List otwarty Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich

Publikujemy treść listu:

LIST OTWARTY

Pomóż w rozwoju naszego portalu

KATOLICKIEGO STOWARZYSZENIA LEKARZY POLSKICH

DO PARLAMENTARZYSTÓW SEJMOWEJ KOMISJI ZDROWIA

ORAZ KOMISJI POLITYKI SPOŁECZNEJ I RODZINY

Jesteśmy zawiedzeni, że Obywatelski Projekt Ustawy „Zatrzymaj aborcję”, pod którym podpisało się prawie milion osób, po 3 latach „zamrożenia”, ponownie w dniu 16 kwietnia 2020 roku, został przekazany do prac w Komisji Zdrowia i Polityki Społecznej i Rodziny. To smutne, że tylko 68 posłów głosowało za szybką ścieżką procedowania i przeciwko odsyłaniu projektu ustawy do komisji; przecież od momentu złożenia tego projektu do Sejmu było wystarczająco dużo czasu, aby wnieść do niego ewentualne poprawki. Od listopada 2019 roku Sejm obecnej kadencji uchwalił ponad 40 ustaw pomijając projekt „Zatrzymaj aborcję”. Nie pomogły w ochronie życia dzieci trzy lata oczekiwania na kolejne orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, który już w 1997 r. podkreślał, że „wartość konstytucyjnie chronionego dobra prawnego jakim jest życie ludzkie, w tym życie rozwijające się w fazie prenatalnej, nie może być różnicowana”

Głosując w wyborach parlamentarnych 2014 i w 2019 roku poparliśmy program wyborczy gwarantujący ochronę życia człowieka od chwili poczęcia aż do naturalnej śmierci i nie możemy milczeć, gdy w polskich szpitalach każdego dnia zabijanych jest troje dzieci przed urodzeniem. Obecnie, w okresie pandemii Covid-19 Państwo jest w stanie walczyć o zdrowie i życie każdego obywatela niezależnie od jego wieku i sprawności. Podzielamy jednak pogląd inicjatorki projektu „Zatrzymaj Aborcję”, pani Kai Godek, że: „aborcja to pandemia gorsza niż koronawirus, przynosi więcej ofiar i wszystkie są śmiertelne”. Projekt Ustawy „Zatrzymaj aborcję” przewiduje zaprzestanie uśmiercania dzieci, u których wykryto lub tylko podejrzewano przed urodzeniem chorobę czy wady rozwojowe. Oznaczałoby to ocalenie życia około tysiąca dzieci rocznie. Oczekujemy więc, że komisje sejmowe przyspieszą uchwalenie prawa chroniącego życie dzieci nienarodzonych w większym stopniu niż to jest obecnie.

Reklama

Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia i nie uzależnia tej ochrony od jego wieku lub stanu zdrowia.

Podziel się cytatem

Reklama

Ustawa z 2016 r. „za życiem”, jednoznacznie chroni i troszczy się o dzieci niepełnosprawne w Polsce i wspiera ich rodziny, ale tej prawnej opiece Państwa niestety zaprzecza przesłanka eugeniczna z Ustawy z 7 stycznia 1993 r. dopuszczająca w art. 4a pkt 2 prawnie zalegalizowane zabicie dziecka, gdy „badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże „prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu”. Według danych Ministerstwa Zdrowia z 2016 r., 1042 na 1098 aborcji dotyczyło właśnie podejrzenia choroby lub niepełnosprawności. Jednocześnie jedynym wykonawcą aborcji ustawodawca uczynił lekarza i towarzyszącą mu położną, których etycznym obowiązkiem powinna być wyłącznie profesjonalna opieka diagnostyczna i lecznicza nad takim nieuleczalnie chorym, upośledzonym dzieckiem od chwili jego poczęcia przez kolejne etapy jego rozwoju i życia.

Rzecznik Praw Dziecka w Polsce, jest zobowiązany przez ustawę, aby stał „na straży praw dziecka określonych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Konwencji o prawach dziecka i innych przepisach prawa”, precyzyjnie określając, że „dzieckiem jest każda istota od poczęcia do osiągnięcia pełnoletniości”.

Reklama

Także w aktach prawa międzynarodowego zagwarantowane są prawa dzieci niepełnosprawnych. Konwencja o Prawach Dziecka w art. 23 uznaje prawa dziecka niepełnosprawnego do pełni normalnego życia w warunkach gwarantujących mu godność, umożliwiających osiągnięcie niezależności oraz ułatwiających aktywne uczestnictwo w życiu społeczeństwa.

Sejm RP w dniu 1 sierpnia 1997 r. uchwalił Kartę Praw Osób Niepełnosprawnych, w świetle której niepełnosprawni mają prawo do niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia oraz nie mogą podlegać dyskryminacji. Przysługuje im prawo do pełnego dostępu do dóbr i usług oraz wszechstronnej rehabilitacji, prawo do nauki, pomocy psychologiczno-pedagogicznej i innych gwarancji i zabezpieczeń społecznych.

Polska Konstytucja w art. 68 ust. 3 nakłada na władze publiczne obowiązek zapewnienia szczególnej opieki zdrowotnej osobom niepełnosprawnym, a w art. 69 gwarantuje pomoc władz publicznych dla osób niepełnosprawnych, w zabezpieczeniu egzystencji, przysposobieniu do pracy, nauki oraz komunikacji społecznej. Prawa dzieci niepełnosprawnych chroni również art. 32. ust. 2 Konstytucji RP głosząc, że nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.

W imieniu lekarzy Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich (KSLP):

1. Dr n.med. Elżbieta Kortyczko, specjalista pediatrii i neonatologii, Prezes Zarządu Głównego KSLP

2. Prof. dr hab. n. med. Alina Midro, specjalista genetyki klinicznej, Vice-prezes ZG KSLP,

Prezes Oddziału Podlaskiego KSLP

3. Prof. dr hab. n. med. Bogdan Chazan, specjalista ginekologii i położnictwa,

Vice-Prezes ZG KSLP i Prezes Oddziału Mazowieckiego KSLP

Reklama

4. Lek. Grażyna Rybak, specjalista pediatrii, Delegat OM KSLP

5. Lek Marzenna Koszańska, specjalista pediatrii, Vice- Prezes OM KSLP

6. Lek Maria Kozera, specjalista chirurgii dziecięcej i onkologii, komisja rewizyjna OM KSLP

7. Dr n. med. Stanisław Nitek, specjalista laryngologii, członek OM KSLP

8. Lek. Katarzyna Nitek, specjalista pulmonologii, członek OM KSLP