Droga stała się czasem słuchania poruszeń serca, a przede wszystkim słów Pana, karmienia się codziennie Jego Ciałem w czasie Mszy św. i zawierzenia Jezusowi przez ręce Jego Matki spraw osobistych oraz intencji głównej, którą było jak najlepsze przygotowanie do III Synodu Archidiecezji Lubelskiej. Dlatego pieśń synodalna była hymnem pielgrzymki. – Każdego rozważaliśmy kolejne przykazania Dekalogu, prosząc o światło Ducha Świętego w odczytywaniu tych drogowskazów w dzisiejszym świecie – mówił ks. Mirosław Ładniak, przewodnik pielgrzymki, witając ich na Szczycie. W roku przygotowania do III Synodu Archidiecezji Lubelskiej pielgrzymka była w sposób szczególny wielkim, radosnym świętem. Abp Stanisław Budzik wyjaśnił, że słowo „synod” w języku greckim znaczy wspólna droga: – Pielgrzymka jest obrazem życia Kościoła, Kościoła, który wędruje, który jest ludem Bożym, powołanym przez Ojca, aby wyruszył w drogę, tak jak nas do tego wzywa papież Franciszek, aby głosił całemu światu Ewangelię.

Rekolekcje w drodze stały się okazją do lepszego zrozumienia Dekalogu w mocy Ducha Świętego, uwielbiania Boga w dziele stworzenia, cudach, które uczynił w sercach każdego z pielgrzymów, w spojrzeniu drugiego człowieka, a także w ofiarowaniu Panu trudu, zmęczenia, a nawet pęcherzy dla 1800 osób, a w tym 27 księży, 22 sióstr zakonnych, 15 kleryków. Ponadto w ostatnich dniach do pielgrzymów dołączyli kolejni.

Więcej na łamach „Niedzieli Lubelskiej”