Ojciec Święty Jan Paweł II powiedział o św. Wojciechu: „Świadectwo jego życia i męczeńska śmierć stały się fundamentem państwowości i tożsamości Polaków. Wraz ze św. Stanisławem św. Wojciech przypomina raz jeszcze, że tylko z Chrystusem można budować trwały wspólny dom europejski”.
Rola świętych w czasach męczenników, gdy państwo polskie zaczynało istnieć, była niezwykle wielka. To na św. Wojciechu oparł się Kościół w Polsce, a z nim i państwo polskie.
Dziś - w czasach, gdy tak dużo mówi się o Unii Europejskiej - Ojciec Święty przypominał, że instytucja państwa coś znaczy. Państwo ma gwarantować ochronę obywatelom, dawać dobre podstawy do życia, zapewnić społeczną sprawiedliwość, zadbać o właściwą pozycję kraju na arenie międzynarodowej. Dlatego mówiąc o państwie, myślimy o silnym państwie, bo tylko takie spełnia swoją rolę. Kiedy będzie ono silne? Czy tylko wtedy, gdy będzie dysponowało silnym aparatem władzy, wielką armią i odpowiednim obszarem? Wszyscy wiemy, że nie to jest najważniejsze. Państwo będzie silne wtedy, jeśli będzie państwem prawa, państwem uczciwej, dobrej władzy. Nie takiej, która ma obywateli gnębić, obciążać nadmiernymi podatkami. Nie takiej, której luminarze wykorzystują swoje stanowiska, żeby się bogacić, urządzać sobie wygodne życie, gdzie rzucają się w oczy kominowe płace. Władza dobrego państwa szanuje swoich obywateli, chce być pomocna w ich życiu, chronić ich, zadbać o zdrowie, a podatki sprawiedliwie wykorzystywać dla dobra wszystkich. Nie mamy bowiem innej ochrony, jak tylko ochrona naszego państwa. I tym więcej będziemy to państwo, a zarazem i władzę, szanować, im bardziej będziemy widzieć jego dbałość o dobro obywateli. Jak łatwo zauważyć - siła państwa zawiera się w jego sile moralnej.
Ojciec Święty Jan Paweł II podkreślał, że Unia Europejska jest przestrzenią, w której powinniśmy być obecni, ale jednocześnie ukazywał św. Wojciecha jako fundament naszej państwowości. To także kwestia tożsamości Polaków. Nie wolno nam zapomnieć, skąd jesteśmy, skąd nasz ród. Tak jak mamy dowód osobisty, który jest naszym dokumentem tożsamości, tak musimy mieć świadomość, że nasze korzenie jako narodu sięgają św. Wojciecha, który je nam jakby zasadza, który sprawia, że Polska znajduje się wśród narodów europejskich jako jedno z państw ważnych i powszechnie szanowanych.
Dziś, gdy czcimy naszego wspaniałego Patrona, Biskupa i Męczennika, którego relikwie znajdują się w Gnieźnie, musimy pamiętać, że trzeba nam wciąż pogłębiać swoją tożsamość, żeby zwłaszcza młode pokolenie, żyjące w czasach globalizmu państwowego, ekonomicznego i kulturowego, wiedziało, kim jesteśmy i skąd się wywodzimy. Trzeba odkrywać sylwetki naszych wielkich poprzedników - wielkie rody, wielkie nazwiska Polaków, by w tej tożsamości się utwierdzać, by ją ukochać. Jest również naszym obowiązkiem na dzisiaj budowanie wspólnoty polskiej i troska o to wszystko, co nas jako naród stanowi, a więc o szeroko pojętą kulturę, gospodarkę. Każdy, kto je na różne sposoby umniejsza, sprzeniewierza się dobru Polaków, jest zbrodniarzem wobec narodu. A więc - jakimi jesteśmy Polakami, jak budujemy nasz kraj, jak dbamy o dobre imię Polski i Polaków? Weszliśmy do Unii Europejskiej, ale ostaniemy się, kiedy będziemy mieli swoją tożsamość, jeśli zachowamy to, co naprawdę najważniejsze: nasze morale, które pozwoli nam budować, a nie niszczyć.
Niech uroczystość św. Wojciecha, który budował fundamenty pańtwowości polskiej, do którego tak wiele razy odnosił się Jan Paweł II, ożywi w nas poczucie narodowej tożsamości, a także poczucie troski o nasze państwo. Św. Wojciech za te najważniejsze dla każdego narodu wartości przelał własną krew - nie cudzą. Ten, kto chce być przywódcą narodu, powinien mieć tego świadomość.