W ubiegłym roku, 16 czerwca, s. Bogumiła Zamora nazaretanka, stróż pamięci Prymasa Tysiąclecia. Obok rodziców s. Bogumiła Zamora była tą osobą, która wprowadzała mnie w świat wiary. To ona przygotowywała mnie do I komunii św. w rodzinnej parafii św. Jakuba Apostoła w Częstochowie. Także od siostry Bogumiły otrzymałem mój pierwszy egzemplarz Nowego Testamentu. To od siostry Bogumiły otrzymałem figurkę Małego Jezusa na stół wigilijny.

Pamiętam też wyjazd do Krakowa, mój pierwszy wyjazd do królewskiego miasta z siostrą Bogumiłą. Wtedy należałem do Oazy Dzieci Bożych (Ruchu Światło-Życie). Naszą grupę prowadziła s. Bogumiła. Odegrała bardzo dużą rolę w moim powołaniu, w drodze do kapłaństwa, ale była również obecna na mojej drodze kapłańskiej. Na moją prymicję przysłała mi piękny list.

Nasze drogi spotykały się w Częstochowie, Rzymie i Komańczy. Wiem, że stale towarzyszyła mi swoją modlitwą. Jak to wiele razy mówiła moja mama, siostra Bogumiła to był fundament. Odchodziła z tego świata w blasku dwóch Serc: Serca Pana Jezusa i Niepokalanego Serca Maryi. Wiem i wierzę, że siostra Bogumiła nadal będzie czuwać nad moim kapłaństwem.

15 czerwca w kaplicy pw. Maryi Mater Verbi i bł. Jana Pawła II w siedzibie redakcji tygodnika katolickiego „Niedziela” została odprawiona Msza św. w 1. rocznicę śmierci s. Bogumiły Zamory.

S. Bogumiła Zamora urodziła się 7 sierpnia 1949 r. w Polanowicach. Do Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu wstąpiła 6 sierpnia 1968 r. Pierwsze śluby zakonne złożyła w Częstochowie 29 sierpnia 1971 r., a śluby wieczyste w Katedrze Wawelskiej w Krakowie 15 września 1976 r. Przyjęła wtedy tajemnicę: od Krzyża. Pracowała w Krakowie, Częstochowie, gdzie w latach 1976-77 pełniła funkcję opiekunki postulatu, a w kolejnych latach była katechetką w parafii św. Jakuba Apostoła. Potem kolejno pełniła swoją służbę w życiu zakonnym w Gdańsku-Wrzeszczu, Wadowicach, na Ukrainie, w Kijowie i Gniewaniu. Dwukrotnie pracowała we Włoszech, w latach 1988-92 była przełożoną domu w Borgonovo, a w latach 1997-2001 pracowała w Domu Generalnym w Rzymie nad pismami Matki Założycielki bł. Franciszki Siedliskiej (Marii od Pana Jezusa Dobrego Pasterza). Od 2004 r. pracowała w Komańczy oddając się służbie w propagowaniu życia i myśli sługi Bożego kard. Stefana Wyszyńskiego, prymasa Tysiąclecia. Dzięki jej zaangażowaniu ukazało się wiele publikacji dotyczących życia sługi Bożego, m.in. „Ojciec Narodu w komańczańskim klasztorze”. S. Bogumiła Zamora napisała też książkę „Pasterz i Ojciec Narodu Stefan Kardynał Wyszyński”. Publikacja dofinansowana przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach programu „Patriotyzm jutra”, stanowi cenny materiał edukacyjny dla dzieci i młodzieży. Zmarła 16 czerwca 2012 r. w Lublinie. Uroczystości pogrzebowe s. Bogumiły Zamory odbyły się 19 czerwca 2012 r. w Komańczy, gdzie również została pochowana.