31 maja był dla uczniów, rodziców i nauczycieli Zespołu Szkół Społecznych nr 1 dniem szczególnym. Po 14 latach swojej działalności szkoła otrzymała imię, a jej patronem został poeta ks. Jan Twardowski.
Główne uroczystości odbyły się w kościele św. Judy Tadeusza. Jak już wielokrotnie w historii szkoły zdarzało się, gościny użyczył nam proboszcz i przyjaciel szkoły ks. prał. Stanisław Tomkowicz.
Centralnym punktem dnia była Msza św. koncelebrowana przez bp. Kazimierza Górnego. Powagi uroczystości dodawał Chór Uniwersytetu Rzeszowskiego, który odśpiewał Gaude Mater Polonia. W wygłoszonej homilii
Ksiądz Biskup wskazał na aspekt radości wypływający z tej wspaniałej uroczystości. Skierował do nas słowa: „Jakże się cieszę, że patronem waszej szkoły będzie człowiek wielkiej radości. Ta poezja,
która jest prosta i piękna, pełna zdumienia nad światem, chce nam powiedzieć: »Radujcie się i bądźcie pogodni!«”.
Kiądz Biskup poświęcił sztandar szkoły i tablicę pamiątkową. Mimo obowiązków duszpasterskich pozostał na części artystycznej przygotowanej przez uczniów pod kierunkiem nauczycielek naszej szkoły:
Agaty Celtner, Reginy Mamczur i Alicji Mitoń.
Ks. Jana Twardowskiego. reprezentowała dr Aleksandra Iwanowska - edytor dzieł poety, która przypomniała, że 1 czerwca ks. Jan Twardowski obchodził będzie 89 urodziny.
W imieniu Kuratora Oświaty głos zabrała Helena Duś, odczytany też został list od Prezydenta Rzeszowa.
Przewodnicząca Stowarzyszenia Przyjaciół Zespołu Szkół Społecznych nr 1 Izabela Napiórkowski odczytała uroczystą uchwałę.
Nie mogło zabraknąć w tym dniu tych, którzy przewodzili tej szkole przez wszystkie te lata jej działalności.
Założycielki szkoły Małgorzata Dudek i Regina Mamczur przypomniały trudne początki i dość zawiłą historię tworzenia szkoły.
Dyrektor naszego zespołu szkół Anna Czyrek przypomniała motywację wyboru patrona dla tej niepowtarzalnej i szczególnej zarazem szkoły: „Szukaliśmy osoby, która będzie nam towarzyszyć jak dobry
duch w codziennym życiu, która będzie razem z nami zachwycać się pięknem stworzenia, dziwić się rzeczom wielkim, bo prostym, klękać przed tajemnicą bliskości Boga. Szukaliśmy osoby, która znając ludzką
słabość, czasem zapyta:
Jak daleko odszedłeś od prostego kubka z jednym uchem od starego stołu ze zwykłą ceratą od matki która patrzała w oczy Żebyś nie kłamał. My, tworzący tę szkołę wiemy, że taką osobę znaleźliśmy w postaci ks. Jana Twardowskiego i jesteśmy dumni, że zechciał patronować naszej szkole. To było dla nas wielkie radosne święto”.
W sierpniu tego roku brytyjska gazeta „Daily Star” przedstawiła wyniki ciekawego eksperymentu, w którym sztuczna inteligencja otrzymała zadanie odtworzenia twarzy postaci odbitej na Całunie Turyńskim.
Efekt tej pracy jest zadziwiająco zgodny z tradycyjnymi wizerunkami Jezusa znanymi z katolickiej ikonografii. Twarz mężczyzny ma pociągły, szczupły kształt, długie włosy, brodę i wąsy. Ten obraz przypomina klasyczne przedstawienia Chrystusa, jakie można znaleźć w wielu kościołach na całym świecie. Wygląd wygenerowany przez SI sugeruje przystojnego młodego mężczyznę o łagodnym, a jednocześnie intensywnym spojrzeniu.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
Pan zstąpił w obłoku i mówił z Mojżeszem. Wziął z ducha, który był w nim, i przekazał go owym siedemdziesięciu starszym. A gdy spoczął na nich duch, wpadli w uniesienie prorockie. Nie powtórzyło się to jednak. Dwóch mężów pozostało w obozie. Jeden nazywał się Eldad, a drugi Medad. Na nich też zstąpił duch, bo należeli do wezwanych, tylko nie przyszli do namiotu. Wpadli więc w obozie w uniesienie prorockie. Przybiegł młodzieniec i doniósł Mojżeszowi: «Eldad i Medad wpadli w obozie w uniesienie prorockie». Jozue, syn Nuna, który od młodości swojej był w służbie Mojżesza, zabrał głos i rzekł: «Mojżeszu, panie mój, zabroń im!» Ale Mojżesz odparł: «Czyż zazdrosny jesteś o mnie? Oby tak cały lud Pana prorokował, oby mu dał Pan swego ducha!»
- Wydarzenie prawdziwie historyczne. Coś się zamknęło, tzn. historia poprzedniego odnowienia Wieży Zegarowej. Zaczyna się nowa i stąd nowa kapsuła czasu. Nie wiemy, kiedy ona będzie odkryta. Ufamy Bożej Opatrzności, że będą to wydarzenia sprzyjające dobrym dziejom katedry na Wawelu – mówił abp Marek Jędraszewski przed uroczystym zapakowaniem miedzianych tub – kapsuł czasu, które 27 września trafiły na szczyt Wieży Zegarowej. Jedna z nich pochodzi z 1716 r., najnowsza jest zapisem 2024 r.
„Na wieczną rzeczy pamiątkę, aby to, co najbardziej godne przekazania przyszłym pokoleniom nie zostało zatracone” – tymi słowami rozpoczyna się dokument, który podpisany przez metropolitę krakowskiego, abp. Marka Jędraszewskiego, dziekana kapituły katedralnej, ks. Jacka Urbana i proboszcza katedry, ks. Pawła Barana wraz z pamiątkowymi medalami znalazł się w piątkowe przedpołudnie w nowej kapsule czasu. Trafiła ona na Wieżę Zegarową w towarzystwie poprzedniej tuby z roku 1716.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
