„Przybywajcie zarówno indywidualnie, jak też grupowo, z bliższych okolic także pieszo, z dalszych autokarami, na te uroczystości. Zaproście też waszych krewnych i przyjaciół, aby razem z nami mogli na nowo ożywić swoją miłość ku Bogu i Maryi”.
Bp Andrzej Dzięga

Dzień 2 września 2007 r. wpisze się w historię diecezji ważnym wydarzeniem: oczekiwanie Ożarowa na koronację swojej Matki dopełni się uroczystością, w czasie której ordynariusz sandomierski bp Andrzej Dzięga nałoży poświęcone przez Jana Pawła II korony na wizerunek Różańcowej Królowej Rodzin i Jej Syna. Uroczystości koronacyjne, poprzedzone wielką modlitwą Ożarowa i wszystkich, którzy do Ożarowa przybywali, rozpoczęły się już 25 sierpnia i trwały przez osiem dni na specjalnie przygotowanym Placu Koronacyjnym. Codziennie sprawowano o godzinie 18 Mszę św. dziękczynną, a całość uwielbienia kończył Apel Jasnogórski. Zwieńczeniem uroczystości będzie - jak zaznaczył to w swoim Liście Pasterskim Biskup Ordynariusz - „liturgia Koronacji z udziałem Księży Biskupów, także z sąsiednich diecezji, licznych kapłanów i całego Ludu Bożego, w niedzielę 2 września. Modlitwy rozpoczną się o godzinie 11.30, zaś Liturgia Koronacyjna rozpocznie się o12.30”.
W tym samym liście, czytanym w niedzielę 19 sierpnia, bp Andrzej Dzięga wskazał na Maryję jako „znak nadziei dla każdego pokolenia” i jako Nadzieję, za rok, w połowie września 2008, zagości Ona w swoim jasnogórskim wizerunku w granicach sandomierskiej diecezji, poczynając od Sanktuarium Drzewa Krzyża Świętego. Swoistym „otwarciem drzwi sandomierskiego domu” dla Maryi stanowi ożarowskie wydarzenie, poprzedzone wielką modlitwą i wielkimi pracami, dokonanymi przez ks. dr. Stanisława Szczerka - ożarowskiego proboszcza i kustosza nowego sanktuarium. „Historia parafii ożarowskiej sięga wieku czternastego - pisał w swoim liście Biskup Ordynariusz. Jest to historia piękna, chociaż burzliwa. Maryja była w Ożarowie czczona od początku. Jednak w okresie reformacji miejsce to zostało przejęte przez protestantów, i dlatego kult Maryi został praktycznie wygaszony. Po wznowieniu wspólnoty katolickiej odczuwalna była jakaś duchowa skaza, jakiś brak, a może bardziej: wielka tęsknota za powrotem królowania Maryi. Rozpoznał tę tęsknotę wiernych heroiczny proboszcz ks. Michał Kuczepiński, który zapragnął, by w świątyni ożarowskiej zakrólowała Maryja w godnym wizerunku”.
Wskazując na Ożarów jako kolejne miejsce, które Maryja wybrała sobie jako miejsce spotkania ze swymi dziećmi, bp Andrzej Dzięga prosił wszystkie rodziny z diecezji o zorganizowanie czasu tak, by mogły przybyć licznie na uroczystości do ożarowskiego sanktuarium. Szczególnie zapraszał wiernych z maryjnymi sztandarami, chorągwiami i feretronami: „Przybywajcie zarówno indywidualnie, jak też grupowo, z bliższych okolic także pieszo, z dalszych autokarami, na te uroczystości. Zaproście też waszych krewnych i przyjaciół, aby razem z nami mogli na nowo ożywić swoją miłość ku Bogu i Maryi”. Radość proboszcza ks. Stanisława Szczerka, radość Ożarowa i radość diecezji wyznaczać będzie nowe potwierdzenia miłości Maryi do swoich czcicieli, zapisywane w nowym, ożarowskim sanktuarium.