Górnicze tradycje

Znaczną część parafii stanowią górnicy, zarówno emerytowani, jak i nadal wykonujący zawód, dlatego też w Zendku szczególną czcią obdarzana jest patronka górniczej braci św. Barbara. Górnicze święto, Barbórka ma tutaj również niezwykle uroczysty charakter. W kościele parafialnym nie brakuje symboli ukazujących św. Barbarę. Jest wśród nich witraż przedstawiający Patronkę górników oraz Jej statua. Mieszkańcy Zendka pracują w pobliskich miastach: Tarnowskich Górach, Piekarach Śląskich czy w sąsiadującym bezpośrednio z Zendkiem porcie lotniczym w Pyrzowicach. „Niestety nasza parafia starzeje się, w tym roku do końca września pochowaliśmy aż 12 osób, zaś narodziło się tylko troje dzieci” - mówi proboszcz, ks. Huczek.
Połowa parafian uczestniczy w coniedzielnych Eucharystiach, spore grono wiernych angażuje się w życie wspólnotowe przynależąc do parafialnych wspólnot, takich jak: Żywy Różaniec, Akcja Katolicka, Liturgiczna Służba Ołtarza, schola dziecięca i młodzieżowa. Niektórzy doraźnie włączają się w życie parafialne. Dwa lata temu w parafii zostało wprowadzone nabożeństwo pierwszosobotnie, w którym swój udział mają przede wszystkim róże różańcowe, członkowie AK i wierni czciciele Bożego Miłosierdzia.
Wymownym świadectwem życia duchowego parafii są powołania do służby Bożej. Z parafii w Zendku pochodzi ks. dr Krystian Gawron oraz s. Jolanta Duda, karmelitanka i s. Katarzyna Nowak, nazaretanka. „Na III roku WSD w Krakowie jest kleryk z naszej parafii, który miejmy nadzieję dołączy do tego grona rodaków z Zendka i ubogaci swoim powołaniem tę parafialną rodzinę” - wyznaje Ksiądz Proboszcz.

Śladami historii

Chlubą miejscowości jest kościół parafialny znajdujący się tuż przy głównej drodze, na niewielkim wzniesieniu, który dzięki swemu usytuowaniu oraz architekturze jest dobrze widoczny z daleka. Budowę świątyni rozpoczęto blisko 100 lat temu, w roku 1919, zaś zakończono w 1927. Wzniesiona została z ofiar mieszkańców Zendka, których pragnieniem było mieć w swojej wsi kościół parafialny. Murarzem i architektem w jednej osobie był niejaki Nowak z Sączowa. Wówczas Zendek należał do parafii Sączów, a proboszczem był ks. Stanisław Senko. Do nowo budowanego kościoła z posługą duszpasterską dojeżdżali kapłani pracujący w Sączowie.
40 lat temu, roku 1967 w Zendku utworzono wikariat terenowy. 1 marca 1967 bp Stefan Bareła, ordynariusz diecezji częstochowskiej erygował tutejszą parafię, nadając jej tytuł św. Stanisława Biskupa i Męczennika. Jej administratorem mianował ks. Antoniego Śliwę, który dwa lata potem został mianowany proboszczem. Służył jej wiernie przez 35 lat, dokonując znaczących dzieł na polu duchowym i materialnym. W 2002 r. przeszedł na zasłużoną emeryturę. Za wielki trud, serce i oddanie parafianie wciąż są ogromnie wdzięczni swojemu pierwszemu, niezapomnianemu Duszpasterzowi. „Wierni przygotowali ks. Antoniemu piękne, wzruszające podziękowanie i pożegnanie. Byłem zbudowany ich postawą, ale pomyślałem sobie, że na taką wdzięczność trzeba sobie po prostu zasłużyć” - wyznaje obecny Proboszcz.
W latach 70. wykupiono działkę, na której wybudowana została plebania. W 1981 r. rozpoczęto remont kościoła. Wykonano nowe sklepienie kasetonowe, wymieniono pokrycie dachowe i zbudowano nowy chór. Wiosną 1983 r. rozpoczęły się prace przy rozbudowie kościoła, który został poświęcony przez bp. Piotra Skuchę 26 lipca 1992. Z kolei w Roku 2000 rozpoczęto budowę kaplicy na cmentarzu jako pamiątkę Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa.

Życie wspólnotowe

W sierpniu 2003 r. parafię objął ks. Huczek, pochodzący z ziemi oświęcimskiej. Dotąd pracował tylko w dużych, miejskich wspólnotach - w Żywcu, Jaworznie, Sosnowcu i Olkuszu. „Prowadzenie małej wspólnoty na pewno bardzo różni się od posługi w ogromnych parafiach miejskich. Tutaj wszyscy się znają, nikt nie jest anonimowy, wierni mają mniejszy dystans do księdza, przychodzą częściej z różnymi sprawami, ksiądz z kolei lepiej zna ich sprawy, ich życie, ich rodzinę. Na wsi po prostu żyje się inaczej” - podkreśla ks. Ryszard, który nie marnuje czasu, aby zasłużyć na zaufanie swoich parafian.
„Tutejsi mieszkańcy mocno angażują się w życie wspólnotowe, jeśli trzeba coś zrobić dla parafii, dla kościoła, to nigdy nie było z tym problemu. To wielka radość mieć takich parafian” - zaznacza. Pewnie dlatego, przy wzajemnym wsparciu, pomocy i zaufaniu ostatnie lata były tak bardzo bogate w różnego rodzaju materialne inwestycje. Udało się przede wszystkim wytyczyć nową drogę do cmentarza, która jest częścią planowanej od wielu lat nowej drogi biegnącej przez Zendek. Wytyczono jej środkowy odcinek. Mimo że jest dłuższa niż dotychczasowa, parafianom spadł kamień z serca, bo problem, o którym było swego czasu głośno, został rozwiązany. Do kościoła ufundowany został obraz Miłosierdzia Bożego i św. s. Faustyny, a także figura św. Antoniego, zaś obraz patrona parafii św. Stanisława BM poddany został gruntownej restauracji. W kościele wymienione zostały okna ze stalowych na drewniane, do wszystkich z nich wstawiono witraże. Wymianie uległy wszystkie drzwi oraz ogrzewanie.
„W parafii działa tzw. Wspólnota Gruntowa, która finansowo nas wspiera. To dzięki jej działalności pozyskane pieniądze w pewnej części przeznaczone zostały na finansowanie inwestycji kościelnych. Dobudowane zostało też wejście do kaplicy, przy kościele wybudowany został parking. W bieżącym roku przeprowadzona została także mniej widoczna aczkolwiek wcale nie mniej ważna inwestycja, jaką jest osuszanie i wyizolowanie fundamentów kościoła” - opowiada ks. Ryszard. „Wiele za nami, ale i przed nami też. Zamierzamy położyć przy świątyni kostkę brukową, myślimy nad wymianą ogrodzenia przy kościele oraz nad zamontowaniem dzwonów na wieży. To jednak plany wybiegające w odległą przyszłość” - dodaje.

W Rodzinie Szkół JP II

Pisząc o Zendku nie sposób przejść obojętnie wobec tutejszej Szkoły Podstawowej, która nosi imię sługi Bożego Jana Pawła II, należąc tym samym od 27 czerwca 2002 r. do Rodziny Szkół im. Jana Pawła II.
Tutejsza placówka posiada bogatą historię. Zendek jest miejscowością, która znajdowała się pod zaborem rosyjskim. Nie było w niej budynku szkolnego. Nauka odbywała się kolejno u poszczególnych gospodarzy. Tylko jedno dziecko z rodziny mogło się wówczas uczyć. W 1913 r. wybudowano szkołę z funduszy wiejskich i przy wsparciu gminy. W czasie II wojny światowej różne były koleje nauczania. Zajęcia w szkole rozpoczęły się w 1942 r. W styczniu 1945 r. budynek szkolny zajęły wojska rosyjskie. Już w kwietniu tego samego roku naukę rozpoczęło 120 uczniów, których uczył tylko jeden nauczyciel. W trudnych powojennych czasach szkoła przygotowywała przedstawienia dla ludności, uczniowie wyjeżdżali na wycieczki, zadrzewiali nieużytki, a nawet założyli spółdzielnię uczniowską. Ważnym momentem w historii szkoły było otwarcie 1 września 1950 r. pierwszej klasy VII.
W 1959 r. podjęto decyzję o wybudowaniu nowej szkoły. Budynek oddano do użytku pięć lat później. Ważnym momentem w historii wsi i szkoły była zmiana powiatu z zawierciańskiego na tarnogórski w 1970 r. W 1967 r. ufundowano sztandar szkoły i nadano jej imię Janka Krasickiego. W 2002 r. Rada Rodziców wystąpiła o zmianę patrona szkoły, co spotkało się z aprobatą społeczności szkolnej.
Obecnie w tutejszej podstawówce mieści się 6 klas, do których uczęszczają dzieci z Zendka, Ożarowic i Zadnia. Klasy nie są liczne, co wpływa na kameralny charakter, dzięki któremu panuje tu prawdziwie rodzinna, serdeczna atmosfera.
Nauczyciele, uczniowie oraz ich rodzice ogromnie szczycą się z tak wielkiego Patrona. Będąc w Rodzinie Szkół JP II, licznie i chętnie uczestniczą we wszelkich konkursach, zjazdach i pielgrzymkach związanych z osobą Ojca Świętego. Każdy 16. dzień miesiąca przybiera uroczysty charakter. W organizację uroczystości włączają się wszystkie klasy. W tym dniu uczniowie obchodzą też Dzień Życzliwości. W szkole materialnym znakiem obecności Ojca Świętego jest popiersie umieszczone w holu budynku. Jego fundatorem jest były proboszcz parafii w Zendku ks. kan. Antoni Śliwa. „Jednak najważniejsze jest to, co niewidoczne. To wszystko kryje się w naszych sercach” - wyznaje dyrektor Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Zendku, mgr Dorota Wacławczyk.