Dożynki w dawniej Polsce, zwane okrężnem, wyżynkiem, wieńcowinami lub plonem, były radosnym świętem rolników z obrzędami o charakterze dziękczynnym za szczęśliwe ukończenie żniw i za wszelkie zbiory. Najpierw orszak dożynkowy udawał się do kościoła, gdzie wieniec święcono, a następnie do dworu, aby razem z dziedzicem świętować pomyślne zakończenie zbiorów. Podobnie jest i dzisiaj: najpierw udajemy się z wieńcami do kościoła, aby je poświecić, a następnie uczestniczymy w zabawach i radosnym spotkaniu rolników.
W uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej rolnicy z diecezji toruńskiej oraz części województwa warmińsko-mazurskiego zjechali do sanktuarium Matki Bożej Lipskiej w Lipach-Lubawie, aby dziękować za tegoroczne plony ziemi. Dożynki diecezjalno-samorządowe współorganizowali: kustosz sanktuarium Matki Bożej w Lipach, wójt gminy Lubawa oraz ks. Zbigniew J. Gański, duszpasterz rolników diecezji toruńskiej.
Święto rolników rozpoczął barwny korowód wieńców dożynkowych poprowadzony na plac celebry przez młodzieżową orkiestrę dętą. W uroczystej procesji z kościoła do ołtarza polowego, rolnicy z dekanatu unisławskiego nieśli figurkę Matki Bożej, natomiast rolnicy z dekanatu chełmżyńskiego zanieśli do ołtarza obraz patrona rolników - św. Izydora. Mszę św. dziękczynną pod przewodnictwem bp. Andrzeja Suskiego sprawowali duszpasterze rolników z diecezji i kapłani z dekanatu lubawskiego. Uczestników uroczystości powitał kustosz sanktuarium ks. kan. Mieczysław Rozmarynowicz, a wprowadzenia w święto dziękczynienia za plony ziemi dokonał wójt gminy Lubawa.
Starostowie dożynek przynieśli do ołtarza chleb wypieczony z tegorocznych zbiorów. Składając bochen na ręce Biskupa Andrzeja, prosili w imieniu wszystkich rolników o pobłogosławienie tego chleba i przekazanie władzom samorządowym do sprawiedliwego podziału. Z rąk Księdza Biskupa chleb - symbol życia i ludzkiej pracy - otrzymali: wójt gminy Lubawa oraz przewodniczący rady. Starostami tegorocznych dożynek byli Anna i Marian Golder z parafii Prątnica (dekanat lubawski). W wychowaniu swoich dwojga dzieci kierują się nauką Kościoła katolickiego. Ich córka Aneta jest studentką II roku biologii medycznej w Akademii Pomorskiej w Słupsku, 17-letni syn Michał jest uczniem II klasy Liceum Ogólnokształcącego w Lubawie. Państwo Golder prowadzą gospodarstwo rolne o powierzchni 51 ha. Specjalizują się głównie w uprawie zboża i rzepaku. Dodatkowo w gospodarstwie hodowana jest trzoda chlewna.
Starostowie włączają się w życie parafii, działając w organizacjach i stowarzyszeniach religijnych: Pani Anna jest członkiem Rady Parafialnej w Prątnicy, należy również do Żywego Różańca. Pan Marian również jest członkiem Rady Parafialnej, dodatkowo należy do Zespołu Duszpasterstwa Rolników. Córka Aneta szła z grupą pielgrzymkową na Jasną Górę, a syn Michał jest ministrantem. Rodzina Państwa Golder od pokoleń żyje i pracuje na roli.
Homilię do rolników wygłosił Biskup Andrzej. Analizując fragmenty Pisma Świętego mówiące o chlebie, zwrócił uwagę na wartości ewangeliczne tego „owocu ziemi i pracy rąk ludzkich”. Powiedział m.in.: „Oprócz chleba, każdy człowiek do wartościowego życia musi mieć silną wiarę w Boga, aby nie popaść w cywilizacyjne zniewolenia. (...) Współczesny człowiek musi również nauczyć się dzielić chlebem z głodującymi i potrzebującymi” - dodał. Biskup Andrzej docenił znaczenie trudnej, ale i odpowiedzialnej pracy rolnika, która daje innym codzienny pokarm i przypomniał słowa sługi Bożego Jana Pawła II wypowiedziane do rolników w Krośnie 1997 r.: „Pragnę oddać hołd pracy rolnika i jego rękom, pragnę oddać hołd miłości rolnika do ziemi”.
Zwrócił się do rolników, aby nadal z takim oddaniem dbali o dziedziczoną z pokolenia na pokolenie ziemię, która jest cząstką ojczyzny. Odniesieniem do daru chleba powszedniego jest dar chleba eucharystycznego. Zdaniem o wielkim znaczeniu: „Czyńcie sobie ziemię poddaną” - zakończył dożynkową homilię Biskup Andrzej.
W darach ofiarnych rolnicy przynieśli do ołtarza m.in.: kwiaty, chleb, owoce i warzywa, ofiarę na WSD jako dar rolników oraz ofiary na sanktuarium Matki Bożej Lipskiej.
W liturgii uczestniczyli przedstawiciele Zespołu Duszpasterstwa Rolników.
„Z miłością stójcie przy ziemi, naszej matce i żywicielce” - słowami sługi Bożego Jana Pawła II rozpoczął podziękowanie diecezjalny duszpasterz rolników ks. Zbigniew J. Gański. Słowa te stanowią hasło tegorocznych dożynek diecezjalno-samorządowych. „Dziękujemy najpierw Opatrzności Bożej za dary ziemi, za pochylenie się niebios nad ziemią, aby wydała plon obfity. Dziękujemy dziś rolnikom za podjęcie współpracy z Bogiem w dziele stwórczym, aby nikomu nie zabrakło chleba powszedniego. Przyjmij, Panie Boże, przez ręce Biskupa Andrzeja i kapłanów, to dziękczynienie” - mówił ks. Gański. Złożył podziękowanie Księdzu Biskupowi za przewodniczenie Mszy św., wygłoszenie słowa Bożego, za życzliwość względem ludzi pracujących na roli i Duszpasterstwa Rolników Diecezji Toruńskiej. Dziękował kapłanom, a w szczególności kustoszowi ks. Mieczysławowi Rozmarynowiczowi za współorganizację dożynkowego święta, dekanalnym duszpasterzom rolników, współorganizatorom tegorocznych dożynek: wójtowi gminy Lubawa Tomaszowi Ewertowskiemu, jego współpracownikom, wszystkim przybyłym gościom, starostom dożynek, delegacjom z wieńcami dożynkowymi, przedstawicielom Duszpasterstwa Rolników Diecezji Toruńskiej. Zaprosił także na dożynki ogólnopolskie na Jasnej Górze. Zachęcił do współpracy w duszpasterstwie rolników.
Przedstawiciele duszpasterstwa rolników złożyli wiązanki kwiatów na ręce Księdza Biskupa, kustosza lipskiego sanktuarium oraz diecezjalnego duszpasterza rolników. Zgromadzeni zawierzyli Matce Bożej Ojczyznę, duszpasterzy, polską wieś z jej dziedzictwem katolickim i narodowym, instytucje i organizacje pozarolnicze działające na rzecz rozwoju rolnictwa oraz wszystkich, którzy podejmują trud integracji wsi i małych miast, zgodnie z Ewangelią i nauką Kościoła katolickiego, jak również troszczą się o godność człowieka pracującego na roli.
Do konkursu wieńców dożynkowych w kategorii tradycyjnej i religijnej stanęło 30 dzieł sztuki ludowej. W kategorii wieńców o charakterze religijnym komisja konkursowa w składzie: ks. kan. Mieczysław Rozmarynowicz, ks. kan. Jerzy Hirsz, ks. Zbigniew Gański i ks. Jacek Wyrowiński nagrodziła wieniec wykonany przez rolników z parafii Kazanice, który nawiązywał do hasła roku liturgicznego. Drugie miejsce zajął wieniec ze Złotowa. Równie piękny był wieniec z prośbą do św. Ojca Pio o wsparcie dla rolników, wypleciony przez rolników z parafii Górne Wymiary, nagrodzony II miejscem. Delegacja z Kazanic ze zwycięskim wieńcem reprezentowała naszą diecezję podczas dożynek ogólnopolskich na Jasnej Górze.
Po Mszy św. z okolicznościowym słowem do zebranych uczestników dożynek diecezjalno-samorządowych zwrócił się wiceminister rolnictwa Krzysztof Ardanowski, wojewoda warmińsko-mazurski Anna Szyszka i członek zarządu województwa kujawsko-pomorskiego Ryszard Bober.
Św. Józef, oblubieniec Najświętszej Maryi Panny, w kalendarzu
liturgicznym Kościoła zajmuje miejsce specjalne, skoro jego wspomnienie
Kościół obchodzi w sposób uroczysty. Miesiąc marzec jest w sposób
szczególny poświęcony św. Józefowi. Jego święto obchodzimy 19 marca
jako uroczystość. Bardzo pięknie wyrażają prawdę o św. Józefie niektóre
pieśni: "Szczęśliwy, kto sobie patrona Józefa ma za Opiekuna. Niechaj
się niczego nie boi, gdy św. Józef przy nim stoi Patronem...".
Hebrajskie imię Józef oznacza tyle, co "Bóg przydał".
Św. Józef pochodził z królewskiego rodu Dawida. Pomimo tego, że pochodził
z takiego rodu, zarabiał na życie trudniąc się obróbką drewna. Mieszkał
zapewne w Nazarecie. Nie był on według ciała ojcem Jezusa Chrystusa.
Był nim jednak według żydowskiego prawa jako małżonek Maryi. Zaręczony
z Maryją stanął przed tajemnicą cudownego poczęcia. Postanowił wówczas
dyskretnie się usunąć, ale po nadprzyrodzonej interwencji wziął do
siebie Maryję, a potem jako prawdziwy Cień Najwyższego pokornie asystował
w wielkich tajemnicach. Chociaż Maryja porodziła Pana Jezusa dziewiczo,
to jednak według otoczenia św. Józef był uważany za Jego ojca. On
to kierował w drodze do Betlejem, nadawał Dzieciątku imię, przedstawiał
Je w świątyni jerozolimskiej i uciekając do Egiptu ocalił przed prześladowaniem
króla Heroda. Widzimy jeszcze św. Józefa w czasie pielgrzymki z dwunastoletnim
Jezusem do Jerozolimy na święto Paschy. Potem już się w Ewangelii
nie pojawia. Niektórzy sądzą, że wkrótce potem zakończył życie w
obecności Pana Jezusa i Najświętszej Maryi, na Ich rękach i miał
uroczysty pogrzeb, bo w ich obecności. Może dlatego św. Józef jest
uważany za szczególnego patrona dobrej śmierci.
Św. Józef był rzemieślnikiem, być może cieślą, co oznacza
hebrajski wyraz charasz. Zajmował się pracą w drewnie, w metalu,
w kamieniu. Wykonywał zatem narzędzie codziennego użytku, konieczne
również w gospodarce rolnej. Jest rzeczą uderzającą, że w wydarzeniach
z dziecięcych lat Pana Jezusa, św. Józef odgrywa znaczącą rolę. Jemu
anioł wyjaśnia tajemnice wcielenia Syna Bożego, jemu poleca ucieczkę
i powrót do Nazaretu po śmierci Heroda.
Na obrazach widzimy zwykle św. Józefa jako starca, by
w ten sposób podkreślić prawdę o dziewiczym poczęciu Pana Jezusa.
W rzeczywistości jednak św. Józef był młodzieńcem w pełni urody i
sił. Pisarze podkreślają, że do tak wielkiej godności, opiekuna Pana
Jezusa, oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i żywiciela - głowy Najświętszej
Rodziny, powołał Pan Bóg męża o niezwykłej cnocie. Dlatego słusznie
stawiają oni św. Józefa na czele wszystkich świętych Pańskich, a
Kościół obchodzi jego doroczną pamiątkę, pomimo Wielkiego Postu,
jako uroczystość.
Szczególnym nabożeństwem do św. Józefa wyróżniała się
św. Teresa z Avila. Z wielkim zaangażowaniem szerzyła ona kult św.
Józefa słowem i pismem. Twierdziła, że o cokolwiek prosiła Pana Boga
za przyczyną św. Józefa, zawsze to otrzymała. Jego też obrała za
głównego patrona zreformowanego przez siebie zakonu karmelitańskiego.
Za swojego patrona św. Józefa obrały sobie również Siostry Wizytki.
Św. Jan Bosko, założył stowarzyszenie św. Józefa dla młodzieży rzemieślniczej.
Papież bł. Jan XXIII, który na chrzcie św. otrzymał imię Józef, do
kanonu Mszy św. (pierwsza modlitwa eucharystyczna) dołączył imię
św. Józefa. W 1961 r. tenże Papież wydał list zalecający szczególne
nabożeństwo do tegoż Orędownika.
Liturgiczne święto św. Józefa po raz pierwszy spotykamy
w IV w. w pobliżu Jerozolimy w klasztorze św. Saby. Papież Sykstus
IV w 1479 r. wprowadził to święto do mszału rzymskiego i brewiarza,
a papież Grzegorz XV rozszerzył je na cały Kościół. W pierwszej połowie
XIX w. przełożeni generalni 43 zakonów wystąpili do Stolicy Apostolskiej
z prośbą o ustanowienie osobnego święta Opieki Świętego Józefa nad
Kościołem Chrystusa. Papież bł. Pius IX przyczynił się do ich prośby
i w 1847 r. ustanowił to święto. Natomiast papież św. Pius X podniósł
je do rangi uroczystości. Papież Pius XII wprowadził na dzień 1 maja
wspomnienie św. Józefa Robotnika. Papież Benedykt XV w 1919 r. do
Mszy św., w której wspomina św. Józefa dołączył osobną o nim prefację.
Pierwszą w dziejach Kościoła encyklikę o św. Józefie wydał papież
Leon XIII. Wreszcie papież św. Pius X zatwierdził litanię do św.
Józefa, do odmawiania publicznego. Są sanktuaria św. Józefa. Największe
i najbardziej znane jest w Kanadzie, w Montrealu. Powstało ono w
1904 r. i posiada 61 dzwonów. Cudowna figura św. Józefa została ukoronowana
koronami papieskimi w 1955 r. Kanada, Czechy, Austria, Portugalia,
Hiszpania obrały sobie św. Józefa za patrona.
W Polsce kult św. Józefa jest bardzo żywy. Już na przełomie
XI i XII w. w Krakowie obchodzono 19 marca jego święto. W XVII i
XVIII w. nastąpił największy rozwój nabożeństwa do św. Józefa. W
1645 r. ukazały się godzinki ku czci św. Józefa. W XVII w. wybudowano
największe sanktuarium św. Józefa w Polsce, w Kaliszu. Znajduje się
tam obraz pochodzący z tegoż wieku, który w 1786 r. Prymas Polski
Władysław Aleksander Łubieński, ogłosił urzędowo za cudowny. Papież
Pius VI w 1783 r. wydał dekret zezwalający na koronacje obrazu, ale
dokonała się ona dopiero w 1796 r. W Polsce jest około 270 kościołów
ku czci św. Józefa. W 1818 r. diecezja kujawsko-kaliska obrała go
sobie za patrona, a później diecezja wrocławska i diecezja łódzka.
Powstały 4 rodziny zakonne pod wezwaniem św. Józefa. W Polsce swego
czasu imię Józef było bardzo popularne.
Ojciec Święty w adhortacji apostolskiej Redemptoris Custos
z 15 sierpnia 1989 r. ukazuje św. Józefa i jego posłannictwo w życiu
Chrystusa i Kościoła. Pisze o nim, że był powołany na opiekuna Zbawiciela,
był powiernikiem tajemnicy samego Boga, mężem sprawiedliwym i oblubieńcem
Dziewicy Maryi, był pracowity, a jego praca była wyrazem miłości.
Ojciec Święty kończy adhortację słowami: "Mąż sprawiedliwy, który
nosił w sobie całe dziedzictwo Starego Przymierza, równocześnie został
wprowadzony przez Boga w początki Przymierza Nowego i Wiecznego w
Jezusie Chrystusie. Niech nam ukazuje drogi tego zbawczego Przymierza
na progu Tysiąclecia, w którym ma trwać i dalej się rozwijać ´pełnia
czasu´ związana z niewysłowioną tajemnicą Wcielenia Słowa. Niech
św. Józef wyprasza Kościołowi i światu, każdemu z nas, błogosławieństwo
Ojca i Syna i Ducha Świętego".
Po latach mody na Maksymilianów, Patryków i Mariuszów, imię Józef powraca. Rodzice znów chcą nadawać je synom, bo św. Józef jest dobrym opiekunem i „porządnym patronem”
Słynnych polskich Józefów można wymieniać co niemiara. Nosili to imię twórca hymnu narodowego Józef Wybicki, książę Józef Poniatowski, dyktator Powstania Listopadowego Józef Chłopicki, pisarze: Józef Ignacy Kraszewski, dramaturg Szaniawski, gen. Haller, wreszcie Piłsudski. Ciekawe, że istnieje też forma żeńska tego imienia: Józefa i Józefina.
Imię Józef znajdziemy już w Starym Testamencie jako postać z Księgi Rodzaju. To syn Jakuba i Racheli, sprzedany przez braci wędrownym kupcom, który trafił jako niewolnik do Egiptu, gdzie został ministrem faraona.
Józef oznacza po hebrajsku „Bóg przydał”. Takim imieniem Rachel zapragnęła podziękować Bogu, że oprócz 11 synów przydał jej jeszcze jednego. Jeśli dobrze poszukać, okaże się, że mamy w Kościele ponad 25 świętych o imieniu Józef, kilku błogosławionych i błogosławioną. Już z samej tylko Ewangelii dowiemy się, że nosił je nie tylko Święty Józef, Oblubieniec Maryi, ale i św. Józef z Arymatei, uczeń Jezusa, który wspólnie z Nikodemem zdjął z krzyża ciało Chrystusa, owinął w całun i pochował.
Uroczystość św. Józefa, która wypada 19 marca, w kalendarzu liturgicznym zajmuje miejsce specjalne. Zawsze obchody odbywają się w Wielkim Poście, dzień św. Józefa jednak „nie trzyma postu”. Zawsze można się było tego dnia radować, wyprawiać imieniny, biesiadować. Tak jest do dziś.
W poniedziałek i wtorek z kilku miejsc Portugalii wyruszyły pierwsze w tym roku duże pielgrzymki do Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Fatimie.
Na dwa miesiące przed głównymi uroczystościami w tym sanktuarium (13 maja) są to pierwsze liczące po kilkadziesiąt, a nawet kilkaset osób grup pielgrzymkowych. Jedną z nich jest zorganizowana przez portugalski Ordynariat Polowy pielgrzymka, która do sanktuarium fatimskiego ma dotrzeć 21 marca. W gronie pątników są zarówno żołnierze, oficerowie i wojskowi niższej rangi, jak też członkowie ich rodzin. Wydarzenie odbywa się we współpracy z dowództwem portugalskich sił powietrznych. - W pielgrzymce biorą udział również członkowie formacji służb policyjnych. - Pielgrzymka do Fatimy służy pogłębieniu wiary, jedności i religijności na szlaku, który jest wyzwaniem dla ciała, ale napełnia duszę - przekazali organizatorzy wydarzenia, które realizowane jest na trasie pomiędzy podlizbońskim miastem Vila Franca de Xira a Fatimą.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.