O Wandalach wiemy od historyków rzymskich, zwłaszcza Tacyta, i z wykopalisk archeologicznych. Byli oni grupą plemion wschodniogermańskich, zamieszkujących w początkach naszej ery wybrzeża Morza Bałtyckiego. Osiedlili się na obecnych ziemiach polskich, jeszcze przed przybyciem tam Słowian, tworząc swoistą kulturę, której relikty i współczesne rekonstrukcje ukazuje wystawa. Prezentuje także materialne ślady ludów sąsiadujących z Wandalami.
W swoich wyprawach Wandalowie dotarli do Dacji (Rumunii) i Panonii (Węgry). W okresie wędrówek ludów w IV-V wieku po Chr. przeszli przez Galię i Hiszpanię do Afryki Północnej, gdzie utworzyli efemeryczne państwo. Zostało ono w 533 r. podbite przez Bizancjum. Wcześniej, w 455 r. złupili Rzym, co nie było niczym szczególnym w historii. Oglądający wystawę trochę gubi się w dużej ilości nazw różnych plemion i wykopanych po nich reliktach. Znaczna część wystawy poświęcona jest kulturze przeworskiej - od cmentarzyska odkopanego w 1905 r. we wsi Gać koło Przeworska. Była to jednolita kultura miejscowych ludów, które od Celtów przejęły umiejętność masowej produkcji żelaza, wytapianego z rud bagiennych w piecach dymarskich, których modele pokazano. Były to obszary dzisiejszej południowej i środkowej Polski. Według źródeł rzymskich, na większości obszaru kultury przeworskiej zamieszkali Wandalowie, którzy przejęli formy tej kultury i ulegli jej wpływom.
Wandalowie w początkach naszej ery przejęli szlak handlowy zwany bursztynowym. Wiódł on od Wybrzeża Adriatyku ku Karpatom, które przekraczał przez Bramę Morawską i dalej przez Dolny Śląsk na Kujawy, a dalej wzdłuż dolnej Wisły nad Zatokę Gdańską i na Sambię. Bursztyn był poszukiwanym towarem w Cesarstwie Rzymskim. Na wystawie oglądamy bursztyny w przeróżnych odcieniach jako złomy i półfabrykaty. Prawdopodobnie są to odkopane ślady warsztatu. Za wyroby bursztynowe barbarzyńcy otrzymywali od Rzymian przedmioty zbytku, biżuterię złotą i wyroby szklane, których produkcji barbarzyńcy nie znali. Dużo jest tu tych rzymskich znalezisk na wystawie.
Wandalowie stosowali różne sposoby pochówku - spalenie na stosie, grzebanie w ziemi. Pokazano grób szkieletowy. Wystawa jest bardzo bogata i różnorodna - broń, narzędzia, przedmioty życia codziennego. Wandalowie opuścili ziemie polskie w połowie V wieku.