26 sierpnia br. przypada 50. rocznica Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego. Decyzją metropolity częstochowskiego abp. Stanisława Nowaka obecny rok liturgiczny stanowi przygotowanie Kościoła częstochowskiego do tych jubileuszowych obchodów. Styczeń to drugi miesiąc nowenny przygotowującej nas do odkrywania treści Ślubów, które wciąż należą do bardzo ważnych zadań duszpasterskich Kościoła w Polsce.
Pamiętam 26 sierpnia 1956 r., kiedy błonia jasnogórskie były szczelnie wypełnione wiernymi (ok. 1 mln osób), podobnie jak później podczas wizyt Ojca Świętego Jana Pawła II na Jasnej Górze. Była wtedy wielka świadomość spraw niezwykłej wagi. Podziwiamy Księdza Prymasa Stefana kard. Wyszyńskiego, dzisiaj sługę Bożego, że w tak skondensowanej formie przedstawił wobec Matki Bożej wszystkie najważniejsze problemy Kościoła w Polsce, oczekując Bożej pomocy, ale i uzmysławiając wiernym stan ich ducha i tym samym obligując do wytężonej pracy. W tekstach Ślubów zbiegają się: warstwa religijna, moralna oraz warstwa społeczna i socjalna. Toteż były Śluby solą w oku dla rządzących w kraju komunistów, którzy nie mogąc sprzeciwić się ich uroczystemu złożeniu na Jasnej Górze, wydali im zdecydowaną walkę.
Hasłem przyświecającym działalności biskupiej Księdza Prymasa były słowa: Soli Deo - Samemu Bogu, był więc kard. Wyszyński mocno przekonany do tego, co czyni, o co walczy, wiedział, że chodzi o duszę tego narodu, poddanego ideologicznej obróbce. Dlatego jednym z pierwszych ślubów, jakie zawierały zredagowane przez niego w 1956 r. Jasnogórskie Śluby Narodu, uczynił ten dotyczący naszego życia w łasce uświęcającej. Bo cóż ważniejszego jest ponad to, żeby człowiek w łasce uświęcającej mógł iść przez życie i w dniu śmierci stanąć przed Bogiem jako ten, który się Bogu nie sprzeniewierzył. Obojętne, czy jest to człowiek inteligentny czy prosty, bogaty czy biedny, młody czy stary - przed Bogiem z tego Jego daru będzie odpowiadał. Bo każdy z nas został stworzony na Jego podobieństwo i jest Bożym dzieckiem. Do nas należy ten dar rozwijać, by w odpowiednim czasie mieć co Panu Bogu zanieść.
Cieszyć się trzeba, że jest tylu ludzi, którzy żyją w łasce uświęcającej, w zjednoczeniu z Bogiem, którzy wystrzegają się grzechu i unikają wszystkiego, co wydaje się związane z szatanem. Pomaga im w tym moc Chrystusa, który niesie człowiekowi zbawienie, oraz Duch Święty mieszkający w nich. A narzędziami do walki z pokusą jest modlitwa, sakramenty święte i pomoc duszpasterzy, danych nam po to właśnie.
Znaczny udział w rozeznawaniu przez nas rzeczywistości pod tym kątem mają media katolickie, które otwierają nam oczy na wiele spraw, pomagają rozpoznać dobrze ukryte niecne intencje oddziałujących na nas rzeczywistości, kształtują świadomość i ubogacają Bożą nauką. Takim elementem pomocowym w życiu łaską uświęcającą jest też kultura chrześcijańska - muzyka, malarstwo, architektura, kierujące człowieka ku Bogu; pomocą jest na pewno piękno świata stworzonego przez Boga, umożliwiające człowiekowi dostrzeżenie piękna samego Boga.
Gdy kard. Stefan Wyszyński mówił o życiu w łasce uświęcającej, nade wszystko miał na uwadze troskę, żeby człowiek był czysty moralnie.
Zechciejmy pomyśleć dziś o tym jednym postanowieniu wyjętym ze Ślubów Jasnogórskich 1956 r., że trzeba stale odmieniać swoje postępowanie, by nie sprzeniewierzyć się celowości naszego życia, naszemu pierwszemu powołaniu - do świętości i do zbawienia. Skonstatujmy to dogłębnie, tak jak czynili to święci. Zostaliśmy stworzeni na obraz i podobieństwo Boże i wszyscy jesteśmy Bożymi dziećmi - to stwierdzenia niezwykle demokratyczne, ukazujące równość nas wszystkich u Boga. Zauważmy to i starajmy się być Jego najmądrzejszymi i najlepszymi dziećmi.