Krótka historia koronowania

Według tradycji majowe koronowania figur Maryi kwiatami zwiazane jest z czasami Imperium Rzymskiego, w którym wieniec laurowy stanowił symbol władzy królewskiej. Od czasu Soboru w Nicei w 787 r. Kościół przyjął, że jest zgodne z prawem kościelnym, aby w ten sposób czcić Chrystusa, Maryję i wszystkich świętych. W średniowieczu zaczęto koronować wizerunki świetych. Obecny zwyczaj pochodzi z XVI wieku, kiedy to św. Filip Nereusz gromadził wokół figurki Maryi młodzież, która śpiewając ozdabiała ją kwiatami. W XIX wieku koronowanie stało się znaną formą ewangelizacji i popularnym nabożeństwem w parafiach. Oficjalny liturgiczny porządek koronowania figur Maryi, opublikowany w 1987 r. podczas Katolickiej Konferencji Biskupów w Stanach Zjednoczonych, stwierdza że: „Koronacja jest jedną z form czczenia wizerunku błogosławionej Dziewicy Maryi (...) zarówno jako zwyczaj religijny jak i świecki”. Kolejno papieże nie tylko popierali ten zwyczaj, ale również „wielokrotnie sami lub przez biskupów delegatów brali udział w koronacji wizerunków Maryjnych” (Pius XII, Encyclical ad Caeli Reginam, 1954).
Po Soborze Watykańskim II niektóre parafie przestały praktykować zwyczaj koronowania figur Maryi. W Stanach Zjednoczonych majowe ołtarze są jednak okazałe i stanowiane są w centralnej części domów i katolickich szkół. Dzieci z niecierpliwością oczekują na kwiatowe procesje i śpiewy do błogosławionej Maryi Dziewicy.

Dlaczego koronujemy Maryję?

Korona, jako symbol majestatu królewskiego, szczególnie należy się Maryi, ponieważ jest Ona idealną uczennicą Chrystusa. W opisie ceremonii koronowania zapisano:
„Jest Ona Matką Syna Bożego, który jest mesjańskim Królem. Jest Maryja Matka Chrystusa, ucieleśnionego Słowa”.
Należy zauważyć, że właściwe jest koronowanie tych wizerunków, co do których wierzący mają szczególny kult, są obdarzane pełnym szacunkiem i umiejscawiane w stosownym miejscu kultu liturgicznego. Przed rytuałem koronowania, wierzący powinien zapoznać się z religijną strona tego zwyczaju. Instrukcja podkreśla, że korona powinna być skromna, należy unikać obfitości.

Rytuał koronowania składa się:

ze wstępu, czyli pieśni: pozdrowienia, krótkiego wstępu i modlitwy otwierającej koronację. Następnie ma miejsce czytanie Słowa Bożego. Zazwyczaj potem wygłaszana jest homilia. Po niej odbywa się rytuał koronowania kwiatowym wieńcem, po czym ma odbywa się dziękczynienie i litania Zakończeniem rytuału są błogosławieństwo i śpiew.