Kard. M. Jaworski otrzymał odznakę „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego”
Emerytowany metropolita lwowski i przyjaciel Jana Pawła II kard. Marian Jaworski został wyróżniony odznaką „Zasłużony dla Województwa Podkarpackiego”. Wręczyli mu ją marszałek województwa i przewodniczący sejmiku.
Decyzja o przyznaniu wyróżnienia podjęta została przez radnych sejmiku wojewódzkiego. Oficjalne przekazanie miało skromny charakter. Odbyło się w Krakowie w mieszkaniu kardynała. Odznaczenie wręczyli: marszałek Władysław Ortyl oraz przewodniczący Sejmiku Województwa Podkarpackiego Jerzy Cypryś w towarzystwie ks. Andrzeja Stopyry, proboszcza konkatedry w Lubaczowie.
– Chcemy w ten skromny sposób podziękować w imieniu mieszkańców województwa podkarpackiego, za posługę duszpasterską na rzecz ziemi lubaczowskiej, ale również za pracę na Ukrainie. Musimy upamiętniać i honorować tak ważne postaci. Ksiądz kardynał to świadek historii, bliski przyjaciel Jana Pawła II, rektor Papieskiej Akademii Teologicznej. Prezydent Andrzej Duda osobiście przyjechał aby wręczyć mu order Orła Białego. To dla nas zaszczyt, że przyjął również od nas wyróżnienie - powiedział marszałek Władysław Ortyl.
Kard. Marian Jaworski urodził się w 1926 r. we Lwowie. Po ukończeniu szkoły wstąpił do Seminarium Duchownego we Lwowie, a ze względu na wojnę formację kontynuował w Kalwarii Zebrzydowskiej. Święcenia przyjął z rąk arcybiskupa lwowskiego Eugeniusza Baziaka w Kalwarii Zebrzydowskiej w 1950 r. Przez dwa lata był wikariuszem parafii pw. św. Andrzeja Boboli w Baszni Dolnej koło Lubaczowa. W 1984 został administratorem apostolskim polskiej części archidiecezji lwowskiej z siedzibą w Lubaczowie, a w 1991 objął urząd metropolity lwowskiego. W 2001 Jan Paweł II kreował go kardynałem. Brał udział w konklawe, na którym wybrano na papieża kardynała Josepha Ratzingera. W 2008 przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Krakowie.
Otrzymał wiele wyróżnień. Do najważniejszych należą: Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia teologiczne i dydaktyczne oraz za posługę duszpasterską Kościołowi Lwowskiemu oraz Order Orła Białego w uznaniu znamienitych zasług dla odbudowy życia religijnego na Kresach Wschodnich, pogłębiania dialogu ekumenicznego oraz za osiągnięcia naukowe w dziedzinie filozofii i teologii.
Pracownik naukowy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, ks. dr hab. Henryk Drawnel SDB z Instytutu Nauk Biblijnych KUL, został wyróżniony nagrodą I stopnia Ministra Nauki za osiągnięcia naukowe, w tym za wyróżnioną rozprawę habilitacyjną dotyczącą aramejskich tekstów z Qumran.
Ks. Henryk Drawnel, salezjanin, adiunkt przy katedrze Literatury Międzytestamentalnej i Nauk Pomocniczych Biblistyki.
W niedzielę 29 września podczas Mszy św. na Stadionie Króla Baldwina w Brukseli Franciszek ogłosi błogosławioną Annę od Jezusa de Lobera y Torres, żyjącą na przełomie XVI i XVII wieku hiszpańską karmelitankę bosą, która prawie 20 lat spędziła w Belgii. Założyła tam kilka klasztorów swego zakonu w duchu reform, wprowadzonych do Karmelu przez św. Teresę od Jezusa, z którą łączyła ją głęboka przyjaźń.
Anna (Ana) de Lobera y Torres urodziła się 25 listopada 1545 w Medina del Campo na terenie dzisiejszej hiszpańskiej wspólnoty autonomicznej Kastylia i León. Ponieważ przyszła na świat jako głuchoniema i obawiano się o jej życie, ochrzczono ją tuż po urodzeniu. Zaczęła mówić dopiero w wieku 7 lat. Gdy miała kilka miesięcy, zmarł jej ojciec, którego nie zdążyła poznać. Miała starszego brata Cristobala (Krzysztofa), który został jezuitą. Gdy dziewczynka miała 9 lat, zmarła jej matka i dwojgiem dzieci zaopiekowała się babcia ze strony matki. W rok później, w 1555 Anna złożyła ślub czystości, wbrew oczekiwaniom swej opiekunki, która chciała wydać ją za mąż. Po dalszych 4 latach wraz ze swym bratem przeniosła się do Plasencii w dzisiejszej prowincji Cáceres w zachodniej Hiszpanii, do babci ze strony ojca i tam spędziła 10 lat.
Jutro – w niedzielę 29 września – w czasie Mszy św. za Ojczyznę w sanktuarium bł. ks. Jerzego Popiełuszki w Warszawie rozpocznie się peregrynacja obrazu Matki Bożej Solidarności.
Historia obrazu sięga roku 1984. Wówczas malarz Artur Chaciej, artysta z Podlasia, namalował obraz Matki Bożej Robotników. Tło obrazu, na którym widnieje wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej stanowi biało-czerwona flaga upamiętniająca zrywy robotnicze: Poznań ’56, Gdańsk ’70, Radom ’76, Gdańsk ’80, 13 grudnia 1981. Powstał z inicjatywy ówczesnego przewodniczącego podziemnego Zarządu Regionu w Białymstoku, Stanisława Marczuka. Obraz wykonano w trzech kopiach różnej wielkości. Najmniejszy z nich otrzymał na własność bł. ks. Jerzy Popiełuszko i w prywatnej rozmowie stwierdził, że dla niego jest to Matka Boża Solidarności. Drugi z obrazów trafił do proboszcza parafii św. Brygidy w Gdańsku. Związkowcy z podlaskiej „Solidarności” największy z obrazów przekazali podczas II Pielgrzymki Ludzi Pracy na Jasną Górę w 1984 r. jako symbol spotkań u stóp Czarnej Madonny. W obawie przed represjami ze strony SB, przewieziono go pod osłoną innego obrazu z wizerunkiem świętego. Robotnicy chcieli, by umieszczona na tle biało-czerwonej flagi Matka Boska Częstochowska nosiła nazwę „Solidarności”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
