W sobotę 16 czerwca br. wspólnota parafialna pw. Zwiastowania Pańskiego w Mirsku przeżywała niecodzienną uroczystość. Podczas Mszy św. pod przewodnictwem biskupa legnickiego Tadeusza Rybaka wszyscy zgromadzeni dziękowali Bogu za 25 lat posługi duszpasterskiej miejscowego proboszcza, ks. prał. Tadeusza Jordanka.

Podczas Eucharystii o godz. 16.00, Pasterz Kościoła legnickiego powiedział do zgromadzonych m.in.:

"Moi drodzy, Kościół zachęca nas, żebyśmy dziękowali za Jedynego Kapłana Jezusa Chrystusa, ale także i za to, że wybiera ludzi słabych, grzesznych, by przez nich właśnie, przez ich serca, ręce i usta, dokonywać najświętszych tajemnic naszej wiary; sprawować posługę kapłańską. Zgromadziliśmy się właśnie dzisiaj w waszej świątyni parafialnej, by dziękować za 25 lat posługi kapłańskiej, wiernej służby Chrystusowi i ludziom, waszego duszpasterza, ks. prał. Tadeusza Jordanka. Słyszeliśmy, że w tym roku obchodzi 47. rocznicę przyjęcia święceń kapłańskich. Jego droga do kapłaństwa nie była łatwa. W jego życiu szczególnie zaznaczył się okres wojny. Ksiądz Prałat pochodzi ze starego, sławnego miasteczka, które nazywa się Kęty, a znane jest stąd, że właśnie z tego miasta wywodzi się św. Jan Kanty. Zapragnął być kapłanem, ale nie mógł urzeczywistnić tego kapłaństwa, albowiem został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. Pracował tam przez lata wojenne i dopiero po trudnych chwilach zawieruchy wojennej; po przeżyciu tragicznych sytuacji z zagrożeniem życia włącznie, wrócił do Polski. Dopiero wówczas mógł poprzez formację duchową i odpowiednie wykształcenie przygotować się do posługi kapłańskiej i doczekać tej radosnej chwili przyjęcia święceń kapłańskich. Dziś możemy powiedzieć, że właśnie te trudne wojenne przeżycia w młodości wpłynęły na ogromnie dojrzałe spojrzenie na kapłaństwo oraz zrozumienie tej ważnej posługi dla Ludu Bożego. Dlatego od chwili święceń starał się zawsze gorliwie pełnić posługę duszpasterską; starał się być dobrym kapłanem Jezusa Chrystusa, aby służyć ludziom całym sercem. Często nie oszczędzał się w pracach fizycznych. Pracował gorliwie jako wikariusz. Na etapie nominacji na proboszcza zaznaczył się niezwykle gorliwą pracą w miejscowości Wabiennice, gdzie jego trosce powierzone były wspólnoty zgromadzone przy kilku kościołach. Wszystkie ośrodki kultu z ogromnym poświęceniem wyremontował, dbając przy tym o konsolidację miejscowych wspólnot wiernych.

Na jego posługę z podziwem patrzył świętej pamięci kard. Bolesław Kominek, metropolita wrocławski. O Księdzu Prałacie i wiernych parafii wiele dobrych słów mówili kapłani z całego dekanatu, zwłaszcza ks. infuł. Franciszek Sudoł, który widział w Księdzu Tadeuszu z Wabiennic kapłana, któremu nie straszne jakiekolwiek problemy.

Potem przyszedł czas na posługę w tutejszej parafii. 25 lat pracy duszpasterskiej, której, Drodzy, doświadczaliście i doświadczacie, a której szczególnym znakiem jest tak pięknie wyglądająca świątynia parafialna. Podziwiamy jej piękno, zwłaszcza gdy po odnowieniu ołtarza głównego, wszystkich elementów barokowego wystroju wnętrza lśni szczególnym blaskiem. Gratuluję wam, że z okazji 25. rocznicy objęcia posługi kapłańskiej przez waszego Księdza Proboszcza, dziękujecie Panu Bogu razem z waszym duszpasterzem za wspólne lata starań, pokonywania problemów, a przede wszystkim za ten czas wzajemnego umacnia wiary, nadziei i miłości w sercach tutejszych parafian. Cieszymy się z wami i razem z wami wszyscy dzisiaj wyrażamy naszą głęboką wdzięczność temu kapłanowi. Z jednym jest mi tylko trudno się zgodzić, w związku z tym, co powiedział wasz przedstawiciel, przemawiając przed ołtarzem. Usłyszeliśmy, że kiedy Ksiądz Tadeusz rozpoczynał pracę duszpasterską w Mirsku, był młody. Śmiem z tym polemizować. On jest ciągle młody! Chodzi ciągle tak szybko jak dwudziestolatek! A dzisiejsi młodzi księża przed Mszą św. zapytali go: dlaczego Ksiądz Prałat tak szybko chodzi? Często nie możemy zdążyć za Księdzem Prałatem Tadeuszem. Właśnie w tym jego szybkim poruszaniu się wyraża się energia, którą ma w sobie, a przede wszystkim młodość ducha. Podejmuje ciągle kolejne wyzwania i prace. To dzięki tej energii, jak słyszeliśmy w dzisiejszym fragmencie Pisma Świętego, Ksiądz Tadeusz pisze list pasterski swojej kapłańskiej pracy w szczególnym miejscu, bo w waszych sercach, w sercach wszystkich parafian. I to jest najpiękniejszy wyraz jego kapłańskiej gorliwości.

Dziękując Panu Bogu, dziękując Jezusowi Chrystusowi, Jedynemu i Najwyższemu Kapłanowi, za 25 lat gorliwej służby kapłańskiej Księdza Prałata razem z tutejszą parafią, dziękujemy za wszystkich kapłanów. Każdy z nich na powierzonym przez biskupa odcinku pracy duszpasterskiej stara się gorliwie pełnić powierzoną służbę. Dzięki tej posłudze wiara w naszym narodzie rozwija się, pogłębia, wzmacnia. Pierwszymi zwiastunami wiary są rodzice i za nich dziś także dziękujemy Bogu. Dziękujemy za każdą rodzinę, która jest domowym Kościołem. Ale jakże wielkie znaczenie ma gorliwa praca kapłanów. Dziękujemy Bogu za wszystkich kapłanów, ale to dziękczynienie łączymy z pokorną modlitwą o nowych kapłanów, o nowe powołania kapłańskie i zakonne. Potrzeba nam bowiem zastępów pomocników w wypełnianiu mandatu zleconego nam przez Chrystusa Najwyższego Kapłana. Potrzeba nam ich tak, jak potrzeba gorliwych matek, odpowiedzialnych ojców. Niech w naszych rodzinach nie zabraknie młodych, odważnych, którzy usłyszawszy głos Chrystusowego wezwania ´Pójdź za mną´, nie zagłuszą w swym sercu tego głosu, ale odważnie i twierdząco odpowiedzą na ten głos. Powinniśmy się modlić, by w naszych rodzinach wzrastali młodzi ludzie, którzy po formacji w Wyższym Seminarium Duchownym w Legnicy, będą mogli stawać obok swych starszych braci w powołaniu, obok gorliwych kapłanów, którzy mimo swej młodości zdają sobie sprawę, że lata uciekają, aby przejmować posługę księży starszych i kontynuować ich pracę. Wszystko zaś po to, by w trzecim tysiącleciu trwała wiara; by ludzie nie ulegali fałszywym prorokom; by nie ulegali w swym sercu i umyśle moralnym zamętom, ale mocno stali przy Chrystusie.

Kochany Księże Prałacie Tadeuszu, niech Pan Bóg, Najlepszy Ojciec, wynagrodzi ci te trudy, które podejmujesz. Niech pomnaża twoje siły, abyś przez najbliższe lata mógł służyć Ludowi Bożemu!" .

Na zakończenie uroczystej Mszy św. wielu z obecnych parafian pragnęło złożyć dostojnemu Jubilatowi swoje serdeczne życzenia. Ksiądz Prałat został także przez lokalnych samorządowców odznaczony godnością " Honorowego Mieszkańca Mirska".