Moja przygoda związana z przygotowaniami na spotkanie z Ojcem Świętym w Sandomierzu rozpoczęła się dla mnie we wrześniu 1998 r., kiedy to dekretem Księdza Biskupa, zostałem powołany na przewodniczącego diecezjalnej Komisji do spraw Kościelnych Służb Porządkowych. Moim zastępcą został ks. Antoni Sanecki. Ponadto w skład Komisji weszli: ks. Wiesław Gibała, ks. Krzysztof Guźla, ks. Henryk Hendzel, ks. Kazimierz Partyka, ks. Jan Sobczak, ks. Wiesław Wilmański SAC oraz ks. Stanisław Zaręba, którzy zajęli się rekrutacją, formacją i szkoleniem. W niektórych rejonach spotkania zapoczątkowano już w październiku.
Do podjęcia wyznaczonych zadań zgłosiło się ponad 4324 osób ze 197 parafii. To prawdziwa armia ludzi dobrej woli. Sporządzoną listę kandydatów zweryfikowała Policja, która tuż przed przyjazdem Papieża skreśliła nazwiska 189 osób. Ponadto Służby Porządkowe uzupełniło 533 harcerzy, spośród których część pełniła zadania służb informacyjnych na trasach przemarszu pielgrzymów i na stacjach kolejowych, natomiast pozostali na miejscu spotkania.
Zadania, czas ich rozpoczęcia oraz ilość potrzebnych do wypełnienia poszczególnych zadań osób zostały określone przez Policję. Plany operacji zostały przygotowane przez Komendę Wojewódzką Policji w Kielcach, z którą współpracowała Komenda Wojewódzka Policji w Rzeszowie podejmująca zadania zapewnienia bezpieczeństwa na terenie województwa podkarpackiego.
Kościelne Służby Porządkowe podjęły zadania związane z zabezpieczeniem m.in. lądowiska, miejsca spotkania z Ojcem Świętym, trasy przejazdu. Najwięcej, bo ponad dwa tysiące osób pełniło służbę w sektorach. Ponadto Kościelne Służby Porządkowe podjęły posługę na wyznaczonych przez Urzędy Gmin i Policję parkingach, na stacjach kolejowych oraz brały udział w zabezpieczeniu tras dojść pielgrzymów na miejsce celebry, szczególnie w tak newralgicznych miejscach jak przejazdy kolejowe i mosty. Oznakowanie parkingów wzięły na siebie wojewódzkie i gminne służby drogowe, natomiast odpowiedzialność za wykonanie i oznakowanie sektorów wziął na siebie Urząd Miasta. Druk i dystrybucję biletów parkingowych oraz biletów wstępu na sektory powierzono Komisji Administracyjno-Sponsoringowej. Komisja Porządkowa nie miała wpływu na liczbę biletów rozprowadzonych do poszczególnych sektorów.
Posługa w sektorach okazała się też najtrudniejszym zadaniem. Na plac spotkania przybyło dziesiątki tysięcy osób więcej, niż wynikało to z liczby rozprowadzonych biletów. W praktyce pokazało się, że na taką liczbę pielgrzymów przejścia między sektorami są zbyt wąskie, a oznakowania sektorów z dalszej odległości niewidoczne. Nie wszędzie też zdążono zrobić blokady wejść do sektorów. Nie zdołano również wykonać bezpośredniego zejścia z wału przeciwpowodziowego do sektorów znajdujących się za drogą, co spowodowało dodatkowe utrudnienie w przedostaniu się do właściwego sektora. Ponadto wojsko, dla którego Sandomierz był również miejscem spotkania z Ojcem Świętym, przybyło w liczbie znacznie przekraczającej możliwości przeznaczonych dla niego sektorów. Z tego powodu nastąpiła częściowa blokada przejść między centralnymi sektorami, skutkiem czego znajdujące się po jednej lub drugiej stronie placu osoby nie mogły dostać się do wyznaczonych im sektorów.
To, że przy tak trudnych warunkach, przy takim nagromadzeniu liczby pielgrzymów, a dodatkowo przy takim upale nie wydarzyło się nic tragicznego, dobrze świadczy o współpracy Policji, Służb Medycznych i Służb Porządkowych w wypełnieniu powierzonych im zadań. Szczególne słowa uznania należą się Służbom Harcerskim, które w tych trudnych warunkach bardzo sprawnie i ofiarnie niosły pomoc wszystkim potrzebującym interwencji medycznej.
Patrząc z perspektywy w tamte dni, chciałbym zwrócić uwagę na ogromny entuzjazm, jaki towarzyszył przygotowaniom spotkania z Ojcem Świętym. Entuzjazm ten wyzwolił w wielu osobach postawę odpowiedzialności za Kościół i powierzone im zadania. Wyraziło się to w gotowości poświęcenia swojego czasu oraz swoich umiejętności dla innych, a przecież nie było to łatwe, szczególnie wtedy, gdy przyszło pełnić służbę kilka lub kilkanaście kilometrów od miejsca tak upragnionego spotkania z Ojcem Świętym. Przyjęcie decyzji o takim miejscu posługi było wyrazem szczególnego umiłowania Papieża.
Przygotowania dowiodły też, że w sprawach dotyczących dobra wspólnego instytucje kościelne mogą współpracować z Policją, Harcerzami oraz różnymi organizacjami społecznymi i samorządowymi. Zresztą, współpraca ta na wielu odcinkach i w nieco innych już formach jest do dzisiaj kontynuowana. Myślę, że to jeden z ważnych i trwałych owoców obecności Ojca Świętego Jana Pawła II w naszej diecezji.