„Dnia 2 kwietnia 2005 r. w Watykanie o godz. 21.37 powrócił do Domu Ojca w niebie nasz umiłowany Ojciec Święty, Jego Świątobliwość Jan Paweł II - papież, Polak, Człowiek Boży, Pasterz Kościoła katolickiego, Geniusz intelektu i moralności.
Bogu w Trójcy Jedynemu składamy dziękczynienie za świadectwo świętego życia i pasterzowania Piotra naszych czasów i przełomu Tysiącleci.
Niech Bóg miłosierny obdarzy Go szczęściem wiecznym. Niech Jego Pasterzowanie owocuje świętością życia nas wszystkich, żyjących w utworzonej przez Niego diecezji”.

Ks. Kazimierz Górny, Biskup Rzeszowski

„Bóg jest Miłością - głosiłeś tę prawdę całym swoim życiem. Do zobaczenia w Niebie”.

Ks. M. T.

„(...) Ojcze Święty! Pokazałeś nam ludziom, jak należy podążać przez życie drogą wiary, nadziei i miłości, jak bez lęku wypływać na głębię Bożego Miłosierdzia i jak głosić Dobrą Nowinę. Prowadź nas nadal, Ojcze Święty. Do zobaczenia”.

Jerzy T. z rodziną

„Ty jak nikt inny umiałeś do nas mówić, rozumiałeś nas, nasze serca. Wybrano Cię, kiedy byłam małą dziewczynką i całe moje życie Twoja nauka, Twoja miłość do świata i ludzi była ze mną... Dziś jesteś już tam i aniołowie Ci śpiewają. I choć po ludzku płyną nam łzy, to jednak wierzymy, że tam, gdzie jesteś, nadal opiekujesz się nami. Bóg Ci zapłać, za to jaki byłeś i jaki pozostaniesz w naszych sercach”.

Anna U.

„Dziękuję Ci z całego mego serca za Twój przykład radosnego przeżywania wiary, za to, że dzięki Tobie zostałem zakonnikiem i że w dniu mojej pierwszej profesji mogłem się spotkać z Tobą w Krakowie i razem ze współbraćmi cieszyć się tym spotkaniem. Proszę Cię, wstawiaj się za moimi rodzinami - zakonną i domową, i za mną, abym nigdy nie odłączył się od Chrystusa”.

Brat Łukasz Styka OP

„Twa nauka zawsze rozświetlała mroki życia, zwłaszcza nam harcerzom. Byłeś dla nas zawsze Janem Pawłem Wielkim, serdecznym przyjacielem od krzyża.
Mimo że teraz nie ma Cię wśród nas, to na zawsze pozostaniesz w naszych sercach”.

5. Drużyna Harcerska im. Tadeusza Zawadzkiego „Zośka”

„Panie, spraw, bym nigdy swoimi wyborami, nie podeptał świadectwa człowieka, który całym swym życiem uczył mnie, jak kroczyć Twoimi ścieżkami, a w ostatniej swej drodze, pokazał mi, że Miłość zawsze prowadzi do wierności, także wierności krzyżowi”.

Ks. Lucjan Sz.

„(...) Dziękujemy Ci, Ukochany Ojcze Święty, za wszystko, co uczyniłeś dla młodzieży całego świata. Twoje przesłania, m.in. z okazji ŚDM do młodych towarzyszą nam w szkole, w domu, w Kościele. Uczą nas jedności, wiary, nadziei i miłości do Boga i drugiego człowieka. Są źródłem naszego dążenia do świętości życia. Twoje narodziny dla nieba są dla nas źródłem nadziei. Wierzymy, że modlisz się za nami. Dołożymy wszelkich starań, by Twoje przesłanie miłości, pokoju i sprawiedliwości wydało błogosławione owoce. Pozostań z nami w trudzie budowania Królestwa Bożego w nas samych i świecie”.

Katolickie Szkolne Stowarzyszenia przy ZSG (Caritas, RKCH „Odrodzenie”, KSM)

„Dziękujemy Ci, Ojcze, za dar bycia z nami na służbie. Nasza wiara stała się dojrzalsza, budujemy na niej nasze życie. Byłeś naszym nauczycielem Słowa i świadkiem Chrystusa. Pełniąc Białą Służbę na trasie Twego Ojcze, pielgrzymowania, urzeczywistniliśmy wartości zawarte w prawie i przyrzeczeniu harcerskim. Mówimy „Tak” przesłaniu, jakie skierowałeś do nas, Ojcze Święty w Krośnie w 1997 r. - „Spoglądam na harcerskie «Czuwaj» i odpowiadam: «Czuwajcie!»”. Będziemy nieść w naszych sercach pokój, łaskę, skupienie, będziemy czuwali”.

Zuchy, harcerze, instruktorzy Chorągwi Podkarpackiej ZHP

„Dziękujemy za Twoje zaangażowanie w sprawy małżeństwa i rodziny. Za wszystkie Twoje słowa do nich się odnoszące. Za całe Twoje nauczanie ukazujące wartość, godność i świętość tej drogi życia. (...) Dzięki Twoim Słowom i Twojej postawie odkryliśmy całe bogactwo, wartość i świętość powołania do życia w małżeństwie i realizowania Bożego zamysłu w rodzinie. Przez tajemnicę świętych obcowania pragniemy zaprosić Cię, abyś zawsze był obecny w naszych domach, przy naszym stole”.

Ruch Domowy Kościół Diecezji Rzeszowskiej, para diecezjalna Krystyna i Marek Rzucidłowie z dziećmi

„Na pewno nie odszedłeś! Zostawiłeś nam światło, wskazówki i ogromne dziedzictwo nauki. Byłeś dla nas darem Opatrzności, której jesteśmy wdzięczne za możliwość życia w cieniu tego pontyfikatu. I chociaż po ludzku ogarnięte jesteśmy głębokim smutkiem - pozostała nadzieja, której również nas nauczyłeś”.

Teresa i Zofia O.