Drodzy Bracia i Siostry świętego Kościoła sosnowieckiego!
Zawsze aktualnie brzmią słowa Papieża Jana Pawła II przypomniane przez Papieża Beedykta XVI podczas homilii w czasie Mszy św. inauguracyjnej 24 kwietnia 2005 r.
„(...) Nie lękajcie się. Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi! Kto wpuszcza Chrystusa nie traci nic, absolutnie nic, czyni życie wolnym, pięknym i wielkim. Tylko w tej przyjaźni rzeczywiście otwierają się wielkie możliwości człowieka”.
29 kwietnia 2005 r. granice Polski przekroczyła ta, która otworzyła Chrystusowi drzwi swego serca. Tego dnia przybyły do naszego kraju relikwie św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza.
Kim jest ta mała, wielka Święta? Posłuchajmy głosu papieży. „Ta, która przez długi czas uważana była za «małą świętą z różami» jest z pewnością największą cudotwórczynią czasów współczesnych” - powiedział o niej papież Pius XII, papież Pius XI w 1927 r. ogłosił ją patronką misji, w 1944 r. papież Pius XII uczynił św. Teresę drugą patronką obok Joanny d’Arc patronką Francji. Św. Teresa jest też patronką Meksyku i ewangelizacji Rosji.
W odpowiedzi na pragnienia i oczekiwania kardynałów i biskupów wielu części świata, a szczególnie Azji, Afryki, Ameryki Łacińskiej i Europy, po zasięgnięciu opinii teologów Papież Jan Paweł II 19 października 1997 r. ogłosił św. Teresę od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza doktorem Kościoła powszechnego.
Z jakim przesłaniem przyszła do nas ta Święta malowana z naręczem róż okalający trzymany przez nią Krzyż? W aktualnej rzeczywistości naszego życia, które przyjmuje zarówno rzeczy wartościowe, jak i wątpliwe, Święta z Lisieux, duchowa córka św. Teresy z Avila i św. Jana od Krzyża, przyniosła niezwykle cenne światło pomagające w rozeznaniu właściwej drogi życia we wszystkich dziedzinach naszej codzienności.
Św. Teresa przyszła przypomnieć i wskazać, że tym, co otwiera drzwi Chrystusowi w nas, jest dziecięca, ufna miłość.
Po czym będzie można poznać, żeśmy prawdziwymi, dziećmi Ojca i uczniami Chrystusa? Po tym, że na wzór Jego Miłości, miłość mieć będziemy. Miłość będziemy nieść. Miłość bezinteresowną, miłość nieskończenie cierpliwą, łaskawą, miłość wyciągniętych w dawaniu dłoni. Jak to uczynić, aby być rzetelnym - ale nie nieczułym, wrażliwym - ale nie drażliwym, gorliwym - ale nie zawziętym, wyrozumiałym - ale nie bezkrytycznym, wiernym - ale nie fanatycznym, dobrodusznym - ale nie naiwnym, konsekwentnym - ale nie bezwzględnym, osiągającym sukcesy - ale nie zarozumiałym, prostym - ale nie bezmyślnym, przepełnionym Bogiem - ale nie stroniącym od świata? Jak to uczynić? Posłuchajmy św. Teresy: „Jezu, jestem zbyt mała, aby uczynić wielkie rzeczy, moim szaleństwem jest mieć nadzieję i jak dziecko sprawiać Bogu przyjemność” (Rękopis B).
Ojciec Święty Jan Paweł II w orędziu na XII Światowy Dzień Młodzieży zachęcał: „Św. Teresa musi przyciągać uwagę was, młodych, właśnie dlatego, że Teresa jest świętą młodą, która dzisiaj na nowo powtarza to proste sugestywne przesłanie przepojone podziwem i wdzięcznością, że „Bóg jest Miłością”, że każda osoba jest kochana przez Boga, który czeka, by został przyjęty i umiłowany przez każdego człowieka. Wy, współcześnie żyjący młodzi, jesteście powołani, by to orędzie przyjąć i obwieszczać je światu. Człowiek jest kochany przez Boga - oto proste, a jakże przejmujące orędzie, które Kościół jest winien człowiekowi. Z młodości Teresy od Dzieciątka Jezus zrodził się entuzjazm wobec Pana, wielka wrażliwość, z jaką przeżywała miłość, realistyczna odwaga Jej wielkich planów. Swą porywającą świętością potwierdza ona, że również młodym Bóg udziela obfitych skarbów Swej mądrości. Razem z nią idźcie pokorną, prostą drogą chrześcijańskiej dojrzałości w szkole Ewangelii. Pozostańcie z Nią w sercu Kościoła waszej Matki, przeżywając w sposób radykalny wybór Chrystusa”.
Ukazanie światu w XXI w. postaci 24-letniego doktora Kościoła to nie tyle przypieczętowanie przeszłości, co otwarcie drzwi pełnych nadziei na przyszłość; „otwarcie na oścież drzwi Chrystusowi”. Papież Jan Paweł II podczas swego pobytu w Lisieux w 1982 r. powiedział, iż św. Teresa uświadamia nam dziś prawdę zasadniczą, że otrzymaliśmy ducha przybrania za synów Bożych, który woła w nas: „Abba! Ojcze! Św. Teresa żyła tym przeświadczeniem i rzeczom zwyczajnym, codziennym nadawała sens. Otworzyła w ten sposób drogę dla milionów zwyczajnych ludzi, którzy często pragną czegoś więcej, ale poczucie słabości każe im zaniechać działania, a piętrzące się kłopoty i przeciwności do reszty ich zniechęcają. Duch Święty jednak pokazuje poprzez Teresę, że słabość nie powinna być przeszkodą, ale atutem! Czyż Bóg nie przyszedł właśnie do słabych?
Św. Teresa, przybywając do nas jako Siostra i Misjonarka, przypomina „Małą drogę dziecięctwa duchowego” - drogę miłości, zaufania, drogę, która przekonuje, że każdy bez wyjątku, niezależnie kim jest dzisiaj i jaka była jego przeszłość, może podążać ku świętości, ba, więcej, powinien dążyć do świętości, która nie jest propozycją Boga, ale zadaniem chrześcijanina.
Pragnieniem św. Teresy było „żyć miłością”, miłością całkowitą, mocną, która nie ma końca. A miłość jest jak ogień, wystarczy przywołać słowa Pana Jezusa: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, aby już zapłonął” (Łk 12, 49). W sercu Teresy płonął ten ogień właśnie, ta miłość Boska: „W sercu Kościoła będę miłością, wtedy będę wszystkim”. W innym miejscu dodaje: „Kiedy się kocha, to się nie odmierza”. Święta z Lisieux odkryła darmowość miłości Boga i darmowość każdej miłości. W obecnym świecie i w obecnym czasie bardzo często usiłuje się wmówić współczesnemu człowiekowi, że wszystko można kupić, że mając pieniądze, można mieć wszystko. Być może, z wyjątkiem miłości, w prawidłowym tego słowa znaczeniu. Teresa przyznaje, że oddając wszystko dla tej Miłości, stała się wolna, prawdziwie wolna: „biegnę swobodnie” i „jedynie chcę żyć Miłością”. Ta miłość Teresy nie jest niczym skrępowana, dlatego mówiła, że po śmierci stanie przed Bogiem „z pustymi rękami”, z gestem dziecka, które nic nie posiada i które wszystkiego oczekuje od Ojca. A wtedy Bóg, widząc Jej puste ręce, obdaruje Ją na sposób Boski, czyli bez granic.
I tak na pewno się dzieje, widać to po wpływie, jaki św. Teresa wywiera obecnie na serce Boga. Przekonują się o tym zwłaszcza ci, którzy się do Niej zwracają z prośbami.
Rośnie liczba pielgrzymek do Lisieux, podobnie jak liczba instytutów, którym patronuje św. Teresa. Jest ich obecnie w świecie 1297.
Jednym z nich jest Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus z Domem Macierzystym w Sosnowcu. Siostry 12 czerwca będą obchodzić 120. rocznicę urodzin sługi Bożej matki Teresy Janiny Kierocińskiej, założycielki Zgromadzenia. Sługa Boża, wpatrując się w przykład św. Teresy, żyła na co dzień drogą dziecięctwa duchowego i wprowadzała na nią siostry oraz tych, do których Bóg Ją posyłał. Jej dzieło, oparte na przesłaniu Małej Świętej, owocuje do dzisiaj poprzez pracę Sióstr Karmelitanek w wielu miejscach naszej diecezji, kraju i świata.
Z radością pragnę wyrazić podziw dla Dobroci Bożej, która jakby na celebrację tego jubileuszu urodzin zaprosiła główną Patronkę Zgromadzenia - św. Teresę od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza.
Zapraszam wszystkich wiernych do uczczenia tych wielkich postaci Kościoła poprzez uczestnictwo w przygotowanych celebracjach i wydarzeniach kulturalnych.
Obchody jubileuszu 120. rocznicy urodzin sługi Bożej matki Teresy od św. Józefa odbędą się 14 czerwca. O godz. 18.00 w katedrze sprawowana będzie Eucharystia, a po niej konferencja przybliżająca sylwetkę duchową matki Teresy Kierocińskiej.
W Muzeum w Sosnowcu przygotowano wystawę poświęconą zasłużonej dla naszej ziemi Matce Zagłębia. Ekspozycję można oglądać od 2 do 30 czerwca.
Na spotkanie z relikwiami św. Teresy od Dzieciątka Jezus zapraszam:
- 12 czerwca do katedry i na Plac Papieski
- 13 czerwca do klasztoru Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus w Sosnowcu
- 14 czerwca do Wolbromia
Przygotowaniem do spotkania ze św. Teresą będzie triduum w katedrze sosnowieckiej w dniach 5-7 czerwca, a w parafii pw. św. Katarzyny w Wolbromiu w dniach 11-13 czerwca.
Zapraszam jak najserdeczniej na spotkanie z niezwykle uroczą, sympatyczną, a jakże aktualną Świętą na drogach Jej pielgrzymowania po naszej diecezji sosnowieckiej, spraszając bogactwo darów Bożych za Jej orędownictwem na każdego jej mieszkańca i udzielam z głębi serca pasterskiego błogosławieństwa.