Osiedle Oficerskie w Krakowie znajduje się w bezpośredniej bliskości przebudowywanego obecnie Ronda Mogilskiego. W latach 1920-30 było to osiedle zbudowane dla Piłsudczyków. W Boże Narodzenie 1989 r. erygowano tam parafię Miłosierdzia Bożego. Jej początki wiążą się z posługą duszpasterską kard. Karola Wojtyły, który już w latach siedemdziesiątych podjął starania o utworzenie parafii na terenie podlegającym jeszcze wówczas parafii św. Mikołaja. W tamtych czasach jednak nie uzyskano odpowiednich pozwoleń.
W roku 1982 kard. Franciszek Macharski wystarał się u władz o pozwolenie na wybudowanie na Osiedlu Oficerskim kościoła i utworzenie parafii. Władze postawiły jednak trzy warunki: plac u zbiegu ulic Moniuszki, Brodowicza i Kona (dziś Bandurskiego) miał być przestrzenią sakralną (kościół), miał to być także plac zieleni miejskiej i jednocześnie na tym samym terenie należało prowadzić usługi handlowe. Po licznych trudnościach, na przestrzeni ok. 3400 m² stanął kościół z czerwonej cegły o bardzo nowoczesnej bryle. Jego architektami byli inżynierowie Stanisław Niemczyk i Marek Kuszewski.
- Zanim zbudowano kościół, na terenie obecnej parafii znajdował się jedynie ośrodek duszpasterski - opowiada ks. Zygmunt Kosek, proboszcz parafii. - Sala na plebanii pełniła rolę kaplicy. Tu sprawowane były Msze św. i nabożeństwa, tu było duchowe centrum parafialnej wspólnoty. Jak wiele parafii, tak i my przeżywaliśmy problemy ekonomiczne, znajdowali się wśród nasi tacy, którzy sprzeciwiali się budowie kościoła. Pomimo tego jednak udało się zebrać ok. 5 tys. podpisów pod petycją do władz o pozwolenie na budowę świątyni. Uzyskanie pozwoleń ułatwił fakt, że skwer, na którym miał powstać kościół, należał do prezydenta RP na uchodźstwie Edwarda Raczyńskiego, który ofiarował ten teren parafii. Budowa trwała 2 lata. Pierwszą Mszę św. w nowej świątyni odprawiono w czerwcu 1992 r., a jej konsekracja miała miejsce 5 listopada 2000 r.

Promyk Łagiewnik

Parafia Miłosierdzia Bożego jest jedną z wielu parafii pod tym wezwaniem. Jak z uśmiechem zaznacza Ksiądz Proboszcz nie stanowi ona „konkurencji” dla Łagiewnik, ale jest promykiem, który stara się rozprzestrzeniać Miłosierdzie Boże. Realizuje się to na wiele sposobów. Przy parafii działa bowiem m.in. Parafialny Ośrodek Charytatywno-Kulturalny. W jego skład wchodzą: kuchnia dla potrzebujących, klub seniora, punkt konsultacji medycznej, pasaż handlowy, sala wielofunkcyjna oraz sale spotkań dla młodzieży.

Miłosierdzie to konkrety

Prawdziwym dziełem prowadzonym przy parafii można nazwać kuchnia dla potrzebujących. Jest ona dofinansowywana m.in. przez Radę Dzielnicy. Każdego dnia wydawane jest tu ok. 200 pełnych obiadów. Nie jest to jednak typowa kuchnia dla biednych. Jako że na osiedlu mieszka wiele osób samotnych i starszych, część z nich stołuje się właśnie przy parafii. Ci, których na to stać, składają ofiary na obiady, przez co współfinansują posiłki dla tych najbiedniejszych. Ta inicjatywa wyszła od samych zainteresowanych. Ok. 100 obiadów dla osób, które nie są w stanie samodzielnie dotrzeć na stołówkę, zanoszonych jest do ich domów przez wolontariuszy.
Wielu spośród wolontariuszy to emeryci i renciści. Oni także pomagają w przygotowaniu posiłków siostrom józefitkom, prowadzącym kuchnię. Ich zaangażowanie nie kończy się tylko na pracy. Osoby te dobrze wykorzystują swój wolny czas, tworzą pewną szczególną wspólnotę, która przekuwa wiarę na uczynki. - Zamiast oglądać w samotności telewizję, można się po prostu spotkać z drugim człowiekiem, porozmawiać, a także pomodlić, np. przy obieraniu ziemniaków - mówi ks. Kosek. - Te wspólnotowe więzi wzmacniają comiesięczne spotkania formacyjne dla wolontariuszy w formie konferencji duchowych. Chodzi o to - dodaje Ksiądz Proboszcz - aby dobro, które jest w człowieku było coraz większe, coraz lepsze.

Parafia dla parafian

W kompleksie zabudowań, w którym znajduje się kościół, mieszczą się też pasaż handlowy i sala wielofunkcyjna oraz sale dla młodzieży, Klubu Seniora, gabinety lekarskie. Wszystkie zabudowania zostały wybudowane z pieniędzy parafian.
Kościół stanął na miejscu placu targowego, gdzie handlem zajmowało się kilkanaście rodzin. Rodziny te nie straciły miejsc pracy, ponieważ na byłym placu targowym powstał pasaż handlowy. Pieniądze z wynajmu pasażu przeznaczane są na kuchnię dla potrzebujących, zaś z targowiska zrobił się schludny zadaszony ryneczek, gdzie można kupić nabiał, pieczywo, świeże warzywa i owoce. Nikt na tym nie stracił.
Przy parafii istnieje także punkt konsultacji medycznej, gdzie w każdym tygodniu, w określonych godzinach dyżuruje 7 lekarzy i 3 pielęgniarki. Wszystkich porad i pomocy udzielają bezpłatnie, z dobrej woli. W punkcie tym można także składać nieprzeterminowane leki, które mogą być jeszcze przydatne dla niezamożnych osób.
Oprócz tego przy parafii ma swoją siedzibę parafialny zespół Caritas, mieści się tam także punkt wydawania żywności i odzieży. Wolontariusze pracujący w tym miejscu są bardzo ofiarni, odwiedzają chorych, rozmawiają, wspomagają.

Formacja i kultura

Parafia Miłosierdzia Bożego jest także ośrodkiem formacyjnym i kulturalnym. Działają przy niej prężnie: duszpasterstwo akademickie, prowadzone przez ks. Leszka Chmielińskiego, grupa oazowa, kręgi rodzin, służba liturgiczna, a także harcerze.
- Wszyscy bardzo angażują się w życie parafii. Można na nich polegać - mówi z dumą ks. Kosek. - Pomagają w przygotowaniu liturgii, a także wyjazdów pielgrzymkowych i tzw. wczasorekolekcji. Działa tu także schola dziecięca i chór parafialny, organizowane są kursy dla lektorów.
W parafii odbywają się również koncerty oraz przedstawienia z różnych okazji, np. na Dzień Matki czy w okresie świąt. Służy temu sala wielofunkcyjna, znajdująca się w kompleksie zabudowań parafialnych. Sala ta jest także wynajmowana na wesela bezalkoholowe oraz różnego rodzaju przyjęcia. Dochód z jej wynajmu przeznaczony jest również na kuchnię dla potrzebujących.

Modlitwa

Wszystkim przedsięwzięciom parafii Miłosierdzia Bożego towarzyszy modlitwa. W Klubie Seniora, skupiającym osoby starsze i samotne z całego Krakowa, każdego dnia o godz. 15.00 odmawiana jest Koronka do Miłosierdzia Bożego. We wtorki można wziąć udział we wspólnej modlitwie różańcowej za Ojca Świętego, za ojczyznę, za parafię oraz za kapłanów w niej posługujących. W pierwsze soboty miesiąca celebrowane są Msze św. o wyniesienie na ołtarze Sługi Bożego Jana Pawła II. W modlitwę włączane są także przedszkolaki, dla których raz w miesiącu odprawiana jest specjalna Msza św.
I to chyba właśnie dzięki modlitwie można uważniej rozejrzeć się wokół i więcej zrobić, łączyć przyjemne z pożytecznym, czynić dobro w prosty, zwyczajny i jednocześnie nadzwyczajny sposób. Tak dzieje się właśnie w opisanej wspólnocie parafialnej, działającej po prostu z wyobraźnią Miłosierdzia.