O roli życia kontemplacyjnego w nowej ewangelizacji mówiła m. Weronika Sowulewska OSBCam, przewodnicząca Konferencji Żeńskich Klasztorów Kontemplacyjnych w Polsce. Podkreśliła, że konieczność bycia świadkami w życiu konsekrowanych poprzez praktykowanie rad ewangelicznych odnosi się do wszystkich rodzajów życia konsekrowanego. Jej zdaniem od początku istnienia Kościoła ta świadomość była żywa, a przeświadczenie to wyraził także tegoroczny Synod Biskupów. „Klasztory kontemplacyjne stanowią duchowe i modlitewne zaplecze dla współczesnej ewangelizacji. Klasztory te mają pod duchową opieką ludzi zwracających się o modlitwę, a proszący o nią zapewniają później o jej skuteczności” - mówiła m. Sowulewska. „Dar i doświadczenie kontemplacji, modlitwa i adoracja Jezusa to świadectwo dla świata” - dodała. Według niej klasztory kontemplacyjne budzą zainteresowanie nie tylko ze względu na ich ukrycie i tajemniczość, ale przede wszystkim dlatego, że „przebywa w nich Pan, którego ludzie szukają”.

„Naszym zadaniem jest bycie znakiem, zapleczem i wsparciem modlitewnym dla nowej ewangelizacji. Wkład klasztorów kontemplacyjnych będzie tym doskonalszy, im bardziej zachowają one swoją tradycję i wspólnotę promieniującą Chrystusem” - podkreśliła mniszka.

Z kolei na temat nowej ewangelizacji w dziełach apostolskich mówiła m. Leticja Niemczura CSSJ, przewodniczącą Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych. Zaznaczyła, że nowa ewangelizacja jest wciąż potrzebna i nagląca, tam gdzie światło wiary osłabło. Jej zdaniem w zaangażowaniu osób konsekrowanych w działania apostolskie nie chodzi o ich różnorodność czy wielkość, ale o serce, które wkładają w nie ewangelizatorzy. „Każdy człowiek ma w sobie prawdę, a naszym zadaniem jest pomóc urodzić się prawdzie” - mówiła. Siostra zwróciła także uwagę, że ważne jest odnawianie charyzmatu życia zakonnego, bycie wiarygodnym w swej postawie, radosnym i przemawiającym do zmieniającego się świata. Wskazała również na wagę świadectwa życia wspólnotowego, prowadzenie grup apostolskich i ich rozwijanie dla nowej ewangelizacji, a także oddziaływanie na wychowanie w odniesieniu do wartości chrześcijańskich.

Zdaniem m. Niemczury, ważnymi dziedzinami życia, które wymagają ewangelicznego działania, jest przede wszystkim rodzina i to określiła jako wielkie zadanie dla osób konsekrowanych. Wymieniła także naukę dzieci i młodzieży, która stanowi przyszłość Kościoła. „Musi rozpoznawać ich potrzeby, aby doprowadzić ich do Chrystusa. Ważna jest umiejętność bycia z młodymi” - podkreśliła siostra. Według niej istotne są także wspólnoty parafialne, które stanowią podstawową strukturę wiary. Jej zdaniem do kościołów parafialnych udają się ludzie w najważniejszych momentach swojego życia, dlatego warto to wykorzystać na płaszczyźnie ewangelizacyjnej. „Kościół pilnie potrzebuje takich braterskich wspólnot i zgodnej współpracy” - zaznaczyła.

Natomiast ks. Tomasz Sielicki Tchr, przewodniczący Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich w Polsce mówił o zakonnikach w roli apostołów nowej ewangelizacji. „Wezwanie do nowej ewangelizacji może dać wrażenie, że coś zaniedbaliśmy. Tak nie jest. Chodzi o to, by dać odpowiedź na zmieniający się świat i otwarcie się na nowe zadania i wyzwania” - podkreślił. Jego zdaniem trzeba wyjść i działać, być otwartymi i pozwolić młodym duchownym na działanie, bo oni często mają ciekawe pomysły na ewangelizację. Według ks. Sielickiego zakonnicy powinni m.in. być posłusznymi wobec Ducha Świętego, ponieważ to On wzywa do nowej ewangelizacji, wyzbyć się potępienia dla niewierzących, dawać świadectwo i pomagać każdemu, monitorować programy TV i na nie odpowiadać, a także organizować dni otwarte dla mieszkańców dzielnic, zwłaszcza na emigracji, tworzyć parafialne sale kinowe i dyskusyjne i otwierać kościoły. Zwrócił także uwagę na to, aby być dyspozycyjnym, w sakramencie pokuty oraz do indywidualnych rozmów z wiernymi.

Z kolei Teresa Stawarz, przewodnicząca Krajowej Konferencji Instytutów Świeckich mówiła na temat ewangelizacji społeczeństwa od wewnątrz i podkreślała rolę osób i instytutów świeckich w życiu Kościoła. „W naszą misję wpisana jest świeckość i apostolstwo, które się wzajemnie przenikają. Świeckość to aktywne bycie w świecie, liczące się z jego autonomią i prawami” - mówiła. „Naszą misją jest także współpraca z wierzącymi i niewierzącymi w dążeniu do dobra wspólnego” - dodała. Zdaniem prelegentki apostolstwo polega na obecności i świadectwie przez nawiązywanie kontaktów z ludźmi i udzielanie im wsparcia. „Do naszej misji należy zaangażowanie w budowanie społeczeństwa, odpowiadanie na cierpienie i niesprawiedliwość, stawanie w obronie życia i na poszukiwaniu prawdy, dobra i piękna” - podkreśliła. „Kościół potrzebuje instytutów, aby wypełnić swoją misje, a świeccy są wiernymi świadkami Boga” - zaznaczyła.