Istotnym fundamentem Europy jest chrześcijaństwo i wiara chrześcijańska, które ukształtowały kulturę naszego Kontynentu i są podstawą jego jedności. Znacząco ukazuje te prawdę życie i działalność św. Brygidy Szwedzkiej.
Urodziła się w Finstad koło Uppsali w Szwecji w 1302 r. Jej rodzina była zamożna i skoligacona z dynastią królewską panującą w owym czasie w Szwecji. Od samego początku św. Brygida wzrastała w głęboko pobożnej atmosferze. Wydana bardzo wcześnie za mąż w wieku 14 lat za Ulfa Gotmarssona, całkowicie poświęciła się życiu rodzinnemu i starannemu wychowaniu ośmiorga dzieci. Po śmierci męża w 1344 r. poświęciła się życiu ascetycznemu. Należała do Trzeciego Zakonu św. Franciszka. Jej serce i umysł były zaprzątnięte sprawami Kościoła powszechnego. Szczególnie interesował ją los papieży, którzy od 1309 r. nie rezydowali w Rzymie, ale w Awinionie we Francji. Jej pragnieniem było, aby papież powrócił do Wiecznego Miasta. Pisała listy do papieży w tej sprawie: w 1352 r. do Innocentego VI, w 1367 r. do Urbana V, a następnie do Grzegorza XI. Św. Brygida poświęciła się też życiu monastycznemu, i gdy w 1369 r. otrzymała posiadłość w Vadsten założyła klasztor i Zakon Najświętszego Zbawiciela (siostry brygidki). Św. Brygida zmarła w Rzymie 23 lipca 1373 r. 7 października 1391 r. papież Bonifacy IX ogłosił ją świętą, a papież Marcin V w 1419 r. potwierdził jej kult. Natomiast Jan Paweł II specjalnym motu proprio z 1 października 1999 r. ogłosił ją współpatronką Europy.

Co św. Brygida dała Europie?

Św. Brygida poprzez swoją działalność publiczną i społeczną miała ogromny autorytet wśród władców europejskich, których w swoich listach zachęcała, by przewodzili państwom i je budowali na solidnych fundamentach zasad chrześcijańskich. Wiele wysiłku włożyła w jedność chrześcijan i Kościoła przemierzając Europę z północy na południe.