W pięciu rozdziałach autor ukazuje środowisko rodzinne bp. Stanisława Czajki, jego pracę duszpasterską i działalność naukową. Dużo miejsca ks. Marek Jelonek poświęca działalności wychowawczej i dydaktycznej ks. Czajki jako rektora częstochowskiego seminarium.

Pisząc o okresie działalności Stanisława Czajki, jako biskupa pomocniczego diecezji częstochowskiej autor zwraca szczególną uwagę na jego troskę o rozwój kultu maryjnego, szczególnie nabożeństwa ku Niepokalanemu Sercu Maryi, w duchu objawień fatimskich.

Z publikacji czytelnicy dowiadują się m. in. o tym, że bp Czajka, jako pierwszy biskup w Polsce był aresztowany 26 kwietnia 1946 r. przez komunistów. Przez 13 godzin był przetrzymywany i przesłuchiwany w siedzibie Urzędu Bezpieczeństwa.

W książce zamieszczone jest również w całości przemówienie wygłoszone przez bp. Stanisława Czajkę na szczycie Jasnej Góry 3 maja 1949 r., w którym biskup pomocniczy diecezji częstochowskiej wskazuje na znaczenie duchowości maryjnej i wierności Prawu Bożemu w nowej rzeczywistości po II wojnie światowej.

W swoim słowie do książki bp senior Antoni Długosz wspomina bp. Stanisława Czajkę, jako proboszcza swojej rodzinnej parafii pw. św. Zygmunta w Częstochowie. „Pierwsze kroki wtajemniczenia w słowa i czyny Jezusa przeżywam dzięki posłudze mojego proboszcza: bp Czajka przyjmuje moją pierwszą spowiedź. On przewodniczy mojej pierwszokomunijnej Eucharystii, On mnie bierzmuje, On udziela mi święceń subdiakonatu. Jako ministrant podziwiałem Jego ścisłą więź z Matką Boża” – napisał bp Długosz.

„Oceniając jego biskupią działalność można go nazwać maryjnym prorokiem, który w historii Polski przypomniał rolę Matki Bożej zatroskanej o życie każdego człowieka” – dodał bp Długosz.

W rozmowie z „Niedzielą” ks. Marek Jelonek podkreślił, że już w okresie studiów w seminarium zainteresował się postacią bp. Stanisława Czajki – Życiu i działalności biskupa Stanisława Czajki poświęciłem moją pracę magisterską napisaną na seminarium naukowym z historii Kościoła, pod kierunkiem ks. prof. dr. hab. Jana Związka. I postać biskupa Czajki towarzyszy mi w pewien sposób przez całe moje dotychczasowe życie w kapłaństwie – powiedział „Niedzieli” ks. Marek Jelonek.

- Aktualność życia i nauczania biskupa Stanisława Czajki wyraża się również w fakcie szerzenia przez niego orędzia fatimskiego. Można też śmiało nazwać go „biskupem niezłomnym”. To jedna z najwspanialszych postaci Kościoła częstochowskiego – dodał ks. Jelonek.

Bp Stanisław Czajka przyszedł na świat 13 listopada 1897 r. we wsi Kamienna (ówczesny powiat włocławski). Jego rodzice - Andrzej i Marianna z domu Gapińska - byli rolnikami.

Uczył się w szkole powszechnej w Kłotnie i w gimnazjum w Piotrkowie. W 1915 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. 13 marca 1920 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk ordynariusza kujawsko-kaliskiego bp. Stanisława Kazimierza Zdzitowieckiego.

Ks. Stanisław Czajka był wikariuszem w Konopiskach, Pajęcznie oraz parafii św. Barbary w Częstochowie. Uczył też religii. Następnie studiował prawo kanoniczne w Krakowie i Lublinie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Odbywał podróże zagraniczne w celach naukowych, m.in. do Insbrucka i do Lowanium. Uzyskał tytuł doktorski. Po studiach pełnił funkcję generalnego sekretarza Związków Stowarzyszeń Młodzieży Polskiej Męskiej i Żeńskiej diecezji częstochowskiej. Miał także wykłady na KUL.

W latach 1936-44 ks. Czajka był rektorem Częstochowskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Zarządzał też parafią św. Barbary, a potem św. Zygmunta w Częstochowie. Pracował w kurii. Po utworzeniu kapituły katedralnej został jej prepozytem. Pełnił też urząd wikariusza generalnego. Papież Pius XII mianował go biskupem tytularnym Centurii Numidyjskiej i biskupem pomocniczym częstochowskim. Jako motto swojej posługi biskupiej przyjął słowa: „Mihi vivere Christus” (Dla mnie życie jest Chrystus). W swoim herbie biskupim umieścił krzyż z ołtarza Wita Stwosza w kościele Mariackim w Krakowie. W tle zaś palący się Wieluń, szpital i kolegiatę wieluńską, zbombardowaną 1 września 1939 r. Warto zaznaczyć, że był jedynym Polakiem mianowanym na biskupa podczas II wojny światowej. Sakrę przyjął 28 października 1944 r. z rąk bp. Teodora Kubiny. Współkonsekratorami byli: biskup katowicki Stanisław Adamski i biskup pomocniczy katowicki Juliusz Bieniek.

Bp Stanisław Czajka zmarł 4 lipca 1965 r. Jego pogrzeb miał miejsce 6 lipca 1965 r. Byli na nim obecni m.in. kard. Stefan Wyszyński, prymas Polski, abp Karol Wojtyła, metropolita krakowski, oraz bp Stefan Bareła, ordynariusz częstochowski.

Dwa razy był wybierany na wikariusza kapitulnego, zarówno po śmierci bp. Teodora Kubiny (od 13 lutego 1951 r. do 17 marca 1951 r.) i po śmierci bp. Zdzisława Golińskiego (od 6 lipca 1963 r. do 15 lutego 1964 r.)

Bp. Stanisława Czajkę pochowano w krypcie bazyliki katedralnej w Częstochowie.