nieczęsto goszczą na koncertowych afiszach. Wydawać by się mogło, że Msza „Koronacyjna” nie kryje przed nami tajemnic. Jednak na podstawie ostatnich badań dowiadujemy się, ze została skomponowana na użytek salzburskiej katedry, przypuszczalnie z okazji świąt Wielkiej Nocy, a nie – jak wcześniej sądzono - z okazji koronacji cudownego obrazu Matki Bożej w Maria Plain niedaleko Salzburga. Wykonano ją prawdopodobnie również w trakcie uroczystości koronacyjnych cesarza Leopolda II na króla Czech (6 września 1791 r. w Pradze). Drugim dziełem, które zabrzmi tego samego wieczoru, są Mozartowskie Nieszpory, czyli „Vesperae solennes de confessore”, które na tle całej muzyki sakralnej Mozarta są dziełem bardziej skondensowanym i zwartym, acz nieczęsto wykonywanym. Tym samym warto wsłuchać się w ich frazy, Nieszpory bowiem, skomponowane na potrzeby kalendarza liturgicznego katedry w Salzburgu (1780), kryją prawdziwą perłę – jedną z najpiękniejszych arii sopranowych w całej muzyce Mozarta (nie tylko sakralnej). Mowa o „Laudate Dominum”, w którym po przejmujących frazach solowych na pierwszy plan wychodzi chór. Zdradzę, że to jedno z moich ulubionych Mozartowskich dzieł, a wspomniana aria to perełka w jego spuściźnie. I jeszcze ciekawostka. Rękopis Mszy „Koronacyjnej” znajduje się w zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie.
Miasto Kraków przekazało Archidiecezji Krakowskiej kościół św. Łazarza przy ul. Kopernika w odpłatne użytkowanie. Od kwietnia strona kościelna będzie płacić czynsz w wysokości blisko 15 tysięcy złotych, a także pokrywać koszty mediów.
Zabytkowy, XVII-wieczny kościół św. Łazarza (pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny) mieszczący się przy ul. Kopernika 19 przez ostatnie lata pełnił funkcję posługi duchowej dla pacjentów okolicznych klinik szpitalnych i ich bliskich, nie był kościołem parafialnym. W 2019 roku stał się własnością Agencji Rozwoju Miasta Krakowa.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
