Reklama

Krosno Odrzańskie

Srebrny jubileusz parafialnego chóru

Kilkakrotnie w powojennej historii parafii najpierw św. Andrzeja, a potem św. Jadwigi w Krośnie Odrz. ponawiane były próby tworzenia chóru kościelnego. Dopiero jednak za czasów ks. kan. Stanisława Garncarza, który przez 22 lata był proboszczem w krośnieńskiej parafii, powstał chór, który trwa do dziś. Należy przy tym podkreślić, że ks. kan. S. Garncarz jest wielkim entuzjastą śpiewu na chwałę Bożą.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Powstanie chóru jest ściśle związane z pracą w parafii organistki s. Bogumiły Burdzanowskiej ze Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej. To właśnie z jej inicjatywy rozpoczął działalność w 1979 r. parafialny chór. Pierwszy występ dyrygowanego przez s. Bogumiłę chóru miał miejsce podczas pasterki Bożego Narodzenia 1979 r. Kolejny podczas świąt Wielkiej Nocy następnego roku. W 1980 r. parafię wizytował bp Wilhelm Pluta, który w samych superlatywach wyrażał się o poziomie artystycznym krośnieńskiego chóru.
W kolejnych latach chór - wzbogacając swój repertuar - uświetniał śpiewem wszystkie uroczystości kościelne zarówno w Krosnie, jak i w dekanacie.
W 1991 r. odchodzi z Krosna do Zwolenia s. Bogumiła, a do katedry gorzowskiej ks. kan. Garncarz. Schedę po nim obejmuje dziekan ks. Mieczysław Pytka. Brak organisty sprawia, że w dziejach chóru następuje trudny okres. Funkcje dyrygentów pełnią osoby świeckie: Maciej Brodziński i Marek Domański. Próby odbywają się przez jakiś czas w dziś już nieistniejącym Krośnieńskim Domu Kultury.
W 1995 r. przybywa do Krosna ks. Zdzisław Przybysz. Nowy wikariusz zostaje opiekunem i pełni funkcje dyrygenta. Młody i energiczny duchowny wprowadza wiele nowych elementów tworzących niejako od nowa wizerunek chóru. „Ogromny dar tolerancji i wartości duchowe ks. Przybysza sprawiają, że zarówno ludzie wierzący, jak i chórzyści są natchnieni do dalszej wytężonej pracy” - stwierdza prezes chóru Wojciech Jurewicz, sam zresztą człowiek pełen energii i oddania dla spraw chóru.
Dyrygowany do 2000 r. przez ks. Przybysza zespół bierze udział w kilku pielgrzymkach, a ukoronowaniem jego działalności jest wspólne śpiewanie dwóch chórów: krośnieńskiego i s. Bogumiły ze Zwolenia, podczas Mszy św. transmitowanej przez Polskie Radio 23 lutego 1997 r. z kościoła pw. Świętego Krzyża w Warszawie.
Po wyjeździe ks. Przybysza z Krosna dyrygencką batutę przejmuje Władysław Skręty, który przed przejściem na emeryturę prowadził przez wiele lat chór w Szkole nr 1 i w Związku Nauczycielstwa Polskiego.
W. Skręty był opiekunem chóru przez dwa lata. Współpraca chóru z W. Skrętym zaowocowała nagraniem dwóch płyt CD, jednej z kolędami, a drugiej z pieśniami wielkanocnymi.
Niewątpliwie nobilitacją chóru był jego udział 2 lipca 1997 r. w Gorzowie Wlkp. w Liturgii słowa z udziałem Ojca Świętego Jana Pawła II. Krośnieńscy chórzyści z powodzeniem uczestniczyli też w przeglądach kolęd w Sulęcinie, śpiewali na uroczystościach patriotyczno-religijnych i spotkaniach opłatkowych. Obecnie opiekunem chóru jest s. Cecylia Różanka - parafialna organistka podobnie jak i s. Bogumiła wywodząca się z Rodziny Betańskiej.
Historia chóru spisana jest w liczącej dwa tomy kronice. Swojego rodzaju ciekawostką jest, że Jubileusz i historia krośnieńskiego zespołu jest niemal całkowicie zbieżna z jubileuszem Ojca Świętego Jana Pawła II.
Duże zasługi chór zawdzięcza - obok dyrygenta - prezesowi Wojciechowi Jurewiczowi, który nie tylko jest dobrym duchem, ale z benedyktyńską wprost cierpliwością i konsekwencją dba o wszystkie sprawy związane z jego funkcjonowaniem.
Przy okazji pragnę podziękować W. Jurewiczowi za informacje, dzięki którym mógł powstać wspomnieniowy tekst.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Papież rozpoczął rekonwalescencję. Jak przebiega leczenie?

2025-03-25 15:08

[ TEMATY ]

Watykan

papież Franciszek

rekonwalescencja

PAP/EPA

Zdjęcie papieża Franciszka opuszczającego klinikę Gemelli

Zdjęcie papieża Franciszka opuszczającego klinikę Gemelli

Papież Franciszek, który po ponad pięciu tygodniach pobytu w szpitalu wrócił w niedzielę do Watykanu, przechodzi rekonwalescencję po obustronnym zapaleniu płuc, w tym tlenoterapię, a także fizjoterapię oddechową i motoryczną - podało we wtorek biuro prasowe Stolicy Apostolskiej. Papież koncelebruje msze i pracuje.

Jak przekazano dziennikarzom, rekonwalescencja w Domu Świętej Marty, gdzie mieszka papież, przebiega zgodnie z tym, co zalecili lekarze z Polikliniki Gemelli. Dotyczy to także, jak zaznaczono, pracy.
CZYTAJ DALEJ

Zwiastowanie Pańskie

Niedziela Ogólnopolska 14/2002

[ TEMATY ]

Zwiastowanie Pańskie

Martin Schongauer, „Zwiastowanie”(XV w.)/fot. Graziako

Dziewięć miesięcy przed Bożym Narodzeniem Kościół obchodzi umownie uroczystość Zwiastowania Pańskiego, przypominając doniosłą chwilę, kiedy Matka Boża, posłuszna wezwaniu Nieba, godzi się zostać Matką Jezusa Chrystusa. Użyłem terminu "umownie", gdyż nie jest znany dzień Narodzenia Pana Jezusa, a przeto nie może nam też być znany dzień Jego wcielenia, poczęcia w łonie Maryi. Uroczystość Zwiastowania zaczął najpierw wprowadzać Kościół wschodni już od V wieku. Na Zachodzie przyjęło się to święto od czasów papieża św. Grzegorza Wielkiego (+604). Było to początkowo święto Pańskie. Akcentowano przez nie nie tylko moment Zwiastowania, ale przede wszystkim Wcielenia się Chrystusa Pana, czyli akt pierwszy Jego przyjścia na ziemię, i rozpoczęcia dzieła naszego zbawienia. Tak jest i dotąd w liturgii. Jedynie pobożny lud nadał temu świętu charakter maryjny, czyniąc pierwszą osobą Najświętszą Maryję Pannę jako "błogosławioną między niewiastami", wybraną w planach Boga na Matkę Zbawiciela rodzaju ludzkiego. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie jako temat plastyczny towarzyszyło chrześcijaństwu od zarania jego dziejów. O wyjątkowej randze tych przedstawień świadczy fakt, iż umieszczane były one zazwyczaj w głównych ołtarzach świątyń. Bogactwo treści zawarte w tych kompozycjach stawia scenę Zwiastowania w rzędzie najważniejszych tematów w sztuce sakralnej czasów nowożytnych, także polskiej. Wydarzenie ewangeliczne, podczas którego dokonało się Wcielenie, jest nie tylko epizodem z życia Matki Bożej, lecz jawi się jako moment przełomowy dla dziejów ludzkości, kulminacja zbawczego planu Boga. Najdawniejszy wizerunek tego typu zachował się w katakumbach św. Pryscylli, pochodzi bowiem z II wieku. Maryja siedzi na krześle, przed Nią zaś anioł w postaci młodzieńca, bez skrzydeł, za to w tunice i w paliuszu, który gestem ręki wyraża rozmowę. Podobne malowidło spotykamy w III wieku w katakumbach św. Piotra i Marcelina. Od wieku IV widzimy archanioła Gabriela ze skrzydłami. Ma on w ręku laskę podróżną albo lilię. Na łuku tęczy w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie wśród dziewięciu obrazów-mozaik barwnych jest również scena Zwiastowania (IV wiek). W jednym z kościołów Rawenny znajduje się mozaika z VI wieku, na której Maryja jest przedstawiona, jak siedzi przed swoim domem i w ręku trzyma wrzeciono. Anioł stoi przed Nią z berłem. Z wieku XIII pochodzi wspaniała mozaika w bazylice Matki Bożej na Zatybrzu w Rzymie (kościół rezydencjonalny Prymasa Polski). Scenę Zwiastowania uwiecznili nieśmiertelni w swej twórczości artyści tamtych lat: Giotto, Fra Angelico, Simone Martini, Taddeo di Bartolo, Masaccio. Motyw Zwiastowania rozwinął się szczególnie w dobie gotyku. Powstał wówczas swoisty kanon traktowania tego tematu, charakterystyczny dla sztuki średniowiecza, a później wczesnego renesansu. Ten kanon nakazywał malarzom powagę, spokój i szczególne wyciszenie w podejściu do przedstawienia wydarzenia tak ważnego w historii Zbawienia. Od epoki oraz od talentu mistrza zależało już, czy klimat przedstawionej sceny określały rozbudowane realia wnętrza i stroju, czy dominowała elegancka, miękka linia i liryczny, pełen złota nastrój całości. Inaczej malował w tym okresie artysta z Włoch, a inaczej z Północy. Ale różnice nie były wynikiem odległości geograficznej, wypływały natomiast z odmiennego programu środowisk artystycznych gotyckiej, a później renesansowej i barokowej Europy, które kształtowała myśl wieków średnich od mistycyzmu po realizm. Temat Zwiastowania Pańskiego to temat rzeka, trudno wymienić choćby najważniejsze dzieła ukazujące to wydarzenie, które inspirowało malarzy - tych wielkich, którzy przeszli do historii sztuki, i tych mniejszych, którzy pozostawili swe obrazy po licznych świątyniach, gdzie do dziś wzruszają, każą myślą przenosić się do Nazaretu, gdzie dokonało się Zwiastowanie Pańskie, gdzie Chrystus wszedł w dzieje świata.
CZYTAJ DALEJ

Dlaczego przekazujemy wiarę?

2025-03-25 20:54

[ TEMATY ]

wiara

Katechizm Wielkopostny

Adobe Stock

Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw?

Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego oraz Youcat – katechizm Kościoła katolickiego dla młodych.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję