50 lat Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu
Dokładnie pół wieku temu Stolica Apostolska uznała Papieski Wydział Teologiczny za kontynuację Wydziału Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Od tego czasu Wydział posiada prawo nadawania stopni akademickich jako kościelna wyższa uczelnia. O swoich wspomnieniach związanych z uczelnią, o jej misji i o wydarzeniach, które planowane są z okazji jej 50-lecia z ks. prof. dr hab. Włodzimierzem Wołyńcem, Rektorem PWT rozmawia Anna Buchar.
Anna Buchar: - Od 1 września 2014 r. pełni ksiądz funkcję Rektora PWT. Jakie obowiązki przyjął kapłan na swoje barki?
Ks. prof. dr hab. Włodzimierz Wołyniec: - Według naszego Statutu, Rektor kieruje uczelnią i jest przełożonym wszystkich pracowników, a dla studentów i doktorantów jest nie tylko przełożonym, ale także opiekunem. Bycie przełożonym i opiekunem rozumiem w duchu ewangelicznej służby jako troskę o dobro każdego i całej wspólnoty akademickiej. Staram się mieć czas dla każdego, uważnie słucham i podejmuję decyzje bez pośpiechu. Ważna jest dobra współpraca innymi pracownikami i dobra atmosfera.
- Jaka jest misja uczelni?
- Podobnie jak inne uczelnie akademickie chcemy poznawać i promować prawdę. W naszym przypadku chodzi o prawdę szczególną, bo prawdę objawioną przez Boga oraz prawdy związane z nadprzyrodzonym Objawieniem. W języku Kościoła (łacińskim) nazywamy ją scientia fidei czyli „wiedzą wiary”. Mój wielki poprzednik na urzędzie rektora, biskup świdnicki Ignacy Dec lubi powtarzać za św. Janem Pawłem II, że Papieski Wydział zmierza ku prawdzie na skrzydłach wiary i rozumu. Misja naszej uczelni wpisuje się w wielką misję ewangelizacyjną Kościoła, zgodnie ze słowami Pana Jezusa: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody (…). Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem” (Mt 28,19-20). Polecenie to pozostaje zawsze aktualne, a my realizujemy je na poziomie akademickim w ten sposób, że poprzez studia na kierunku teologii, filozofii i pedagogiki przygotowujemy przyszłych kapłanów do pracy duszpasterskiej, a studentów świeckich do pracy katechetycznej i wychowawczej. Dodam jeszcze, że oprócz pracy ściśle naukowej i dydaktycznej nasza Uczelnia podejmuje działalność pożytku publicznego, współpracując z innymi ośrodkami naukowymi i instytucjami. Wystarczy, że wspomnę o wspieraniu rodziny, kultury, o promocji wolontariatu i działalności na rzecz osób w jesieni życia. Z myślą o tych ostatnich prowadzimy Uniwersytet Trzeciego Wieku.
- Ksiądz rektor przed laty sam był studentem teologii na PWT. Jak wspomina kapłan te lata? Czy jest coś, co zapadło księdzu szczególnie w pamięć?
- Czuję do dziś zapach mądrych książek w naszej starej czytelni bibliotecznej. Spędzałem w niej wiele czasu, zatopiony w lekturze i zanurzony w ciszy, nazywanej w naszym języku silentium studiorum (ciszą studiowania). Z drugiej strony, po zajęciach niemal każdego dnia były ćwiczenia sportowe (przede wszystkim piłka nożna). Na naszym roczniku mieliśmy bardzo dobrą drużynę. Podstawą mojego studenckiego życia było jednak codzienne spotkanie z żywym Bogiem w naszej seminaryjnej kaplicy.
- Który kierunek uczelni cieszy się aktualnie największym zainteresowaniem?
- Statystyka pokazuje, że w ostatnich latach przeważają studenci pedagogiki. Jest to dla nas znak czasu i nowe wyzwanie. Ale o wszystkich naszych studentach (teologii, filozofii i pedagogiki) chcę powiedzieć, że naprawdę są zainteresowani studiami. Chwała Panu!
- Z okazji 50 lat PWT w czerwcu odbędzie się Międzynarodowa Konferencja Naukowa ,,Teologia w świecie nauki”. Wtedy odbędzie się także zjazd absolwentów PWT. Czy może ksiądz czytelnikom Niedzieli zdradzić szczegóły tego wydarzenia?
- Program Konferencji mamy już dopracowany i zamknięty. Wkrótce pojawi się na plakatach. Będziemy gościć dwóch kardynałów z Watykanu i wybitnych teologów z różnych ośrodków zagranicznych i polskich. Bardzo zależy mi na zjeździe absolwentów w dniu 23 czerwca. Będzie to dobra okazja, żeby się spotkać po latach. Wieczorem tego dnia przygotowujemy dla nich koncert i modlitwę dziękczynienia w Kościele św. Krzyża. Bardzo serdecznie zapraszam wszystkich absolwentów do udziału w wydarzeniu.
Dokładnie pół wieku temu Stolica Apostolska uznała Papieski Wydział Teologiczny za kontynuację Wydziału Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Od tego czasu Wydział posiada prawo nadawania stopni akademickich jako kościelna wyższa uczelnia.
Obchody złotego jubileuszu Papieskiego Wydziału Teologicznego odbędą się już w ten weekend. Od 22 do 24 czerwca obędzie się międzynarodowa konferencja naukowa "Teologia w świecie nauki". Dodatkowo w sobotę, 23 czerwca uczelnia organizuje zjazd swoich absolwentów. Dawni studenci będą mieli możliwość zwiedzenia budynku i sal wykładowych, a podczas spotkania przy grillu powspominają dawne czasy.
Martin Schongauer, „Zwiastowanie”(XV w.)/fot. Graziako
Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół obchodzi
umownie uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przypominając doniosłą
chwilę, kiedy Matka Boża, posłuszna wezwaniu Nieba, godzi się zostać
Matką Jezusa Chrystusa. Użyłem terminu "umownie", gdyż nie jest znany
dzień Narodzenia Pana Jezusa, a przeto nie może nam też być znany
dzień Jego wcielenia, poczęcia w łonie Maryi.
Uroczystość Zwiastowania zaczął najpierw wprowadzać Kościół
wschodni już od V wieku. Na Zachodzie przyjęło się to święto od czasów
papieża św. Grzegorza Wielkiego (+604). Było to początkowo święto
Pańskie. Akcentowano przez nie nie tylko moment Zwiastowania, ale
przede wszystkim Wcielenia się Chrystusa Pana, czyli akt pierwszy
Jego przyjścia na ziemię, i rozpoczęcia dzieła naszego zbawienia.
Tak jest i dotąd w liturgii. Jedynie pobożny lud nadał temu świętu
charakter maryjny, czyniąc pierwszą osobą Najświętszą Maryję Pannę
jako "błogosławioną między niewiastami", wybraną w planach Boga na
Matkę Zbawiciela rodzaju ludzkiego.
Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie jako temat plastyczny
towarzyszyło chrześcijaństwu od zarania jego dziejów. O wyjątkowej
randze tych przedstawień świadczy fakt, iż umieszczane były one zazwyczaj
w głównych ołtarzach świątyń. Bogactwo treści zawarte w tych kompozycjach
stawia scenę Zwiastowania w rzędzie najważniejszych tematów w sztuce
sakralnej czasów nowożytnych, także polskiej. Wydarzenie ewangeliczne,
podczas którego dokonało się Wcielenie, jest nie tylko epizodem z
życia Matki Bożej, lecz jawi się jako moment przełomowy dla dziejów
ludzkości, kulminacja zbawczego planu Boga.
Najdawniejszy wizerunek tego typu zachował się w katakumbach
św. Pryscylli, pochodzi bowiem z II wieku. Maryja siedzi na krześle,
przed Nią zaś anioł w postaci młodzieńca, bez skrzydeł, za to w tunice
i w paliuszu, który gestem ręki wyraża rozmowę. Podobne malowidło
spotykamy w III wieku w katakumbach św. Piotra i Marcelina. Od wieku
IV widzimy archanioła Gabriela ze skrzydłami. Ma on w ręku laskę
podróżną albo lilię. Na łuku tęczy w bazylice Matki Bożej Większej
w Rzymie wśród dziewięciu obrazów-mozaik barwnych jest również scena
Zwiastowania (IV wiek).
W jednym z kościołów Rawenny znajduje się mozaika z VI
wieku, na której Maryja jest przedstawiona, jak siedzi przed swoim
domem i w ręku trzyma wrzeciono. Anioł stoi przed Nią z berłem. Z
wieku XIII pochodzi wspaniała mozaika w bazylice Matki Bożej na Zatybrzu
w Rzymie (kościół rezydencjonalny Prymasa Polski). Scenę Zwiastowania
uwiecznili nieśmiertelni w swej twórczości artyści tamtych lat: Giotto,
Fra Angelico, Simone Martini, Taddeo di Bartolo, Masaccio.
Motyw Zwiastowania rozwinął się szczególnie w dobie gotyku.
Powstał wówczas swoisty kanon traktowania tego tematu, charakterystyczny
dla sztuki średniowiecza, a później wczesnego renesansu. Ten kanon
nakazywał malarzom powagę, spokój i szczególne wyciszenie w podejściu
do przedstawienia wydarzenia tak ważnego w historii Zbawienia.
Od epoki oraz od talentu mistrza zależało już, czy klimat
przedstawionej sceny określały rozbudowane realia wnętrza i stroju,
czy dominowała elegancka, miękka linia i liryczny, pełen złota nastrój
całości. Inaczej malował w tym okresie artysta z Włoch, a inaczej
z Północy. Ale różnice nie były wynikiem odległości geograficznej,
wypływały natomiast z odmiennego programu środowisk artystycznych
gotyckiej, a później renesansowej i barokowej Europy, które kształtowała
myśl wieków średnich od mistycyzmu po realizm.
Temat Zwiastowania Pańskiego to temat rzeka, trudno wymienić
choćby najważniejsze dzieła ukazujące to wydarzenie, które inspirowało
malarzy - tych wielkich, którzy przeszli do historii sztuki, i tych
mniejszych, którzy pozostawili swe obrazy po licznych świątyniach,
gdzie do dziś wzruszają, każą myślą przenosić się do Nazaretu, gdzie
dokonało się Zwiastowanie Pańskie, gdzie Chrystus wszedł w dzieje
świata.
Brytyjski król Karol III i królowa Camilla przełożyli planowaną na 8 kwietnia wizytę w Watykanie w związku z rekonwalescencją papieża Franciszka - poinformowano we wtorek w oficjalnym komunikacie, wydanym w Londynie. Zaznaczono w nim, że decyzja ta jest wynikiem dwustronnego porozumienia.
Papież od niedzieli przebywa w Watykanie, dokąd wrócił po ponad 5-tygodniowym pobycie w szpitalu z powodu ciężkiego zapalenia płuc. Lekarze zalecili mu odpoczynek przez co najmniej dwa miesiące.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.