Częstochowa: Droga Krzyżowa Alejami Najświętszej Maryi Panny odwołana
W odpowiedzi na sytuację podwyższonego zagrożenia epidemiologicznego, mając na celu dobro i spokój wiernych, zgodnie z zarządzeniem abp Wacława Depo, metropolity częstochowskiego nie odbędzie się zaplanowane na piątek 13 marca br. nabożeństwo Drogi Krzyżowej Alejami Najświętszej Maryi Panny w Częstochowie.
W odpowiedzi na sytuację podwyższonego zagrożenia epidemiologicznego, mając na celu dobro i spokój wiernych, zmieniam formę Drogi Krzyżowej Aleją Najświętszej Maryi Panny, zaplanowaną na piątek, 13 marca br.
Nie odbędzie się wspólne, zorganizowane nabożeństwo ulicami Częstochowy,
Podziel się cytatem
natomiast wiernych zapraszam do indywidualnego udziału w nabożeństwach Drogi Krzyżowej we własnych wspólnotach parafialnych i zakonnych. Dzieci i młodzież powinny uczestniczyć w nabożeństwach wyłącznie pod opieką i na odpowiedzialność swych rodziców i opiekunów.
Podczas nabożeństw w poszczególnych wspólnotach łączyć się będziemy duchowo i prosić przez Błogosławioną Mękę, Śmierć i Chwalebne Zmartwychwstanie Pana Naszego, Jezusa Chrystusa, o oddalenie epidemii, obronę naszej Ojczyzny i całego świata, a także o miłosierdzie Boże dla zmarłych, zdrowie dla chorych i umocnienie dla wszystkich niosących pomoc.
+ Wacław Depo Arcybiskup Metropolita Częstochowski
Ks. Jerzy Musiałek opracował książkę z autorskimi rozważaniami Drogi Krzyżowej.
Tuż po święceniach kapłańskich ks. Jerzy Musiałek rozpoczął posługę w Pisarzowicach. Tam napisał trzy rozważania. Medytując nad męką Pańską, spisywał myśli i w Wielkim Tygodniu rozważał je razem z wiernymi. Następne powstały w kolejnych parafiach, gdzie duszpasterzował: w Cięcinie, Bystrej Krakowskiej i w obecnej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kętach na Osiedlu, gdzie od 19 lat jest proboszczem. Wpadł na pomysł, że wyda je, przede wszystkim po to, aby podzielić się dojrzewaniem w wierze i kapłańskim świadectwem.
Autorstwa Sailko - Praca własna, commons.wikimedia.org
Portret św. Moniki, pędzla Alexandre’a Cabanela (1845)
"Święta kobieta” – można by dziś użyć potocznego określenia, przyglądając się Monice, jej troskom i niespotykanej wręcz cierpliwości, z jaką je przyjmowała.
Nie tylko to było niezwykłe, co musiała znosić jako żona i matka, ale przede wszystkim to, jaką postawą się wykazała i jak ta postawa odmieniła życie jej męża i syna.
Monika. Urodzona ok. 332 r. w mieście Tagasta w północnej Afryce, pochodziła z rzymskiej chrześcijańskiej rodziny. Jednak największy wpływ na jej pobożność miała prawdopodobnie piastunka, stara służąca, która, zajmując się dziewczynką, dbała, by ta ćwiczyła się w pokorze, umiarze i spokoju. Gdy młoda kobieta wychodziła za mąż za rzymskiego patrycjusza, była bardzo religijna, znała Pismo Święte, filozofię, ale przede wszystkim wierzyła, że z Bożą pomocą będzie dobrą, cierpliwą żoną i matką. I była. Jednak jeszcze wtedy nie miała pojęcia, jak dużo ją to będzie kosztowało i jak wielkie owoce przyniesie jej życie.
Przeczytaj także: Monika i Augustyn
Najpierw mąż. Był poganinem, ponadto człowiekiem gniewnym i wybuchowym. Lubił zabawy i rozpustę. Monika potrafiła się z nim obchodzić niezwykle łagodnie. Swą dobrocią i cierpliwością, tym, że nigdy nie dopuszczała do kłótni, a także modlitwami i chrześcijańską postawą spowodowała nawrócenie i przyjęcie chrztu przez męża. Gdy owdowiała w wieku ok. 38 lat, miała świadomość, że mąż odszedł pojednany z Bogiem.
Syn. Monika urodziła troje dzieci: dwóch synów – Nawigiusza i Augustyna oraz córkę (prawdopodobnie Perpetuę). Mimo ogromnego wysiłku włożonego w wychowanie dzieci jeden z synów – Augustyn zapatrzony w ojca i jego wcześniejsze poczynania, wiódł od lat młodzieńczych hulaszcze życie, oddalone od Boga. Kolejne 16 lat swojego wdowiego życia Monika poświęciła na ratowanie ukochanego syna. Śledząc ich losy, trudno pojąć, skąd brali siły na tę walkę, np. ona – by odmówić własnemu dziecku przyjęcia do domu po powrocie z Kartaginy (wiedziała, że związał się z wyznawcami manicheizmu), on – by nią pogardzać i przed nią uciekać. Była wszędzie tam, gdzie on. Modliła się i płakała. Nigdy nie przestała. Wreszcie doszło do spotkania Augustyna ze św. Ambrożym. Pod wpływem jego kazań Augustyn przyjął chrzest i odmienił swoje życie. Szczęśliwa matka zmarła wkrótce potem w Ostii w 387 r.
Rzymskokatolicka Parafia p. w. Narodzenia Pańskiego w Pajęcznie
"Modlę się rano i wieczorem zawsze prosząc o różne rzeczy, o zdrowie, sukcesy dla siebie, swojej rodziny, dla drużyny" - mówił Kamil Semeniuk, srebrny medalista Igrzysk Olimpijskich w Paryżu 18 sierpnia w programie "Między Ziemią a Niebem".
Dobro zawsze wraca i zawsze staramy się wspierać, bo są różne momenty w trakcie spotkania, w trakcie przygotowań, nie zawsze jest tak kolorowo, ma się trochę słabszy dzień, gorszy humor - dodawał.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
