Na rynku wydawniczym znaleźć można książkę Duchowość chrześcijańska. Zarys 2000 lat historii od Wschodu do Zachodu. Bogato ilustrowane wydanie przybliża bogactwo chrześcijańskiej tradycji. Jest pierwszym opracowaniem, przedstawiającym wszystkie wspólnoty i Kościoły, ukształtowane na nauczaniu Jezusa.
Książka przetłumaczona została z angielskiego oryginału, który wydano w 2001 r. Autorzy poszczególnych rozdziałów to wybitni specjaliści, przedstawiciele różnych wspólnot i Kościołów chrześcijańskich na całym świecie. Redakcją całości zajął się anglikanin Gordon Mursell, dziekan katedry w Birmingham.
Kolejne rozdziały prezentują życie i nauczanie Jezusa, duchowość Ojców Kościoła, tradycje celtyckie i anglosaskie, świętych i mistyków zachodniego średniowiecza, tradycję wschodnią i rosyjską. Dalej można zapoznać się z wybitnymi protestantami europejskimi i katolickimi świętymi. Autorzy przybliżają też podstawy anglikanizmu i protestantyzmu amerykańskiego. Wydanie, w przeciwieństwie do oryginału, zawiera zarys historii duchowości katolickiej w Polsce. Kończy je próba odpowiedzi na pytanie, jakie wyzwania stoją przed nami w III tysiącleciu chrześcijaństwa.
Jak zauważa we wstępie ks. Jerzy Misiurek, książka ta jako dzieło autorów w większości protestanckich, akcentuje nurty i postaci często nieznane czytelnikowi katolickiemu. Takie spojrzenie nie jest do końca obiektywne. Zwłaszcza, że duchowość katolicka została potraktowana wybiórczo i marginalnie. Prezentowane postaci nie zawsze należą do grona najbardziej znanych w Kościele katolickim. Również przytoczone fragmenty pism nie oddają istoty duchowości katolickiej.
Jednak przyznać należy, iż duchowość innych Kościołów chrześcijańskich zaprezentowana została w sposób bardzo interesujący.
„Duchowość chrześcijańska” pod red. Gordona Mursella, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2004, ss. 384
Cieszyła się wielkim kultem w pobożności ludowej; jej pomocy przyzywano zwłaszcza podczas chorób zębów. Dziś jest nawet patronką dentystów i wydziałów dentystycznych uniwersytetów medycznych. Jej śmierć za wiarę poprzedziły wyrafinowane męki. Mówią o niej święta od bólu zębów – to św. Apolonia
Dzisiaj niewiele osób zwłaszcza młodszych wiekiem wie, że taka święta, trochę zapomniana, w ogóle istnieje. Już przed pięciuset laty, w jednej z biskupich ksiąg liturgicznych uznana została za patronkę Królestwa Polskiego. Jej wizerunek spotkamy choćby o ojców Jezuitów w Starej Wsi, schowany w muzealnych czeluściach, a gdyby nie podpis i charakterystyczny atrybut świętej – obcęgi, naprawdę niewiele osób doszłoby do tego że stary, kilkusetletni obraz przedstawia św. Apolonię... Zresztą cieszyła się ona dużym kultem nie tylko u polskich jezuitów: jej relikwie przechowywano w jezuickim kościele w Antwerpii.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana zasiadającego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł. I wołał jeden do drugiego: «Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały». Od głosu tego, który wołał, zadrgały futryny drzwi, a świątynia napełniła się dymem. I powiedziałem: «Biada mi! Jestem zgubiony! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach i mieszkam pośród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje oglądały Króla, Pana Zastępów!» Wówczas przyleciał do mnie jeden z serafinów, trzymając w ręce węgiel, który szczypcami wziął z ołtarza. Dotknął nim ust moich i rzekł: «Oto dotknęło to twoich warg, twoja wina jest zmazana, zgładzony twój grzech». I usłyszałem głos Pana mówiącego: «Kogo mam posłać? Kto by Nam poszedł?» Odpowiedziałem: «Oto ja, poślij mnie!»
Pielgrzymi mieli okazję nawiedzić Bazylikę Różańcową w Fatimie, gdzie znajdują się groby świętych Hiacynty i Franciszka oraz Siostry Łucji, a także kościół Trójcy Przenajświętszej. Zobaczyli też pomnik św. Jana Pawła II, przeszli tzw. „ścieżką pastuszków” do Aljustrel, odprawili nabożeństwo Drogi Krzyżowej i zobaczyli miejsce objawień Anioła w Loca do Anjo i Maryi w Valinhos, a także zwiedzili przysiółek Aljustrel, w którym wciąż znajdują się domostwa rodzin Santos i Marto oraz pamiątki związane z życiem Dzieci Fatimskich. Zwiedzili także Lizbonę. Niewątpliwie wzruszającym momentem był udział pątników w Mszy świętej w kościele wybudowanym na miejscu narodzin Świętego Antoniego, znanego jako św. Antoniego Padewskiego.
Kolejny dzień pielgrzymowania to odwiedziny w Batalhi oraz w Alcobaca, miasteczkach słynących z arcydzieła portugalskiego gotyku. Kościół i klasztor Santa Maria były pierwszymi budowlami gotyckimi w Portugalii. W tym dniu pielgrzymi udali się także do świątyni Matki Boskiej z Nazare słynącej z cudownej figurki Najświętszej Marii Panny oraz wielu cudów.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
