Anamneza to wspomnienie trzech części jednej tajemnicy. Łacińskie mysterium fidei¹) było wstępem do wspólnego wyznania: Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci. Ta potrójna tajemnica zawiera w sobie przedmiot naszej wiary obecny w osobie Jezusa Chrystusa. To On przez swoją śmierć wybawił nas od naszej śmierci, przez swoje zmartwychwstanie otworzył nam bramy nieba, a Jego powtórne przyjście to kres tego wszystkiego, co czasowe i przemijające - klamra spinająca dzieje zbawienia.
Wprowadzenie tej aklamacji zaraz po przeistoczeniu miało również na celu ożywienie udziału wiernych. Oto kolejne miejsce w Modlitwie Eucharystycznej, w którym wszyscy możemy potwierdzić swój udział i swoją łączność z wielką tajemnicą wiary, która uobecnia się na naszych oczach na ołtarzu.

¹ w polskim Mszale wezwanie to zostało przetłumaczone na cztery różne sposoby i połączone z czterema odpowiedziami wiernych, dzięki temu w czasie Mszy św. kapłan może wybrać jedną z czterech wersji aklamacji anamnestycznych:

aklamacja I
Kapłan: Oto wielka tajemnica wiary.
Lud: Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.

aklamacja II
Kapłan: Wielka jest tajemnica naszej wiary.
Lud: Ile razy ten chleb spożywamy i pijemy z tego kielicha, głosimy śmierć Twoją, Panie, oczekując Twego przyjścia w chwale.

aklamacja III
Kapłan: Uwielbiajmy tajemnicę wiary.
Lud: Panie, Ty nas wybawiłeś przez krzyż i zmartwychwstanie swoje, Ty jesteś Zbawicielem świata.

aklamacja IV
Kapłan: Tajemnica wiary.
Lud: Chrystus umarł, Chrystus zmartwychwstał, Chrystus powróci.