Działalność lubelskich wspólnot
Zaledwie po roku życia wspólnoty niektórzy z jej członków zostali wybrani na katechistów. Utworzono z nich ekipy, które przeszczepiały Drogę najpierw do archidiecezji warszawskiej, potem do Gdańska, Poznania, Wrocławia i innych miast w Polsce, a także na terenie ówczesnej Czechosłowacji, Gruzji, Litwy, Białorusi i Rosji. Obecnie w archidiecezji lubelskiej istnieje 90 wspólnot neokatechumenalnych. W samym Lublinie Droga istnieje w 10 parafiach; są w nich 44 wspólnoty. Liczba ta jednak może się zmienić, gdyż w tej chwili w niektórych parafiach prowadzone są katechezy, zmierzające do utworzenia nowych wspólnot. W całej Polsce Droga istnieje obecnie w 39 diecezjach, a liczba wspólnot zbliża się do 1000. Nad życiem i rozwojem wspólnot w naszej archidiecezji pośrednio czuwają katechiści włoscy, odpowiedzialni za neokatechumenat w całej Polsce: ks. Livio Orsingher oraz Stefano Gennarini i Silvana Venditti. Lubelskimi wspólnotami bezpośrednio opiekuje się zespół w składzie: ks. Zbigniew Czerwiński, Wojciech i Teresa Kaczmarkowie, Kazimierz i Stanisława Wojtasikowie oraz Tomasz i Elżbieta Bojarscy.
Owoce Drogi
Reklama
W życiu wielu członków wspólnot neokatechumenalnych można zobaczyć dobre owoce ich dojrzewania w wierze. W szczególności jest to miłość do Kościoła, zwiększone poczucie odpowiedzialności za jego misję w świecie, wielki zapał ewangelizacyjny, chętny udział w katechizacji przygotowującej do sakramentów chrztu i małżeństwa, składanie hojnych ofiar na potrzeby ubogich w parafii i w archidiecezji. Dostrzega się tam także wyraźne odrodzenie życia małżeńskiego i rodzinnego, zwłaszcza zaś poszanowanie życia poczętego, wielką otwartość na nowe życie i gorliwą troskę rodziców o przekazywanie wiary dzieciom. Ta troska owocuje licznym udziałem ludzi młodych w życiu wielu wspólnot. Chętnie uczestniczą oni w spotkaniach poświęconych rozważaniu wybranych tekstów biblijnych w atmosferze modlitwy, zwanych skrutacją Pisma Świętego. Spotkania takie odbywają się co miesiąc. Chłopcy, którzy odkryli w sobie powołanie do kapłaństwa, uczęszczają na specjalne spotkania, na których mogą upewnić się co do swego powołania i uczą się to powołanie chronić. Niektórzy z nich wstępują potem do seminarium duchownego i otrzymują święcenia prezbiteratu.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Prezbiterzy neokatechumenalni
Reklama
Wśród młodych członków lubelskich wspólnot neokatechumenalnych byli tacy, którzy jako seminarzyści brali udział w życiu wspólnot. Obecnie pracują na terenie naszej archidiecezji albo ewangelizują na terenie Polski lub poza jej granicami. Na przykład wyświęcony przez Ojca Świętego w Lublinie ks. Sławomir Laskowski jest obecnie proboszczem w Homlu na Białorusi, pomaga mu ks. Piotr Golec, w pewnej odległości od Homla pracują jako proboszczowie: ks. Grzegorz Chudek i ks. Tadeusz Samorek. W Kazachstanie jako proboszcz działa ks. Tadeusz Smereczyński; na Ukrainie w Kijowie pracuje ks. Józef Czerwonka, w Berdiańsku pełni swoją służbę ks. Zdzisław Zając, natomiast jako wikariusz w Równem wołyńskim pracuje ks. Grzegorz Draus. Na terenie archidiecezji jako proboszczowie pracują: ks. Jan Bielak, ks. Wojciech Brodowski, ks. Janusz Gzik, ks. Jan Karaś, ks. Wiesław Klimek, ks. Tomasz Lewniewski, ks. Stefan Misa, ks. Piotr Patyk, ks. Piotr Petryk, ks. Zbigniew Szumiło i ks. Ryszard Winiarski. Jako wikariusze pracują: ks. Tomasz Bielecki, ks. Mirosław Flak, ks. Grzegorz Kiciak, ks. Piotr Melko oraz ks. Maciej Warowny. Ks. Andrzej Krasowski i ks. Krzysztof K. Kwiatkowski pracują jako ojcowie duchowni w seminarium, natomiast ks. Zbigniew Wójtowicz jest pracownikiem naukowym KUL i pracownikiem kurialnym. Z lubelskich wspólnot neokatechumenalnych wywodzą się też księża pracujący w ewangelizacji: ks. Marcin Jankiewicz, ks. Zbigniew Lenart - katechista wędrowny w Kazachstanie i na Syberii, ks. Tomasz Struzik - misjonarz w Boliwii oraz ks. Zenon Ziomek - katechista wędrowny na terenie diecezji rzeszowskiej i przemyskiej.
Udział w „misji rodzin”
Lubelskie wspólnoty neokatechumenalne mają swój udział w innych formach pracy ewangelizacyjnej. Jedną z nich jest tzw. misja implantatio Ecclesiae, zwana też misją rodzin. Jest ona prowadzona zawsze ze specjalnym błogosławieństwem Ojca Świętego. Misja ta ma zastosowanie w miejscach, gdzie prowadzenie normalnego duszpasterstwa parafialnego jest bardzo utrudnione albo całkiem niemożliwe. Pracują tam zatem małe wspólnoty złożone z księdza, jednej lub dwóch rodzin wielodzietnych oraz kilku osób samotnych. W bardzo ciężkich nieraz warunkach próbują one tworzyć zalążek parafii, wspomagając się wzajemnie w niezwykle trudnej pracy ewangelizacyjnej. Taką misję pełni kilka rodzin ze wspólnot lubelskich. Pracują one w Rosji i w Izraelu, a ostatnio w Serbii i w Danii. Udział w tej misji ma ks. Andrzej Walencik, który pracuje obecnie w Moskwie.
Seminarium „Redemptoris Mater”
Z lubelskich wspólnot wywodzi kilku księży, którzy ukończyli Archidiecezjalne Seminarium Misyjne „Redemptoris Mater” w Warszawie. Erygował je w 1990 r. Prymas Polski kard. Józef Glemp. W seminarium studiuje obecnie kilku kleryków z terenu naszej archidiecezji. Do dzisiaj seminarium ukończyło i zostało wyświęconych ponad 50 prezbiterów, pochodzących z kilkunastu krajów, bowiem seminaria tego typu są zawsze międzynarodowe. Zwykle tak jest, że po święceniach przez 3 lub 4 lata pracują oni jako wikariusze w parafiach archidiecezji warszawskiej. Tak pracują obecnie księża: Adam Mazur, Piotr Jabłoniec i Zbigniew Koman. Po takiej pracy, jeśli jest potrzeba, Ksiądz Prymas udziela im pozwolenia, aby pracowali w różnych regionach Polski albo poza jej granicami, zwłaszcza na terenach byłego Związku Radzieckiego. Jako katechista wędrowny w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej pracuje ks. Jacek Piotrowski, natomiast na Ukrainie działa ks. Michał Brankiewicz.
Konwiwencja w Hispanii
Z rocznicą lubelską zbiegła się też druga rocznica, ważna dla neokatechumenów na całym świecie. W 2004 r. minęło 40 lat od momentu, gdy Bóg wzbudził w Kościele nową rzeczywistość, zwaną Drogą Neokatechumenalną. Obecnie wspólnoty Drogi istnieją w ponad stu krajach na wszystkich kontynentach. Jakby dla uczczenia tych rocznic, w dniach 21-28 stycznia br. odbyła się w Hiszpanii konwiwencja proboszczów i prezbiterów z całej Polski, którzy mają w swoich parafiach wspólnoty neokatechumenalne. Konwiwencja to rodzaj rekolekcji zamkniętych. W Hiszpanii była ona połączona z nawiedzaniem niektórych miejsc świętych w tym kraju, a także z odwiedzinami w tych parafiach Madrytu, w których Droga jest dobrze rozwinięta, a budynki kościelne są specjalnie przystosowane do tego rodzaju duszpasterstwa. W konwiwencji uczestniczyło 6 księży biskupów, którzy mają w swoich diecezjach Drogę oraz 200 prezbiterów - głównie proboszczów - z różnych diecezji polskich, kilku z Ukrainy oraz jeden z Kazachstanu. Naszą archidiecezję reprezentowało 10 kapłanów. W konwiwencji uczestniczyła też 20-osobowa grupa katechistów wędrownych, odpowiedzialnych za Drogę w różnych regionach Polski oraz ekipy katechistów wędrownych odpowiedzialnych za Drogę na Litwie, Łotwie, Ukrainie, Rosji, Białorusi oraz w Estonii i Kazachstanie. Umocnieni duchowo i zapaleni na nowo gorliwością ewangelizacyjną, biskupi i księża powrócili do Polski, aby to umocnienie i zapał zanieść do wspólnot neokatechumenalnych, którym posługują.