Dekanat: Maszewo
Siedziba: Osina 26
Liczba wiernych: 1 728
Proboszcz: ks. Jerzy Labuda
Kościoły filialne: Kikorze - pw. Matki Bożej Fatimskiej, Krzywice - pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, Redostowo - pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa
Wspólnoty: Żywy Różaniec (1 róża), Parafialny Zespół Caritas, ministranci (15) i lektorzy (5)
Czasopisma: „Cuda i Łaski”, „Dominik”, „Jaś”, „Niedziela” - 16 egzemplarzy

Wieś gminna Osina położona jest nad rzeką Stepnicą, ok. 4 km na południowy-wschód od międzynarodowej drogi nr E 28 z Goleniowa do Koszalina, przy linii kolejowej Goleniów - Kołobrzeg.
Pierwsza wzmianka o Osinie pochodzi z 1331 r., kiedy była ona własnością rodziny Hindenburgów z Kopciuszek. Od 1447 r. gospodarzami tego terenu były dwa rody: von Petersdorff i von Flemming. Część dóbr von Flemmingów została sprzedana w 1629 r. rodowi von Döberitz. W 1795 r. stali się oni właścicielami całej ziemi osińskiej, nabywając dobra von Petersdorffów. W następnych dwóch wiekach miały miejsce wielokrotne zmiany właścicieli. W kolejności byli to: Johann Chrystian Schmidt (od 1803 r.), Wilhelm Sauberzweig, Schulze, rodzina von Massow, von Dewitz, a od 1912 r. do 1945 r. von Lowitz. Po II wojnie światowej majątek został upaństwowiony i stał się siedzibą Państwowego Gospodarstwa Rolnego, natomiast od 1971 r. siedzibą Kombinatu PGR. Osina z małej wsi posiadającej tylko kilka numerów rozrosła się w miejscowość liczącą ok. 1000 mieszkańców. Kościół po wojnie zniszczono i doprowadzono do kompletnej ruiny. Mieszkańcy Osiny z powodu braku świątyni (raz lub dwa razy w miesiącu) udawali się do odległej miejscowości parafialnej - do Mostów. Nie sprzyjało to rozwojowi życia religijnego osiedlonej na tych terenach ludności - wręcz zaczynało się ono spłycać.
Sytuacja zmieniła się po objęciu parafii przez ks. Tadeusza Uszkiewicza (1981-1986). Czekała go tu duszpasterska „praca u podstaw” - odbudowa z ruin kościoła. Zmobilizował do pracy wielu swych wiernych. Prace wykonywano w szybkim tempie. Plany zostały sporządzone przez mgr inż. arch. A. Tymczyszyn z Pracowni Konserwacji Zabytków w Szczecinie. Mszę św. Bożonarodzeniową w 1981 r. odprawiano już w nowym kościele. Prace zakończono w 1983 r., a 23 października tegoż roku bp Stanisław Stefanek dokonał poświęcenia odbudowanego kościoła. Drugim proboszczem został ks. Janusz Ardowski (1986-1991), który zakupił dom i zaadaptował go na potrzeby plebanii (wcześniej mieszkał w zakrystii kościoła). Kolejny proboszcz ks. Józef Czujko (1991-1999) zajął się odbudową kościoła filialnego w Kikorzu. Zadanie podjęte w 1992 r. zakończyło się poświęceniem świątyni 13 maja 1997 r. przez abp. Mariana Przykuckiego. Poza tym przeprowadził kapitalny remont kościoła filialnego w Redostowie oraz remont świątyni w Krzywicach. Zakupił też budynek po byłym przedszkolu, w którym urządził dom parafialny. 21 sierpnia 1999 r. przybył obecny proboszcz ks. Jerzy Labuda. Ksiądz Proboszcz otrzymał święcenia kapłańskie w 1990 r. Pracował jako wikariusz w Resku, w Szczecinie (w parafiach pw. św. Kazimierza oraz Przemienienia Pańskiego). Następnie został proboszczem parafii pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła w Szczecinie-Bezrzeczu, skąd przeniesiony został do Osiny.
Kościół parafialny stoi przy drodze Osina - Przypólsko. Plac kościelny, na którym posadowiona jest świątynia, sąsiaduje z parkiem, założonym w XVIII w., w stylu angielskim. Spotyka się w nim okazy wielu cennych starych drzew. Niestety, nie dotrwała do naszych czasów znajdująca się w pobliżu siedziba ziemiańska rodu von Lowitz.
Kościół powstał w XIV w., przebudowie uległ natomiast w XVIII w. (okna, szczyty). Po płn. stronie dobudowano ośmioboczny grobowiec przykryty kopułą.
Świątynia została zbudowana z bloków granitowych, na rzucie prostokąta. Przykrywa ją dach dwuspadowy. Przy odbudowie kaplicę połączono (łącznikiem) z kościołem i obydwa pomieszczenia wykorzystuje się jako zakrystię. Obok kościoła znajduje się współczesna metalowa dzwonnica.
Wnętrze kościoła przykryte jest stropem podwyższonym. Prezbiterium wywyższone jest o trzy stopnie. W prezbiterium na ścianie wsch. wisi duży obraz Najświętszej Maryi Panny, unoszącej się nad krajobrazem wsi Osina. Z jego lewej strony usytuowany został obraz Jezusa Miłosiernego. Po prawej stronie umieszczone jest tabernakulum (wmurowane w ścianę na marmurowej podstawie). Z marmuru wykonano też ołtarz, ambonkę i stojak pod paschał. W części zach. widać współczesną emporę chóru, wspartą na 4 słupach.
Parafię erygowano 31 maja 1982 r. Obejmuje ona 5 miejscowości. Są to obok Osiny: Krzywice, Kikorze, Redostowo, Węgorzyce. Z wyjątkiem Węgorzyc każda kolejna miejscowość posiada kościół. Świątynia w Węgorzycach o średniowiecznej metryce pozostaje w ruinie. Jej odbudowa pozostaje wciąż duszpasterskim celem do zrealizowania. Pełen uroku jest ryglowy kościół we wsi Redostowo. Pochodzi on z przełomu XVII/XVIII w. Obecnie kościół ten wymaga kapitalnego remontu.
Niedzielną Mszę św. w parafii sprawuje się w następującym porządku: o godz. 9.00 w Kikorzu, o 10.15 w Redostowie, o 11.30 w Osinie i 13.00 w Krzywicach. Ponadto odprawiana jest Msza św. w sobotę: o godz. 17.45 w Węgorzycach (sprawowana jest w świetlicy) i o 19.00 w Osinie. W dni powszednie Msza św. odprawiana jest: we wtorek o godz. 17.30 w Węgorzycach i o 19.00 w Osinie, w kościołach filialnych natomiast o godz. 17.30 w środę w Kikorzu, w czwartek w Krzywicach, w piątek w Redostowie. Frekwencja na niedzielnej Eucharystii wynosi od 20 do 25%.
Na terenie parafii istnieje Zespół Szkół Publicznych im. Bronisława Malinowskiego w Osinie świętujący 30-lecie swej działalności. Składa się on ze szkoły podstawowej liczącej 241 uczniów oraz gimnazjum, do którego uczęszcza 122 uczniów. Katechezę prowadzi Renata Jędrusia (20 godz.) i Ksiądz Proboszcz (16 godz.).
Parafia cieszy się powołaniami do stanu kapłańskiego braci Dariusza i Piotra Grygowskich. W tym roku święcenia kapłańskie przyjął ks. Tomasz Mędrek. Z parafii wywodzi się także powołanie żeńskie - marianki, siostry Wandy Judyty Zając.