Parafię Bobin, leżącą w gminie Proszowice, erygowano w 1246 r. Pierwszy kościół, o którym wspominają źródła pisane, pochodził z 1326 r. W zapiskach pochodzących z 1470 r. czytamy o kościele pw. św. Idziego, który spłonął w 1563 r. Na tym miejscu prawdopodobnie powstała nowa świątynia, o której jednak nie ma informacji. Kolejna, drewniana, wybudowana w 1808 r. z fundacji Marianny Siemońskiej, nie przetrwała długo. Obecna neogotycka świątynia, konsekrowana w 1869 r., jest dziełem architekta krakowskiego Filipa Pokutyńskiego. Kościół ufundował Alfred hrabia Łoś - ówczesny właściciel majątku Bobin.
Uwagę nawiedzających kościół przyciąga jego wystrój i bogata polichromia wykonana ok. 1950 r. Jej autorem jest malarz Adam Stalony Dobrzyński. Centralne miejsce w świątyni zajmuje barokowy ołtarz pochodzący z XVII w. Na jego zasuwie znajdują się obrazy przedstawiające patronkę parafii św. Annę i jej córkę Najświętszą Maryję Pannę.
W kaplicy północnej znajduje się XVIII-wieczny ołtarz z rzeźbami świętych: Dominika i Róży z Limy. W jego centrum unikatowy, piękny XVII-wieczny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem adorowanej przez dwóch świętych biskupów. Zachowała się także marmurowa chrzcielnica z drewnianą zasuwą. W kaplicy południowej umieszczono ołtarz z rzeźbami św. Judy Tadeusza i Jana Chrzciciela. W centrum ołtarza jest obraz przedstawiający św. Wincentego Ferariusza, datowany na 2 poł. XVII lub początek XVIII w.
Z poprzedniego kościoła zachowało się wiele pamiątek, m.in. barkowy krucyfiks procesyjny, krzyż ołtarzowy, epitafia, naczynia liturgiczne.
Choć patronką parafii od wielu lat jest św. Anna, równie dobrze jest tu znana postać św. Idziego, którego wezwanie nosił pierwszy kościół w Bobinie.
Poszukując korzeni kultu św. Idziego, warto zwrócić uwagę na opinię K. Maleczyńskiego, którego zdaniem świątynia powstała nie - jak podają kroniki parafialne - w 1243 r., ale w latach 1102-38 - w epoce Władysława Hermana, Bolesława Krzywoustego. W kraju był to okres licznych fundacji kościołów pw. św. Idziego.
Wiele informacji o kulcie św. Idziego zamieszcza ks. Stanisław Bober w pracy Kult św. Idziego w Polsce w świetle wezwań kościołów. Centrum kultu św. Idziego mieści się we Francji w mieście Saint Gille - gdzie znajdował się klasztor, którego był opatem. Stamtąd kult jego dotarł do Polski. Kościół w Bobinie był jednym z 32 w Polsce posiadających wezwanie św. Idziego. Żyjący na przestrzeni VI i VII w. św. Idzi, pochodzący z Aten, urodził się w królewskim rodzie. Kiedy dorósł, rozdał majątek ubogim, a sam udał się do Marsylii we Francji. Już tutaj słynął z licznych cudów, z polecenia króla Gotów Flaviusa został opatem ufundowanego przez niego zakonu. O szczegółach jego świętego życia pisano już w średniowiecznej Pieśni o Roladzie. Już w IX w. czczony był jako święty. Przyzywano go w bardzo licznych sprawach. Był patronem m.in. pielgrzymów, kupców, podróżników, chorych. Orędownictwu Idziego przypisano narodziny króla Bolesława Krzywoustego - długo wyczekiwanego potomka przez małżonków Władysława Hermana i żonę Judytę. O kulcie św. Idziego w Polsce pisał już kronikarz Gall Anonim i to on popularyzował żywot świętego.
Na obrazach najczęściej przedstawiany był w stroju opata z mitrą i pastorałem w towarzystwie łani - stanowiącej jego atrybut. Niestety, w kościele parafialnym w Bobinie nie zachował się żaden wizerunek św. Idziego.
Jednak o wielkim kulcie tego świętego wspomina dziś mianowany w 1988 r. proboszcz ks. Józef Kuc, który żartuje, iż św. Idzi jest tu bardziej znany, niż obecna patronka parafii. Kiedyś tak jak we wszystkich świątyniach pw. św. Idziego tu także śpiewano litanie i pieśni ku jego czci, przyzywając orędownictwa świętego w różnych trudnych sprawach. To przywiązanie jest widoczne również dzisiaj.
Ksiądz Proboszcz twierdzi, iż parafianie zawsze wykazywali dużo troski o kościół. Bez ich pomocy i zaangażowania nie byłyby możliwe prace, które udało się wykonać. Wyliczać można długo: wykonanie ogrzewania w kościele, nowe instalacje elektryczne, uporządkowanie terenu wokół kościoła i terenu plebanii, budowa plebanii, ogrodzenie, remont zabytkowej dzwonnicy, wymiana zadaszenia, zabezpieczenia antywłamaniowe. Ostatnim wielkim wyzwaniem była renowacja i konserwacja zabytkowego ołtarza i obrazu Matki Bożej z kaplicy północnej, w całości finansowana z ofiar parafian.
Parafia Bobin obejmuje tereny typowo rolnicze. W jej skład wchodzą miejscowości: Koczanów, Dalechowice, Kuchary, Wolwanowice, Bobin, Czajęczyce.
Mieszkańcy zajmują się głównie uprawą warzyw i tytoniu. „Ceny warzyw są minimalne, a jednak mimo trudnych czasów mieszkańcy wykazują wiele zaradności” - mówi Ksiądz Proboszcz. Skutki bezrobocia są jednak widoczne. Wiele osób, zwłaszcza młodych, ucieka do większych miast, szukając pracy i lepszych perspektyw. Proboszcza martwi fakt małej liczby zawieranych małżeństw w parafii. Kiedyś były tu cztery szkoły, dziś jest jedna - w Koczanowie. Religii uczy w niej katechetka Dorota Cherchel, która angażuje się również w życie religijne prowadząc scholę dziecięcą wraz z organistą z Proszowic. Przeważają tu tradycyjne formy nabożeństw: majowe, czerwcowe, październikowe, w każdej wiosce są koła różańcowe.
Do Mszy św. posługuje duża grupa ministrantów, a młodzi z parafii w każdą niedzielę uczestniczą w oprawie liturgicznej Mszy św. Parafianie ochoczo biorą udział w pielgrzymkach autokarowych do polskich sanktuariów takich jak: Kalwaria, Częstochowa czy Wadowice.
Jak twierdzi ks. Kuc, duchowość parafian pogłębiły wydarzenia związane ze śmiercią Ojca Świętego. „W dzień pogrzebu Ojca Świętego na Eucharystię przybyły tłumy, jakich nie widziałem”. Do dziś mieszkańcy starają się poznawać i zgłębiać nauki Papieża Polaka kupując publikacje i książki związane z osobą Jana Pawła II.