Na przełomie roku tysiące młodych ludzi z całej Europy i z innych kontynentów zostały ugoszczone przez mieszkańców w Genewie i okolicach jeziora Lemańskiego oraz w pobliskich miejscowościach we Francji. Wspólna modlitwa oraz wymiana myśli i doświadczeń, do których okazją jest nowy etap „pielgrzymki zaufania przez ziemię”, są zaproszeniem do wyruszenia na poszukiwanie dróg pokoju i zaufania.
Pielgrzymi z Lublina trafili do różnych parafii. Mojej grupie przypadła malownicza miejscowość Rolle. Po przyjeździe do Genewy dostaliśmy adres parafii i mapę dojazdu. Na stacji kolejowej w Rolle już czekał na nas uśmiechnięty mężczyzna i wskazał drogę do domu parafialnego. Po wypełnieniu kilku formularzy trafiliśmy do pani Kristyny. Przez kilka dni korzystaliśmy z gościny starszej pani, która przez większość życia pracowała w Afryce jako chirurg. Była bardzo ciekawa zwyczajów, historii i stylu życia w Polsce. Była bardzo otwarta, wiele rozmawialiśmy o religii i naszych krajach. Gościnność przeżywana w wielkiej prostocie wzbudzała dobroć. Poruszyła serca tych, którzy przyjmowali, jak również tych, którzy byli przyjmowani. Doświadczenie komunii ponad granicami rodziło wielkie nadzieje.
Każdy dzień rozpoczynał się Mszą św., po której spotykaliśmy się w małych grupach międzynarodowych. W ten sposób możemy tworzyć cywilizację, w której będzie więcej zaufania, a mniej nieufności. Była to okazja do wzajemnego poznania, rozważaniami nad tekstami biblijnymi i podzielenia się własnymi refleksjami. Obiady i kolacje były wydawane na halach Palexpo. Mimo ogromnej rzeszy ludzi wydawanie posiłków przebiegało bardzo sprawnie. Wszystko dopięte na ostatni guzik; doskonała informacja, dograne środki komunikacji miejskiej. W Nowy Rok przed kościołem wszyscy otrzymali balony z przypiętymi karteczkami z przesłaniem Taizé. W jednym momencie te balony poszybowały w niebo, niosąc radosną nowinę o wspólnocie Taizé.
Europejskie Spotkania Młodych bracia z Taizé organizują od 1978 r. Miejscem tych zgromadzeń są wielkie miasta europejskie. Dwukrotnie młodzież Europy gościł Wrocław (1989 i 1995), raz Warszawa (1999). Nieoficjalnie mówi się, że bracia z Taizé ponownie rozważają przyjazd do Polski. Wówczas takie spotkanie odbyłoby się w Poznaniu, który jest rodzinnym miastem br. Marka, pierwszego Polaka w Taizé. Poznań ma odpowiednią infrastrukturę, hale targowe oraz bardzo dobrą komunikację kolejową, miejską i lotniczą. Corocznie wspólnota z Taizé organizuje modlitewne spotkania ekumeniczne, nazywane „Pielgrzymką Pokoju przez Ziemię”. Młodzież zostaje przyjęta przez parafie. Zakwaterowanie ma miejsce u rodzin lub w obiektach publicznych, jak szkoły czy sale gimnastyczne. Modlitwy, a także posiłki mają miejsce w wielkich halach wystawowych. Uczestnicy mają możliwość wyboru jednej z czterech grup: uczestnictwo w życiu parafii, uczestnictwo w życiu parafii połączone z pomocą w ekipie pracy, uczestnictwo w życiu parafii połączone ze śpiewaniem w chórze lub przeżywanie poranków w ciszy z wprowadzeniem biblijnym. W noc sylwestrową uczestnicy biorą udział we wspólnej modlitwie w parafiach o pokój; następnie odbywa się zabawa sylwestrowa. 1 stycznia głównym punktem dnia jest uroczysty obiad u rodzin goszczących, po którym uczestnicy rozjeżdżają się do swoich krajów.
Pielgrzymka zaufania nie skupia młodych wokół Taizé, lecz zachęca, by stawali się twórcami pokoju tam, gdzie żyją; by byli zwiastunami pojednania w Kościele i zaufania na ziemi przez angażowanie się w swych dzielnicach, miastach, wioskach, parafiach, wraz ze wszystkimi pokoleniami, od dzieci po osoby najstarsze. Jan Paweł II podczas wizyty w Taizé w 1986 r. przedstawił siebie jako pielgrzyma i powiedział: „Do Taizé przybywa się, jak się przybywa do źródła”.
Pomóż w rozwoju naszego portalu