“Całym sercem modlimy się za osoby cierpiące na świecie z powodu szkód wyrządzanych środowisku naturalnemu przez egoizm i opuszczenie” – napisali kard. Angelo Bagnasco i pastor Christian Krieger. Podkreślili, że nie wolno dopuścić do tego, aby zachłanność ludzka i obojętność wobec istot ludzkich i całego stworzenia przerwały „sieć życia”.

Zachęcili do wspólnego proszenia o przebaczenie za niewłaściwe korzystanie z bogactw naturalnych, połączone z niszczeniem i zanieczyszczeniem środowiska. Ranią one „boleśnie dzieło Boga, które On sam określił, że «było dobre»” (Rdz 1, 31). Deklaracja przyznaje, że skutki stylu życia współczesnego społeczeństwa są odczuwalne na całym świecie, dlatego „powinniśmy zamknąć cykl indywidualizmu i izolacji, pamiętając, że wszyscy jesteśmy członkami jednej rodziny ludzkiej oraz że wszyscy zostaliśmy stworzenia na obraz i podobieństwo Boga (Rdz 1, 27)”.

Prośbie o przebaczenie winna więc towarzyszyć chęć zmiany serc i zachowań, „aby rozsiewać nasiona sprawiedliwości i aby kiełkowały owoce miłości, przyczyniając się w ten sposób do przywrócenia piękna stworzenia” – zaapelowali szefowie obu organizacji.

Wezwali do dziękczynienia Bogu „za piękno i dobro stworzenia, zobowiązując się do tego, aby nie zawłaszczyć sobie tego cudownego daru”. Należy podejmować działania, aby strzec tego daru i dzielić się nim, aby pozostawać z nim w relacjach pełnych szacunku i miłości do dzieła Bożego. Sygnatariusze dokumentu zachęcili do pamiętania w modlitwach o „naszych braciach i siostrach cierpiących z powodu naszego marnotrawstwa, zachłanności i często naszej obojętności”.

I wreszcie CCEE i KEK zapewniły o swym zaangażowaniu „na rzecz stworzenia, które Bóg nam powierzył”. Przypomniały, że każda wspólnota chrześcijańska jest powołana do umacniania i wzrastania we własnym posłannictwie przez konkretne działania i dobre dzieła, czerpiące natchnienie z własnej tradycji duchowej. Wezwano „chrześcijan i każdą osobę dobrej woli do okazania własnej odpowiedzialności za stworzenie, do podejmowania konkretnych i mądrych zobowiązań, aby pracować jak dobrzy strażnicy i aby zwalczać wszelką nierówność za pośrednictwem zróżnicowania biologicznego”. Dla osiągnięcia tego celu obie organizacje wspierają wspólne działania Europejskiej Sieci Chrześcijańskiej na rzecz Stworzenia, Sekcji Zachowania Stworzenia w ramach CCEE i innych organizacji chrześcijańskich pracujących w tym celu.

Na zakończenie wspólny dokument, świadom narastającej palącej wagi tego problemu, wzywa chrześcijan Europy, należących do różnych wyznań i zgromadzonych w obu organizacjach oraz wszystkie osoby dobrej woli do zwrócenia uwagi na Czas Stworzenia. Zaapelowano też o świętowanie go zgodnie z własnymi tradycjami duchowymi i liturgicznymi „we wspólnej wierze w Boga Stwórcę”.

Czas Stworzenia jest obchodzony 1 września od 1989 z inicjatywy prawosławnego patriarchy Konstantynopola Bartłomieja, znanego ze swego zaangażowania ekologicznego.

Rada Konferencji Biskupich Europy powstała w 1971 i obecnie skupia 33 episkopaty krajowe naszego kontynentu, reprezentowane przez ich przewodniczących oraz pojedynczych arcybiskupów Luksemburga, Monako, maronickiego Cypru i biskupów z Mołdawii, Estonii i greckokatolickiej eparchii mukaczowskiej na Ukrainie. Przewodniczącym Rady jest obecnie arcybiskup Genui kard. Angelo Bagnasco, a dwoma jego zastępcami – arcybiskup Westminsteru kard. Vincent Nichols i arcybiskup poznański Stanisław Gądecki. Sekretarzem generalnym jest prał. Martin Michalíček ze Słowacji. Sekretariat CCEE mieści się w St. Gallen w Szwajcarii.

Konferencja Kościołów Europejskich istnieje od 1959, obecnie skupia 116 Kościołów tradycji anglikańskiej, prawosławnej, protestanckiej i starokatolickiej ze wszystkich krajów naszego kontynentu. Ponadto należą do niej jako członkowie stowarzyszeni 40 krajowych i narodowych rad kościelnych i stowarzyszeń. Ma swe biura w Brukseli i Strasburgu. Przewodniczącym KEK jest pastor ewangelickoreformowany Christian Krieger z Francji, a wiceprzewodniczącymi są metropolita Kleofas (Strongylis), pochodzący z Grecji prawosławny metropolita szwedzki i całej Skandynawii, podlegający Patriarchatowi Konstantynopola, oraz urodzona w Iranie Gulnar Francis-Dehqani, sufraganka diecezji Leicester Kościoła Anglii, z tytułem biskupki Loughborough. Siedziba Konferencji znajduje się w Brukseli, ma ona również swoje biuro w Strasburgu.