Zgromadzenie Kościoła
Należy ze szczególnym zaangażowaniem przeżywać momenty wskazane już przez liturgię w odniesieniu do Mszy św. stacyjnej, którą biskup celebruje w katedrze ze swoimi prezbiterami i diakonami, z udziałem całego Ludu Bożego. To jest główne objawienie się Kościoła (Jan Paweł II, Mane nobiscum Domine, 22).
„To jest nasze największe święto - mówił na rozpoczęcie Mszy św. Krzyżma Świętego - bp Adam Śmigielski - dlatego gromadzimy się w tym kościele, który jest Matką wszystkich kościołów naszego świętego Kościoła sosnowieckiego, ażeby podziękować Bogu za dar kapłaństwa. Za to, że możemy głosić Ewangelię, sprawować sakramenty święte i być tym, kim był Chrystus, kiedy przebywał na tej ziemi”. Katedra była wypełniona kapłanami, ministrantami oraz wiernymi. Ksiądz Biskup wezwał do modlitwy za zmarłych kapłanów, których od początku istnienia diecezji odeszło 42, za kapłanów na emeryturze, złożonych chorobą (3), na misjach (4), na studiach (5), pracujących za granicą (12) i tych, którzy odeszli od kapłaństwa (11).
Dzień ministrantów
I wreszcie, wiele oczekuję od Was, młodzi, ponawiając zaproszenie na Światowy Dzień Młodzieży w Kolonii. Wybrany temat: „Przybyliśmy oddać mu pokłon” - szczególnie się nadaje, by zasugerować wam właściwą postawę w przeżywaniu tego Eucharystycznego Roku (Mane nobiscum Domine, 30).
Wielki Czwartek jest także dniem służby liturgicznej ołtarza, ogólnie mówiąc ministrantów. To oni stoją najbliżej Tajemnicy. Prawie, że jej dotykają, ocierają się o nią. Jeżeli o kapłanach mówi się - słudzy ołtarza w sensie najwyższym, to w pewien sposób podobnie można powiedzieć o chłopcach w białych komżach lub tunikach. „Serdecznie witam Was, drodzy ministranci (zgromadziło się ich blisko 700). Chciałbym was zgromadzić w prezbiterium, bo - jak mówił mój profesor na KUL-u młodzieży należy pozwolić wejść wszędzie, byle nie na głowę”.
Ku jedności
Na prośbę uczniów z Emaus, by pozostał z nimi, Jezus odpowiedział darem o wiele większym - przez sakrament Eucharystii pozostał w nich. Przyjęcie Eucharystii jest wejściem w głęboką komunię z Jezusem. „Wytrwajcie we Mnie, a Ja będę trwał w was” (J 15,4). Ta relacja wewnętrznego „trwania” w sobie nawzajem, pozwala nam antycypować w jakiś sposób niebo na ziemi (Mane nobiscum Domine, 19).
Jedność była motywem przewodnim homilii Księdza Biskupa. Jedność wśród prezbiterium i wśród ludu Bożego. Jedność, której szczytem i wprost niewyobrażalnym celem jest Eucharystia. Jej brak jest największym zgorszeniem dla współczesnego świata, zaciemnia, a nieraz wprost przykrywa autentyczne świadectwo Ewangelii. Ustanawiając sakrament Eucharystii i kapłaństwa, Jezus powołuje nas do wspólnoty - podkreślił na początku homilii Celebrans. Eucharystia buduje Kościół i wzywa do jedności - tłumaczył później. Jak to robić? Sposób jest jeden. „Jeżeli chcemy tworzyć wspólnotę, to musimy klęknąć przed drugim, aby umywać nogi, tzn. żeby zaoferować swoją dyspozycyjność” - podkreślał Ksiądz Biskup.
Pomóż w rozwoju naszego portalu