Wszelkie dobro, które posiadamy,
Każdy promień słońca, każda kropla deszczu,
Każdy kawałek chleba, każdy życzliwy człowiek,
Każda chwila życia jest darem Bożej miłości.
Nadchodzi czas wakacji i urlopów. Upragniony okres dla zapracowanych i zmęczonych, którzy po trudnej, ale jakże ważnej i potrzebnej pracy mogą zrobić głęboki oddech i choć trochę odpocząć. Zapewne wszyscy
tego potrzebują. Dobrze wykorzystany czas wakacji, może mieć wielkie znaczenie dla późniejszej pracy i nauki.
Na czas wakacji trzeba spojrzeć zarówno z perspektywy prawa i obowiązku odpoczynku, jak i przez pryzmat jego wartości i znaczenia dla rozwoju psychicznego, fizycznego i duchowego człowieka. W tym
czasie możemy przecież wiele się nauczyć i doświadczyć. Możemy naszemu organizmowi przywrócić właściwe proporcje między aktywnością zewnętrzną, a sferą ducha oraz między hałasem, a ciszą.
Wakacje, będąc okazją do kontaktu z nowym środowiskiem, dają możliwość „kontemplacyjnego spojrzenia, pełnego radości i zadowolenia, by zachwycić się pięknem tego, co zostało stworzone”
(por. Jan Paweł II, List Apostolski Dies Domini). Trzeba tylko nauczyć się patrzeć, podnieść oczy i zobaczyć bogactwo Bożego stworzenia. Taka kontemplacja wymaga czasem pewnego wysiłku, poszukiwania,
wędrówki. To wszystko może sprzyjać aktywności fizycznej. Czasami powoduje też zmęczenie. Zawsze jednak jest tak, że wielkość satysfakcji uzależniona jest w jakimś stopniu od wielkości trudu, włożonego
w osiągnięcie zamierzonego celu. Bardziej cieszy to, co było osiągnięte z trudem, niż to, co zostało podarowane i nic nie kosztowało.
Czas wolny, to również czas uczenia się i doznawania pewnych przeżyć oraz stanów ducha. Wyjazdy, spacery i różnego rodzaju spotkania są dobrą okazją do nawiązania kontaktów z nowo poznanymi ludźmi,
pozwalają przezwyciężać bariery, podziały, stereotypy. Poznane nowe środowiska, obyczaje, kultura przestają być obce i mogą wiele pomóc w dalszej pracy i nauce.
Jakże często praca narzuca nam zbyt szybki rytm życia. Jak trudno jest nieraz znaleźć czas dla rodziny, znajomych, przyjaciół. Podczas wakacyjnego odpoczynku można to wszystko nadrobić. Trzeba cieszyć
się wtedy wzajemną obecnością, porozmawiać, pożartować, powspominać, podzielić się swoimi problemami i zamierzeniami. Trzeba zjeść obiad z najbliższymi lub usiąść z nimi przy ognisku i wspólnie pośpiewać.
Takie chwile są niezapomniane.
Nie może zabraknąć także religijnej perspektywy wakacji. Nie chodzi tu o przypominanie obowiązku wypełniania praktyk religijnych, gdyż dla chrześcijan jest to oczywiste. Czas wakacji jest dobrą okazją
do obserwacji, do oceny swojej religijności, która w szczególny sposób sprawdza się w sytuacjach nietypowych, poza domem. Wówczas uwidacznia się, na ile autentycznie przeżywamy swoją wiarę i religijność.
Wakacje są więc dobrą okazją do złożenia świadectwa wiary w środowiskach i miejscach, w których się znajdziemy. Zechciejmy wziąć udział w rekolekcjach, oazach, pielgrzymkach autokarowych czy pieszych.
Wspólna modlitwa, wyciszenie, konferencje, zabawy przy ognisku i gitarze - to często okazja, by ubogacić się duchowo i nabrać sił na kolejny rok pracy i nauki.
Wakacje - to czas do wykorzystania. Czy potrafimy go rzeczywiście wykorzystać? Mimo trudności finansowych, nie traćmy nadziei i dobrych pragnień. Wypijmy bez pośpiechu kawę i zapomnijmy o wszystkich
chwilach nerwowych, napięciach i trudnościach. Po urlopach i wakacjach wróćmy „odnowieni” i wypoczęci do naszych szkół i miejsc pracy.
Pomóż w rozwoju naszego portalu