Były to kolejne warsztaty w ramach programu umacniania i pogłębiania formacji prowadzących rekolekcje Spotkań Małżeńskich. Tym razem celem warsztatów była weryfikacja sposobu prowadzenia formacji porekolekcyjnej i zgodności tej formacji z duchowością, charyzmatem i misją Spotkań Małżeńskich.

Wielu uczestników rekolekcji prowadzonych przez Spotkania Małżeńskie pragnie tej formacji i potrzebuje grupy wsparcia dla swojego małżeństwa. We wprowadzeniu do warsztatów Urszula i Mikołaj Pstrągowscy z Ośrodka Warszawskiego oraz o. Mirosław Pilsniak z Ośrodka Krakowskiego wprowadzili uczestników w istotę tzw. czterech filarów pracy porekolekcyjnej. Są nimi duchowość i charyzmat, programy, organizacja i wspólnota. Te cztery filary tworzą system wspierający misję grupy jaką jest z jednej trony umacnianie własnej więzi małżeńskiej i rodzinnej, a z drugiej strony przygotowanie do czynnego włączenia się do współprowadzenia rekolekcji.

Z kolei Irena i Jerzy Grzybowscy podzielili się wieloletnim praktycznym doświadczeniem prowadzenia grup wsparcia oraz dynamiką uczestniczenia w niej małżeństw. Zwrócili też uwagę na jasno określony cel funkcjonowania małej grupy, mieszczący się w tytule opracowania ofiarowanego przez nich niedawno Ojcu Świętemu Franciszkowi: „Dialog jako droga do świętości”. Wielu uczestników pytało na czym polega dialog jako droga duchowości. „Kiedy ludzie pytali Pana Jezusa , jakie jest największe przykazanie, On nakierował ich uwagę na przykazanie miłości Boga i bliźniego. Doświadczenie tysięcy małżeństw i narzeczonych pokazało, że to przykazanie realizuje się w dialogu tak sprecyzowanym, jak dokonało się to w Spotkaniach Małżeńskich. Miłość Boga i bliźniego nie polega – jak sam Jezus powiedział - na samej tylko pobożności ale na pełnieniu woli Ojca. „Po tym poznają, żeście uczniami moimi, gdy miłość wzajemna mieć będziecie’ powiedział Jezus. Spotkania Małżeńskie uczą tej miłości metodą warsztatową. Taka wykładnia obowiązuje nie tylko na rekolekcjach, ale i podczas formacji porekolekcyjnej – wyjaśnił Grzybowski.

- Wiele małżeństw doświadczyło w Spotkaniach Małżeńskich zmiany sposobu życia. Doświadczyło , że Bóg wszedł do ich życia. Jako chrześcijanin i jako kapłan widzę w tym doświadczenie „czasu zbawienia” - powiedział o. Jauhien Usoszyn z Mińska na Białorusi. - Na Spotkaniach Małżeńskich otwierają się nam oczy i uszy. Przeżywamy obecność Boga, który wchodzi w nasze życie małżeńskie, a także kapłańskie. – dodał o. Usoszyn.

- Dialog, który jest drogą duchową Spotkań Małżeńskich, prowadzić ma do jasno określonego celu, jakim jest świętość dwojga. Jest to droga życia wewnętrznego. Wielu osobom miesza się dziś pojęcie duchowości z religijnością. Religijność pojmowana powierzchownie nie zawsze jest przejawem duchowości chrześcijańskiej – zauważyła Irena Grzybowska - Ważnym wątkiem tych warsztatów była współpraca małżeństw i kapłanów – animatorów Spotkań Małżeńskich. To jest temat, który wciąż potrzebuje wielkiej uwagi w pracy Spotkań Małżeńskich Potrzebuje wzajemnej otwartości, rozumienia, przekraczania utartych schematów dodała Grzybowska.

Podczas warsztatów zwrócono uwagę na zagrożenie grup porekolekcyjnych, jakim może być ich zamknięcie na nowych uczestników i chęć samodoskonalenia. Tymczasem misją Spotkań Małżeńskich jest objęcie formacją jak największej liczby małżeństw, szczególnie tych, które są w kryzysie i daleko od Kościoła. - Misją Spotkań Małżeńskich jest troska o zagubione owoce, a w ślad za tym potrzebna jest wielka otwartość na wszystkich ludzi i ich związki – powiedział o. Piotr Hewelt OCD, animator Spotkań Małżeńskich z Łodzi - Ale tę otwartość realizujemy według zasad i reguł określonych przez Spotkania Małżeńskie. To jest konieczne, by nie utracić tożsamości. A więc są ograniczenia tej otwartości. Tkwi w tym sprzeczność, która zawsze będzie towarzyszyć pracy misyjnej.

- Dlatego animatorom Spotkań Małżeńskich tak bardzo potrzebna jest wiedza, rozumienie nauki Kościoła, a równocześnie dialog z samym sobą, dialog we własnym małżeństwie, z innymi ludźmi, a nade wszystko z Bogiem. Potrzebny jest dialog, który jest rozeznaniem przed podjęciem decyzji w miłości. Bo ludzie mają różne, nieraz bardzo dramatyczne historie życia, potrzebna jest wielka wrażliwość animatorów na ludzką biedę, by nie osądzać ludzi powierzchownie i schematycznie – spuentował ten wątek Jerzy Grzybowski. Umocnieniu zdolności rozeznawania różnych sytuacji, zarówno w zakresie duchowości małżeńskiej, jak i programów formacji porekolekcyjnej, właściwemu rozumieniu wspólnoty, a także zwracaniu uwagi na proste, a niezwykle ważne sprawy organizacyjne we wspólnotach, poświęcone były warsztaty w Laskach.