Wiosną 1998 r. Stowarzyszenie Rodzin Katolickich w Jarosławiu, wspomagane przez przedstawicieli samorządu miejskiego, usilnie poszukiwało instytucji i osób o gorących sercach, które by wsparły działania Stowarzyszenia mającego pod swoim patronatem utrzymanie świetlic środowiskowych dla dzieci pochodzących ze środowisk o trudnej sytuacji materialnej i rodzinnej, spragnionych dobrego, przyjaznego traktowania, miłego słowa a często zwykłego chleba. Stowarzyszenie, jako organizacja skupiająca na terenie miasta Jarosławia kilkadziesiąt osób, nie było w stanie sprostać temu wezwaniu chociażby ze względów finansowych, mimo dużego zapału i zaangażowania jego członków.

W krótkim czasie został nawiązany kontakt z Komitetem Wsparcia Inicjatyw Społecznych i Charytatywnych w Polsce - "Quiz", organizacją wchodzącą w skład Kongresu Polaków w Szwecji. Miłą była dla nas wiadomość, że prezesem Kongresu jest jarosławianin Roman Koba, wielki społecznik, znany i ceniony wśród uchodźstwa za granicą rodzinnego kraju. Przy tej radosnej wiadomości poczuliśmy również wewnętrzny smutek a może nawet wstyd, że młodsze pokolenia w rodzinnym mieście nie znają pana Romana.

W czerwcu 1998 r. nadarzyła się sposobna chwila do bliższego poznania się podczas uroczystego spotkania z przedstawicielami władz samorządu miejskiego, w czasie którego w obecności licznie zgromadzonych członków rodziny otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Jarosławia. Był bardzo uradowany tym tytułem i jak później często powtarzał, obnosił się tytułem Honorowego Obywatela Miasta Jarosławia i wszystkim dokoła opowiadał o swoim mieście. Podczas tego spotkania na moje ręce przekazał dla Stowarzyszenia dar finansowy od najbliższych członków swojej rodziny. Zbliżały się wakacje, za pieniądze te mogliśmy zorganizować letni wypoczynek dla dzieci ze świetlic środowiskowych, dać im trochę radości ze wspólnego wypoczynku i zabawy.

Trwający ponad trzyletni okres współpracy przyniósł wiele dobra w służbie drugiemu człowiekowi, wiele niezapomnianych przeżyć i pięknych chwil. Myślę, że każdy z nas doświadcza, że aby stać się w pełni wartościowym człowiekiem i rozwijać swoją osobowość, potrzeba nam drugiego człowieka i jego miłości. Tej miłości, uwrażliwienia na potrzeby innych, służby bliźniemu, Ojczyźnie i Bogu uczyliśmy się każdy z osobna i razem, jako wspólnota, od pana Romana. W jego pracy charytatywnej uczestniczyła również najbliższa rodzina.

W niezapomnianym spotkaniu 30 stycznia 1999 r. razem z nim uczestniczyła jego córka Jadwiga. Spotkanie miało miejsce w świetlicy środowiskowej u Ojców Dominikanów, podczas którego dzieci w dowód wdzięczności "odznaczyły" swoich gości medalem "Gorące serca" i zaprezentowały program ukazujący potrzebę przyjaźni i miłości między ludźmi. To wówczas w trosce o dalszy los dzieci ze świetlic, które kończąc szkołę podstawową nie mają warunków do dalszej edukacji, zrodził się pomysł utworzenia funduszu stypendialnego.

Pierwszym krokiem gromadzenia funduszy na ten cel był zorganizowany koncert charytatywny, który odbył się w bazylice Matki Bożej Bolesnej w Jarosławiu 29 maja 1999 r. Koncert uświetniła Jadwiga Koba-Lindquist - córka pana Romana, urodzona i wychowana w Szwecji, solistka Opery Królewskiej w Sztokholmie. Obecny na koncercie Roman Koba, snując osobiste refleksje na temat własnych przeżyć w rodzimym mieście i za granicą, życzył wielokrotnego pomnożenia tej kwoty dla wspomagania dzieci i młodzieży.

Powstały wówczas fundusz stypendialny trwa i rozwija się dzięki jego inicjatywie, wspieranej przez Polaków za granicą, którzy idąc za głosem serca stale odpowiadają na to wezwanie włączając się do organizowanych zbiórek przez "Quiz" w Szwecji. Dzięki tym funduszom mogliśmy również przytulnie urządzić świetlice dla dzieci, wyposażyć je w niezbędny sprzęt i zabawki, by dzieci mogły odrobić lekcje, wspólnie się bawić, otrzymać bezpłatne posiłki.

Jeszcze w wigilię Bożego Narodzenia rozmawiałem telefonicznie z panem Romanem, składaliśmy sobie życzenia. Mocno zainteresowany pracą Stowarzyszenia żywo reagował na informacje, co robimy dla potrzebujących. Na zakończenie rozmowy wyraził wielką ochotę przyjazdu do Jarosławia i spotkania z członkami Stowarzyszenia i dziećmi ze świetlic. W trzy dni później nadeszła smutna wiadomość ze Szwecji, że Roman Koba nie żyje. Trudno tak po ludzku pogodzić się z tym, że nie ma go już wśród nas, że został powołany przez Opatrzność.

14 stycznia modliliśmy się wspólnie na Mszy św. w bazylice Matki Bożej Bolesnej w Jarosławiu razem z rodziną zmarłego z Przemyśla, polecając jego duszę Bogu, aby poczytał mu jego zasługi na ziemi i dobro, jakie czynił, i przyjął go do Swojego Królestwa.

Człowiek Wielkiego Serca, życzliwy i bardzo wrażliwy na ludzką krzywdę, zawsze gotowy nieść pomoc potrzebującym, do ostatnich chwil swojego życia wierny w służbie Bogu i Ojczyźnie - takim pozostanie na zawsze w naszej pamięci.

Stowarzyszenie Rodzin Katolickich w Jarosławiu