Obrzędy Komunii św. to ciąg znaków - obrzędów, które mają nas należycie przygotować i usposobić nasze serce do przyjęcia Komunii św. Do obrzędów przygotowawczych należą:
1. Modlitwa Pańska (składająca się z następujących elementów: zachęta, modlitwa Ojcze nasz, embolizm i doksologia);
2. Obrzęd pokoju;
3. Łamanie chleba i zmieszanie postaci;
4. Komunia św.;
5. Modlitwa po Komunii św.
Samo słowo „komunia”, pochodzące od łacińskiego communio, oznacza połączenie, wspólnotę. Obrzęd Komunii św. ma więc znaczenie wspólnototwórcze. Prowadzi on do budowania jedności braterskiej¹ i jedności z Bogiem. Ten podwójny wymiar Komunii św. ukazuje nam naturę Kościoła i chrześcijaństwa. Wiara w Trójjedynego Boga nie może bowiem być oderwana od wiary we wspólnotę Kościoła². Dlatego sam obrzęd Komunii św. musi także w zewnętrznych znakach podkreślać swój charakter wspólnotowy³.
Warto również uświadomić sobie, że Komunia św. stanowi integralną część Mszy św. Nie jest czymś przypadkowo do niej dołączonym, lecz wypływa z samej istoty Eucharystii, która jest ucztą, na wzór Ostatniej Wieczerzy. Pamiętam swoje zdziwienie, gdy w czasie rekolekcji w jednej z toruńskich parafii zauważyłem, że do Komunii św. przystąpili prawie wszyscy obecni w kościele, w ławkach zostały tylko pojedyncze osoby! Wtedy uświadomiłem sobie, jak bardzo przyzwyczailiśmy się do tego, że częsta Komunia św. jest czymś wyjątkowym, że jest udziałem tylko nielicznych osób. A przecież powinno być dokładnie odwrotnie - zdziwienie powinna budzić parafia, w której znaczna część wiernych nie przystępuje do Komunii św. Częste przyjmowanie Komunii św. jest wypełnieniem nakazu Jezusa: „To czyńcie na moją pamiątkę”.
Może więc warto zadać sobie pytanie: czy należyte przygotowanie serca do częstego przyjmowania Komunii św. jest naprawdę zbyt wielkim poświęceniem?

¹ Wyrazem tego jest choćby przekazywany sobie w czasie Mszy św. znak pokoju.
² Przypomina nam o tym wyznanie wiary, zarówno katechizmowe - Skład Apostolski, jak i mszalne: „Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół”.
³ Jednym z elementów podkreślających wspólnotowość jest śpiew. Dlatego zarówno przed przyjęciem Komunii św. jak i po niej powinniśmy włączyć się we wspólny śpiew (o ile nie wykonuje go sam chór czy schola). Czas na modlitwę osobistą przyjdzie później, służyć ma temu chwila ciszy po Komunii św. Napiszemy o tym szerzej, omawiając samą Komunię św.