Eucharystię poprzedziła modlitwa różańcowa przy trumnie bp. Tadeusza Płoskiego.

– W tej chwili najważniejsza jest nasza modlitwa, przeniknięta wiarą, że śmierć tak naprawdę jest początkiem nowego życia. Dlatego stajemy tu z najbliższą rodziną i przyjaciółmi bp. Tadeusza Płoskiego, aby kolejny już raz powierzyć go Miłosierdziu Bożemu – powiedział na początku Eucharystii bp Guzdek. Ordynariusz wojskowy podkreślił, że w modlitwie poleca także mamę i najbliższych bp. Płoskiego, dla których śmierć syna i brata jest ogromną stratą oraz źródłem cierpienia.

W homilii bp Guzdek nawiązał do ewangelicznej opowieści o wskrzeszeniu młodzieńca z Nain. Przypomniał, że rozegrała się ona w bramie miasta, symbolizującej granicę między dwoma światami. – Jezus, który zatrzymał się w bramie dotknął mar, na których spoczywało ciało młodego człowieka i powiedział: „Młodzieńcze, tobie mówię, wstań” – niejako zawrócił go z tej drogi, która prowadziła w stronę wieczności, do świata żywych. A zbolałej matce powiedział: „Nie płacz”. Przywracając życie jej synowi, także jej przywrócił radość i sens życia – powiedział.

Zdaniem ordynariusza wojskowego ta ewangeliczna scena współgra z wydarzeniami, które miały miejsce 19 kwietnia 2010 roku, w dniu pogrzebu bp. Płoskiego. – Katedra polowa stała się bramą, w której zatrzymali się: tragicznie zmarły bp Tadeusz Płoski, jego matka, rodzeństwo, przyjaciele oraz kapelani i wierni ordynariatu polowego. To spotkanie z Jezusem nastąpiło podczas Eucharystii, która była sprawowana w dniu jego pogrzebu – powiedział.

Biskup polowy podkreślił, że "spotkanie z Jezusem w obliczu śmierci było i jest źródłem nadziei – nadziei na nowe życie, wieczne".

We Mszy św. uczestniczyła rodzina i najbliżsi przyjaciele bp. Tadeusza Płoskiego. Po zakończeniu Eucharystii trumna z ciałem zmarłego została ponownie umieszczona w krypcie katedry polowej.

*** Tadeusz Płoski urodził się 9 marca 1956 r. w Lidzbarku Warmińskim. W 1976 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego „Hosianum” w Olsztynie, gdzie odbył studia filozoficzno-teologiczne. 6 czerwca 1982 r. w katedrze olsztyńskiej przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa warmińskiego Jana Obłąka. Przez rok pracował jako wikariusz w parafii pw. św. Józefa w Morągu.

W 1992 r. został oddelegowany do ordynariatu polowego i objął urząd notariusza, a następnie szefa wydziału duszpasterskiego kurii ordynariatu polowego w Warszawie. Od 1995 do 2001 r. pełnił funkcję redaktora naczelnego pisma ordynariatu polowego „Nasza Służba”. 16 maja 2001 r. objął urząd kanclerza kurii ordynariatu polowego.

16 października 2004 r. został mianowany przez Jana Pawła II biskupem polowym Wojska Polskiego. 30 października 2004 r. przyjął święcenia biskupie i odbył uroczysty ingres z ceremoniałem wojskowym do katedry polowej Wojska Polskiego w Warszawie.

Zginął 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie samolotu rządowego pod Smoleńskiem, w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej.

Został pochowany 19 kwietnia 2010 r. w Kaplicy Lotników katedry polowej. Bp Płoski był czwartym ordynariuszem wojskowym w polskiej historii.

W ubiegłym roku Prokuratura Krajowa zadecydowała o ekshumowaniu ofiar katastrofy smoleńskiej. 27 kwietnia ciało bp. Płoskiego zostało ekshumowane, przewiezione do jednego z zakładów medycyny sądowej i poddane specjalistycznym badaniom. 29 maja odbył się powtórny pogrzeb bp. Tadeusza Płoskiego.