Czas Bożego Narodzenia to dla wszystkim okazja, aby, chociaż na chwilę pobyć z tymi, dla których tak często brakuje nam czasu. Życzenia, dzielony opłatek, przebaczenie splatają się z nutami kolęd - a w nich tyle tęsknoty za prawdziwym człowieczeństwem, którego sam Pan Bóg uczy człowieka. A w nich tyle pragnienia, żeby być dobrymi.
Miechocińskie dzieci ze Szkoły Podstawowej im. Akademii Miechocińskiej przed zakończeniem szkolnym zajęć zechciały podzielić radość Bożego Narodzenia z całym osiedlem, które zaprosiły na swoje jasełka i wigilijne dzielenie się opłatkiem. Zaprosiły także gości z dalekich krańców świata, do których Bóg zechciał przyjść, aby powiedzieć o swojej Miłości. Przyszli więc do żłóbka przedstawiciele Australii, Oceanii, Afryki, mali Eskimosi i syn strażaka, który zginął na gruzach Word Trate Center, ratując innych.
Przybyli także i z bliższych stron wiceprezydent Tarnobrzega - Wiktor Stasiak, ks. proboszcz Bronisław Futoma i misjonarz z Czadu - ks. Grzegorz Jeż, który już wcześniej w tutejszej szkole opowiadał dzieciom o ich rówieśnikach z gorącej Afryki, o ich codziennej biedzie i zabawach, o ich rodzinach i pracy misjonarza. Wszystkich bardzo gorąco witała dyrektor Wilhelmina Kropornicka, która dzieląc się ze wszystkimi opłatkiem, składała życzenia świąteczne, aby ten czas i te dni „połączyły wszystkie narody”, ale i też wszystkich w naszej Ojczyźnie i w mieście. Pani Dyrektor odebrała też światło pokoju z Betlejem, po które harcerze pojechali aż do Zakopanego.
Jasełkową procesję ludzi i narodów do Jezusowego żłóbka przygotowała Wioletta Wilk - katechetka. Aniołki i szopkowe postaci rozbudziły w oglądających pragnienia budowania lepszego jutra, w którym przemoc i terror nie będą udziałem nikogo, bo świat należy stwarzać razem z Księciem Pokoju, który nie tylko w ten dzień - ale codziennie - pragnie łączyć wszystkich ludzi bez względu na ich nację, pochodzenie czy wykonywany zawód. Bóg podzielił się z nami swoją Miłością, pragnąc, aby pomagała ona ludziom tworzyć lepszy świat, w którym każdy znajdzie swoje miejsce.
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
Z Luksemburga, niewielkiego państwa, będącego skrzyżowaniem wielu wydarzeń europejskiej historii, Papież Franciszek zwraca się do Europy z apelem o pokój, prosząc, by nie powtarzała błędów z przeszłości - pisze w swym komentarzu Andrea Tornielli, dyrektor programowy mediów watykańskich.
Europa pozbawiona pamięci i „bezużyteczne masakry”
Z Belgii, będącej „mostem i skrzyżowaniem” ponowny apel Papieża Franciszka do Europy, aby odnalazła samą siebie.
Po Luksemburgu, czas na Belgię: kolejny niewielki kraj, będący jednocześnie skrzyżowaniem, „syntezą Europy”, punktem wyjścia do odbudowy kontynentu po straszliwym dramacie II wojny światowej. Papież Franciszek określa Belgię mianem mostu, prowadzącego do zgody i zatrzymania sporów. „Belgia jest mostem, który sprzyja handlowi, umożliwia różnym cywilizacjom komunikację i dialog. Mostem niezbędnym do budowania pokoju i odrzucenia wojny.”
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
