Każdego roku w czasie ferii zimowych w diecezji łowickiej odbywają się dni skupienia dla katechetów. W tym roku spotkania takie zorganizowano: w Jesionce dla katechetów z województwa mazowieckiego oraz w Wiskitkach i w Strzegocinie dla katechetów z województwa łódzkiego.

6 lutego 2002 r. do Domu Rekolekcyjnego w Wiskitkach przybyło 28 nauczycieli religii. O godzinie 17.30 uczestnicy wysłuchali pierwszej tego dnia konferencji, którą poprowadził organizator dni skupienia, ks. Sławomir Sobierajski.

Powołując się na dokument Konferencji Episkopatu Polski pt. Dyrektorium o Katechizacji Kościoła Katolickiego w Polsce, ks. Sobierajski zauważył, że formacja katechetów winna zawierać trzy elementy: być, wiedzieć i umieć. Najważniejsze w formacji odnosi się do samego być katechety - być człowiekiem, być chrześcijaninem, być apostołem. Nawiązując do ewangelicznej przypowieści o miłosiernym Samarytaninie, prelegent stwierdził, że każdy z ludzi jest trochę obolały. Niektórzy mają chore ciało, inni są poranieni, trochę osłabieni duchowo, jeszcze inni są zranieni psychicznie. Każdy z nas bywa czasami tym pobitym człowiekiem z przypowieści. Dzień skupienia ma przypomnieć, że w naszym życiu, w życiu każdego człowieka zawsze obok przechodzi ten Samarytanin, którym jest Jezus. Oliwa z przypowieści ma złagodzić rozterki naszej duszy, wino zaś oczyszcza. Przyznanie się do prawdy przed samym sobą może zaboleć, przestraszyć. Dlatego wszelkie nasze działania muszą zakończyć się na modlitwie, aby poczuć, że jesteśmy w drużynie Pana Jezusa, a On jest przecież Pierwszym Katechetą.

Po kolacji, o godzinie 19.00, rozpoczęła się druga konferencja. Tym razem prowadzącym był ks. Mirosław Kurek, a temat : Szkoły Ewangelizacji w diecezji łowickiej. Na wstępie prelegent przypomniał, że od początku swego pontyfikatu Ojciec Święty Jan Paweł II wzywa do nowej ewangelizacji. Szkoły ewangelizacyjne istnieją już w 21 polskich diecezjach. W całej tej działalności chodzi o przekładanie tego co już jest zapisane w Ewangelii na język współczesnego człowieka. Tą przestrzenią, którą należy obecnie zagospodarować, są nasze "trudne" szkoły, a czas przepowiadania zależy od zaangażowania wielu młodych ludzi. Stąd powstał projekt powołania szkoły nowej ewangelizacji, także na terenie diecezji łowickiej. W dniach 12 - 14 kwietnia odbędzie się w Wiskitkach pierwsze spotkanie dla wszystkich chętnych do wzięcia udziału w pracach nad nową ewangelizacją.

W istniejących już szkołach utworzono diakonie: ewangelizatorów, świadectwa, plastyczną i diakonie mediów mających na celu przygotować ludzi do głoszenia we współczesnym świecie Dobrej Nowiny. Kończąc konferencję, prowadzący powiedział, że szkoła nowej ewangelizacji to nie jest budynek, to ludzie, a wizja nowej ewangelizacji jest rozciągnięta na całe społeczeństwo.

Po konferencji wszyscy uczestniczyli we Mszy św. i krótkiej adoracji Najświętszego Sakramentu połączonej z wieczorną modlitwą. Na zakończenie dnia katecheci zebrali się w jadalni, gdzie przy herbacie i ciastkach był czas na wspólne śpiewanie i indywidualne rozmowy.

Drugi dzień rozpoczął się od porannej modlitwy. Po śniadaniu zaś konferencję wygłosił ks. Sławomir Sobierajski. Nawiązując do Orędzia Jana Pawła II na 36 Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu, mówił o roli internetu we współczesnym świecie, ile dobra i zła jest z nim związane. Podał też adresy kilku stron, gdzie katecheci mogą znaleźć materiały przydatne w swojej pracy.

Kolejnym zaplanowanym punktem była dyskusja nad książką Harry Potter. Stwierdzono przy tej okazji, że należy uczyć dzieci chodzić po tym świecie i odróżniać dobro od zła. Trzeba wychowywać ludzi sumienia, aby potrafili wybierać dobro. Z dyskusji wyciągnięto następujące wnioski:

Baśniowość Harrego Pottera różni się od baśniowości np. Andersena.

Istnieje niebezpieczeństwo zainteresowania magią, bo magia tego typu istnieje w świecie.

- Harry Potter, posługując się magią, chce czynić dobro.

- Kościół mówi, że magia pochodzi od szatana i jest złem.

- Należy mówić, że magia jest zła, a nie, że zła jest książka.

- Trzeba wyposażać dzieci w wiedzę co jest dobrem, a co złem.

Po dyskusji zebranym zaprezentowano zasady i sposoby tańca integracyjnego będącego formą metod aktywnych w katechezie.

Drugą konferencję tego dnia miał wygłosić ks. Robert Kwatek, ale ze względów zdrowotnych nie mógł być obecny. W zastępstwie poprowadził ją ks. Sobierajski. Mówił o pierwszym podręczniku dla katechetów powstałym w roku 400 n.e., a napisanym przez św. Augustyna: O katechizowaniu początkujących. Książka ta adresowana była do diakona Deogracjasa, któremu katecheza sprawiała trudności. Św. Augustyn, wychowawca i nauczyciel przez 12 lat, daje w niej następujące rady :

Domaga się sympatii i ciepłej przyjaźni dla katechizowanych.

Zaleca, by przez słowa i czyny okazywać katechizowanym miłość, jaką ma Bóg do człowieka.

Nawiązując do tych rad, ks. Sobierajski mówił o pracy katechety w dzisiejszych czasach. Należy katechizować w duchu radości, nauczyciele zaś są często bardziej niezadowoleni niż ich uczniowie. Wykładowca podał kilka przyczyn tego zjawiska:

Uczniowie nie pojmują tego, co się do nich mówi. Mamy więc upodabniać się do Jezusa Chrystusa - Boga, który stał się człowiekiem, by do nas mówić.

Katecheta boi się przemawiać. Nie można bać się mówić od serca tego, co się myśli. Podstawową zasadą jest nie odstąpować od prawdy.

Katecheta jest znudzony powtarzaniem tych samych prawd. Jeżeli więc bardzo lubimy lub kochamy naszych słuchaczy, to z wielkim zaangażowaniem będziemy po raz kolejny mówić to samo.

Słuchacze nie reagują. Przyczyną może być ich zmęczenie lub to, że katecheta się powtarza.

Słuchacze są nieznośni. Należy więc więcej rozmawiać o nich z Bogiem niż mówić im o Bogu.

Po konferencji zorganizowano pracę w grupach dzielenia. Na podstawie fragmentu 5 rozdziału Dyrektorium o Katechizacji Kościoła Katolickiego w Polsce pt. Formacja Katechetów, każda z grup miała opracować dwa zagadnienia :

Jakie ważne dla nas treści znalazły się w omawianym fragmencie i dlaczego.

Formacja katechetów w naszej diecezji - blaski i cienie.

Po zakończeniu pracy grupowej, zebrani wzięli udział w Mszy św. Po obiedzie, gospodarz domu rekolekcyjnego, ks. Andrzej Sałkowski, z okazji "tłustego czwartku" poczęstował swoich gości pączkami.

Wzbogaceni o nową porcję wiedzy i umiejętności, katecheci opuścili gościnne Wiskitki i powrócili do swoich domów.