Kard. Robert Sarah oświadczył, że kapłaństwo katolickie znajduje się „w śmiertelnym niebezpieczeństwie” i „przechodzi poważny kryzys”, z powodu nacisków wielu osób w łonie Kościoła, aby znieść celibat kapłanów. Afrykański hierarcha, zwracając się do tych, którzy chcą uczynić celibat dobrowolnym wyrzeczeniem, powiedział:
Reklama
Atakując celibat księży, atakujecie Kościół i jego misterium.
Słowa te padły na dzień przed zaplanowaną na 12 lutego publikacją posynodalnej adhortacji apostolskiej „Querida Amazonia”, o której mówi się, że ma otworzyć drzwi do kapłaństwa dla żonatych mężczyzn. Kard. Sarah powiedział ponadto Edwardowi Pentinowi z „National Catholic Register”, że wierni katolicy nie proszą o uchylenie celibatu księży.
Wyświęcanie żonatych mężczyzn to fantazja zachodnich akademików, którzy poszukują pogwałceń. Chciałbym z całą mocą podkreślić: Ubodzy, prości, szeregowi katolicy nie domagają się skończenia z celibatem — zauważył.
Prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, powiedział, że są głosy wewnątrz Kościoła, które chciałyby „relatywizować celibat kapłanów”.
Reklama
To byłaby katastrofa! Jako że celibat jest najbardziej oczywistą manifestacją, że ksiądz przynależy do Chrystusa, i że nie należy już do samego siebie. Celibat jest znakiem życia, które ma znaczenie jedynie przez Boga i dla Niego — wyjaśniał.
Chcieć wyświęcić żonatych mężczyzn to wskazywać, że kapłaństwo nie jest w pełnym wymiarze czasu, że nie wymaga całkowitego daru, że pozostawia daną osobę wolną dla innych zobowiązań, jak wykonywany zawód, że pozostawia czas dla życia prywatnego. Ale to jest nieprawda. Kapłan pozostaje kapłanem w każdym czasie. Święcenia kapłańskie nie są przede wszystkim hojnym zobowiązaniem; to jest konsekracja całej osoby w jej istocie, niezacieralne formowanie duszy dla Chrystusa, księdza, który domaga się od nas trwałego nawrócenia naszej duszy w celu odpowiedzenia Jemu. Celibat jest niepodważalnym znakiem, że bycie księdzem zakłada bycie całkowicie opanowanym przez Boga. Podważanie tego w sposób poważny zaostrzyłoby kryzys kapłaństwa — dodał.
Reklama
Sarah wskazał na Niemcy, gdzie od dłuższego czasu dyskutuje się o możliwości wyświęcania żonatych mężczyzn na księży, zdecydowanie bardziej intensywnie od czasu wprowadzenia „synodalnej ścieżki”.
Jestem niespokojny. W Niemczech dziwny synod najwyraźniej przewiduje kwestionowanie celibatu. Chciałbym wykrzyczeć moją troskę: Nie rozdzierajcie Kościoła! Poprzez atakowanie celibatu księży, atakujecie Kościół i jego misterium — wskazywał po raz kolejny.
Wyjaśniając, że ci, którzy atakują celibat chcą uczynić Kościół czysto ludzką instytucją „w obrębie naszej mocy, w obrębie naszego zasięgu” - kontynuował. - To oznacza wyrzeczenie się misterium Kościoła jako daru Boga
Reklama
W ocenie kard. Saraha jeżeli żonaci mężczyźni z regionu Amazonii otrzymają pozwolenie, aby zostać księżmi, „uniemożliwi to wzrost powołań nieżonatych księży”.
Wyjątek stanie się stanem permanentnym — przewidywał.
Zapytany o księży w Kościele katolickim, którzy mają żony, głównie dlatego że przeszli z obrządku anglikańskiego czy przynależą do kościołów wschodnich, kard. Sarah wyjaśnił, że te wyjątki stanową „nawias w normalnym i naturalnym stanie rzeczy”.
W tym samym czasie brak księży nie stanowi wyjątku, w szczególności w rodzących się czy umierających kościołach — stwierdził.
Kard. Sarah usiłował również rozwiać wiele mitów narosłych wokół kwestii żonatych księży. Przypomniał, że nawet jeżeli żonaci księża w rzeczywistości istnieli w pierwszych wiekach Kościoła, po święceniach „wymagano od nich, aby powstrzymywali się od stosunków seksualnych ze swoimi żonami”.
Odnosząc się do Synodu w Elwirze w 305 roku, kard. Sarah jasno dał do zrozumienia, że jedną z głównych trosk Kościoła po wieku męczenników było „stwierdzenie, że księża muszą wstrzymywać się od seksualnych stosunków ze swoimi żonami”. Przytoczył ustalenia Synodu, które stwierdzały:
Reklama
Zgodzono się jednogłośnie, że biskupi, księża i diakoni, a co za tym idzie wszyscy duchowni pełniący posługę, powinni wstrzymywać się od swoich żon i nie powinni posiadać dzieci; ktokolwiek by to uczynił (miał stosunek seksualny) powinien być pozbawiony swojej duchownej funkcji.
W styczniu kard. Gerhard Müller powiedział, że poprzez zezwolenie księżom na małżeństwa kościoły Wschodu odeszły „od tradycji wczesnego Kościoła”. W tym samym duchu wypowiedział się również kard. Sarah, wskazując na „skażenie tekstów, które wyewoluowały na Wschodzie w dyscyplinie tamtejszych obrządków, bez wyrzeczenia się ontologicznych powiązań między kapłaństwem a wstrzemięźliwością”.
Kard. Sarah wskazał również na praktyczne problemy związane z zezwoleniem na wyświęcanie żonatych mężczyzn:
Jeżeli ksiądz jest żonaty, wówczas prowadzi prywatne życie, wspólne i rodzinne. Jest zatem niezdolny, aby pokazać, że przez całe swoje życie jest totalnie i absolutnie oddany Bogu i Kościołowi — zauważył.
Obalił przy tym twierdzenia, jakoby zniesienie celibatu miało zapobiec nadużyciom wśród księży i kleryków, również tym o charakterze pedofilskim, wskazując, iż przyczyną, dla której dochodzi do tych ostatnich są „poważne mankamenty formacji”.
Chcą uczynić z księży ludzi takich, jak inni. Niektórzy księża byli formowani bez stawiania Boga, modlitwy, celebracji Mszy, gorliwego dążenia do świętości w centrum ich życia — ubolewał kard. Sarah.
Jeżeli ksiądz nie uważa się na co dzień za narzędzie w ręku Boga, jeżeli nie staje stale przed Bogiem, aby Mu służyć całym swoim sercem, ryzykuje, że stanie się skażony poczuciem władzy. Jeżeli życie księdza nie jest życiem konsekrowanym, jest on w wielkim niebezpieczeństwie popadnięcia w iluzję i odwrócenia się od Boga — przestrzegał afrykański hierarcha.
Wcześniej kard. Robert Sarah nie bez udziału papieża emeryta Benedykta XVI opublikował książkę, w której staje w obronie celibatu księży.
