Przyjęcie tych posług poprzedziły rekolekcje wielkopostne dla kleryków Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu, które wygłosił ks. Wacław Depo - rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu.
W homilii Ksiądz Biskup powiedział: „Do pomocy Mojżeszowi nakazał Bóg powołać lewitów, by nieśli Tablice Przymierza, interpretowali prawo, ukazywali drogi duchowe. Dziś do pomocy kapłanom Jezus daje tych oto młodych ludzi. [...] Chcą obsługiwać Stół Słowa i Stół Eucharystii, aby kapłani mogli sprawować święte czynności, a my w tych czynnościach uczestniczyć. [...] W spełnianiu tych nowych posług [...] macie głosić działanie miłości i bliskości Boga w was i nas [...] przez spotkanie z Jezusem ukrytym w Słowie i w Eucharystii”. Po homilii nastąpił uroczysty obrzęd udzielenia promocji.
Do zadań lektora należy: czytanie słowa Bożego w zgromadzeniu liturgicznym; jeśli nie ma psałterzysty, wykonuje psalm międzysekcyjny; w przypadku braku organisty kieruje śpiewem oraz czynnym uczestnictwem wiernych podczas zgromadzenia liturgicznego; przygotowuje wiernych do godnego przyjęcia sakramentów. Natomiast do zadań akolity należy: wspomaganie diakona oraz usługiwanie kapłanowi w wypełnianiu czynności liturgicznych. Jest on szafarzem nadzwyczajnym udzielania Komunii św. (może zanieść ją chorym i starszym pozostającym w domu), gdy kapłan lub diakon nie mogą tego obowiązku wypełnić z powodu choroby czy podeszłego wieku, albo gdy liczba osób przystępujących do Komunii św. jest wielka. Z tych samych powodów można zlecić akolicie wystawienie Najświętszego Sakramentu oraz repozycji (bez błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem). Po Komunii św. akolita pomaga w oczyszczeniu i uporządkowaniu naczyń liturgicznych.
Zgodnie ze zmodyfikowaną instrukcją w sprawie posług oraz święceń udzielanych w seminariach duchownych: „Powierzenie posługi lektora i akolity zmierza do tego, by kandydaci do święceń stopniowo - poprzez studium i praktykę - przygotowali się do podwójnej służby kapłańskiej, jaką jest posługa słowa i służba ołtarzowi. Od strony wychowawczej stopniowe dochodzenie do kapłaństwa ma coraz bardziej mobilizować kandydata do pełnego wysiłku w dziele osobistej formacji, od strony religijnej ma go stopniowo wprowadzać w pełne zrozumienie istoty kapłaństwa służebnego, od strony eklezjalnej - ukazać wiernym organiczną strukturę Kościoła jako wspólnoty służb i charyzmatów”.
Pomóż w rozwoju naszego portalu