U Patronki Rodzin

Od wielu lat odpust ku czci św. Anny w Lubartowie gromadzi dużą ilość mieszkańców miasta i okolicznych miejscowości. Rok Jubileuszowy, który przeżywamy, jest ściśle związany z pielgrzymowaniem do miejsc świętych. Poprzez pielgrzymkę wyrażamy pragnienie wkroczenia w nowe tysiąclecie z wiarą i miłością do Jezusa Chrystusa. Takim kościołem jubileuszowym jest również sanktuarium św. Anny. W szczególny sposób przez dwa miesiące: maj i czerwiec, w każdą sobotę przybywali pątnicy różnych grup wraz ze swoimi duszpasterzami. Pielgrzymowanie do kościoła jubileuszowego rozpoczęli strażacy, następnie: dzieci ze szkół podstawowych, młodzież z gimnazjum i liceum, dzieci pierwszokomunijne, ministranci i lektorzy, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Oaza, Akcja Katolicka i Rady Duszpasterskie, Kółka Różańcowe i Legion Maryi. Te spotkania zrodziły potrzebę pielgrzymowania do szczególnego miejsca ziemi lubartowskiej.

W tym roku uroczystościom odpustowym nadano większą rangę ze względu na jubileusz 450-lecia istnienia parafii. Rozpoczęły się one we wtorek 25 lipca o godz. 20.00 procesją ulicami miasta z figurą św. Anny. Procesję poprowadził bp Mieczysław Cisło. W czasie procesji śpiewaliśmy pieśń ku czci św. Anny: "Święta Anno, lubartowska Pani" oraz odmawialiśmy różaniec. Po procesji Ksiądz Biskup, który pracował jako wikariusz w Lubartowie, odprawił Mszę św. wraz z kapłanami, którzy podobnie jak On pracowali w tej parafii. W słowie rozpoczynającym liturgię Ksiądz Biskup zaznaczył, z jak wielką radością i nostalgią stajemy w tym miejscu, gdzie my - koncelebransi przeżyliśmy naszą młodość kapłańską. Lubartów wpisał się we wspomnienia najpiękniejszymi zgłoskami, bo tutaj doświadczaliśmy potrzeby kapłaństwa. Zaś w homilii zwrócił uwagę na to, że w obecnym czasie szczególnie nam zagraża wykorzenienie z wartości kultury i religii. Ta dzisiejsza uroczystość pokazuje nam, gdzie są nasze korzenie. Wskazał, że centralnym punktem naszego zakorzenienia jest Jezus Chrystus. Po Mszy św. odbył się pokaz sztucznych ogni, które rozświetliły wspaniałą architekturę kościoła św. Anny.

W następny dzień, uroczystość św. Anny od samego rana gromadziła wielu parafian i pielgrzymów. Pierwsze dwie Msze św. zostały odprawione przez wikariuszy pracujących w parafii, następne przez ks. Józefa Huzara i ks. Stanisława Rząsę - proboszczów lubartowskich parafii. Kazania wygłosił ks. Andrzej Majchrzak, rektor kościoła św. Ducha w Kraśniku, który pracował tu jako wikariusz. Największą rzeszę pielgrzymów zgromadziła uroczysta suma odpustowa, którą odprawił abp Józef Życiński wraz z licznie zgromadzonymi księżmi rodakami. W powitaniu Ks. dziekan Andrzej Tokarzewski, kustosz sanktuarium, powiedział, że w tym dniu, w którym obchodzimy uroczystość 450-lecia istnienia parafii należy przypomnieć słowa wielkiego mieszkańca tej ziemi Księcia Pawła Karola Sanguszki, które umieścił na frontonie tego kościoła: "Nie nam Panie, nie nam, lecz Twojemu imieniu Boże, niech będzie chwała". Następnie poprosił Księdza Arcybiskupa i kapłanów o modlitwę w intencji parafii, aby nadal rozwijała się i przynosiła owoce w życiu wiernych. Zaś Ksiądz Arcybiskup w homilii, cytując słowa Jezusa Chrystusa: "Szczęśliwe oczy wasze, że widzą i uszy wasze, że słyszą", odniósł je do naszej wspólnoty, dziękując Bogu za 450 lat łaski i modlitwy. W swojej wypowiedzi Ksiądz Arcybiskup wskazał na św. Annę, jako konkretny wzór duchowego oddziaływania. To właśnie ona uczy nas właściwego spojrzenia na życie i radości z tego, co Boże i święte. Żebyśmy mogli żyć w stylu św. Anny, musimy odkrywać niewidzialną Bożą rzeczywistość, która działa obok nas i musimy tak planować przyszłość, by Chrystus mógł wzrastać i Jego łaska mogła działać. Po Mszy św. Ksiądz Arcybiskup wyraził uznanie dla pielgrzymów za trwanie na modlitwie oraz przekazał radosną wiadomość, że wkrótce rozpocznie starania, by kościołowi św. Anny nadać tytuł Bazyliki. Na tę propozycję wierni odpowiedzieli burzliwymi oklaskami. Ostatnia Msza św. była odprawiona o godz. 18.00 z myślą o pracujących w tym dniu. W czasie tej Mszy św. mogliśmy słuchać chóru męskiego z kościoła św. Ducha w Kraśniku.

Uroczystości ku czci św. Anny, Patronki Rodzin, były okazją dla parafian i przybyłych pielgrzymów do pojednania z Bogiem w sakramencie pokuty. Dały możliwość zyskania odpustu i łask jubileuszowych. Zapewne ta uroczystość pozostanie na długo w naszej pamięci, a owoce duchowe będą oddziaływały w życiu wiernych trzeciego już tysiąclecia.