Prymas Polski: kapłan na dzisiejsze czasy to taki, który jednoczy, a nie dzieli
„Kapłan na dzisiejsze, wyjątkowe czasy to kapłan, który niesie przebaczenie i pojednanie. Inaczej jest kapłanem, który dzieli, jątrzy i nie pozwala ludziom żyć w nadziei. O takich kapłanów codziennie się modlę” – mówił abp Wojciech Polak podczas dzisiejszej inauguracji roku akademickiego w gnieźnieńskim seminarium duchownym.
W krótkim słowie skierowanym do uczestników uroczystości Prymas Polski nawiązał do hasła jutrzejszego Dnia Papieskiego: „Idźmy naprzód z nadzieją”. Nadzieja – jak tłumaczył – to coś więcej niż optymizm i dobre samopoczucie. To rzeczywistość, która „pozwala ufać, i której fundamentem jest Jezus Chrystus”.
W historii Kościoła w Polsce – przyznał dalej metropolita gnieźnieński – także w historii Kościoła gnieźnieńskiego, nie brakuje ludzi nadziei. Święty Wojciech, św. Stanisław, św. Brat Albert Chmielowski, św. Rafał Kalinowski, św. Jacek i św. Czesław, św. Maksymilian Maria Kolbe, św. Urszula Ledóchowska i św. Karolina Kózkówna – to wszystko ludzie nadziei. Człowiekiem nadziei był także bł. Michał Kozal, którego na duchowego przewodnika wybrała sobie w tym roku wspólnota seminaryjna w Gnieźnie. To właśnie on, kilka lat przed wybuchem II wojny światowej, będąc jeszcze rektorem gnieźnieńskiego seminarium, mówił do alumnów, że wyjątkowe czasy domagają się wyjątkowych i światłych kapłanów. Dziś – jak podkreślił Prymas – również takich kapłanów bardzo potrzeba.
„Kapłan na wyjątkowe czasy, kapłan na dzisiaj, to kapłan, który niesie przebaczenie i pojednanie. Inaczej jest kapłanem, który dzieli, jątrzy i nie pozwala żyć ludziom w nadziei. Kapłan na dzisiejsze wyjątkowe czasy to kapłan święty. Bardzo dziś potrzeba takich wyjątkowych kapłanów. Potrzeba kapłanów nadziei, pojednania i miłości, którzy będą łączyć, a nie dzielić. Takich kapłanów chcemy wychowywać w naszym seminarium i o takich kapłanów, jako biskup, codziennie się modlę” – mówił Prymas Polski.
„Relacja z Bogiem wychładza się powoli i zamiera, jeśli wobec drugiego człowieka brak mi miłości” - mówił w niedzielę w Markowicach abp Wojciech Polak powtarzając ewangeliczną prawdę, że „kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi”. Metropolita gnieźnieński przewodniczył w markowickim sanktuarium Matki Bożej Królowej Miłości i Pokoju Pani Kujaw Mszy św. z okazji 100-lecia istnienia miejscowej parafii.
Dzieje tego miejsca - jak zauważył w homilii - są jednak znacznie dłuższe i bogatsze, sięgają bowiem pierwszej połowy XVII wieku, kiedy do Markowic przywieziona została gotycka figura Matki Bożej z Dzieciątkiem.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Gdy Adam spożył z drzewa, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: «Gdzie jesteś?» On odpowiedział: «Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się». Rzekł Bóg: «Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?» Mężczyzna odpowiedział: «Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa, i zjadłem». Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: «Dlaczego to uczyniłaś?» Niewiasta odpowiedziała: «Wąż mnie zwiódł i zjadłam». Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: «Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i dzikich; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono ugodzi cię w głowę, a ty ugodzisz je w piętę». Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących.
Może się nam wydawać, że świat zmierza w złą stronę. Zło rodzi zło, przemoc rodzi przemoc, a agresja nieraz pociąga za sobą jeszcze większą agresję i nienawiść… Czy jest jakaś granica, jakaś tama dla tej fali zła? Jaka na nią jest odpowiedź Boga?
Jest nią Niepokalana i Jej Syn – Jezus. Bóg w swej nieograniczonej łasce i miłosierdziu powołał do życia w czasie i miejscu, które sam wybrał, Niewiastę wolną od jakiegokolwiek zła, czystą, nienaruszoną, nieskażoną skutkami grzechu. Zrobił to dla nas i naszego zbawienia, dla ratunku dla świata, aby dać nam przez Jej czyste łono i życie Zbawiciela, których odkupił wszystkich swą krwią.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.