Jak zaznaczył karmelita, święci Zelia i Ludwik Martin zostali wyniesieni na ołtarze nie dlatego, ich najmłodsza córka Teresa jest świętą i doktorem Kościoła, ani dlatego, że druga ich córka, Leonia, objęta jest postępowaniem kanonicznym w drodze na ołtarze, ale dlatego, że sami wiedli świątobliwe życie, co udowodniono podczas procesu kanonizacyjnego.

Zakonnik wyjaśnił, że procesy beatyfikacyjne rozpoczęły się osobno dla każdego z małżonków pod koniec lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku we Francji. Po prawie 50 latach badań św. Jan Paweł II ogłosił w 1994 r. heroiczność cnót obojga. Uczynił to osobnymi dekretami: jednym dla Ludwika i drugim dla Zelii.

Zgodnie z decyzją papieża do beatyfikacji tych małżonków nie szukano i udowadniano osobnego cudu dla Ludwika i osobnego dla Zelii. „Papież zdecydował, że wystarczy jeden cud dla obojga, bo dla nich drogą do świętości stało się małżeństwo i przebyli tę drogę nie w pojedynkę, ale wspólnie, we dwoje, gdyż sakrament małżeństwa sprawia, że mąż i żona stają się jednym ciałem” – dodał. Przypomniał, że w archidiecezji mediolańskiej, wyproszony został za przyczyną obojga małżonków cud uzdrowienia niemowlęcia, które urodziło się z bardzo ciężkimi deformacjami płuc i problemami oddechowymi.

„Lekarze rokowali najgorsze. Stroskani rodzice, zachęcani przez karmelitów bosych, rozpoczęli więc odprawianie nowenny do świątobliwych małżonków i ku zadziwieniu lekarzy wszelkie komplikacje ustąpiły. Pietro został wypisany ze szpitala. Dziś ukończył już 15 lat i w 2008 r. był z swymi rodzicami w Lisieux, by wziąć udział w uroczystości, podczas której świątobliwi małżonkowie Martin byli ogłoszeni błogosławionymi” – podkreślił karmelita.

Do zatwierdzenia wymaganego przez prawo kanoniczne do kanonizacji małżeństwa Martin, wybrano cud, który wydarzył się w Hiszpanii. Dotyczył on dziewczynki urodzonej w 28. tygodniu ciąży. Dziecko przyszło na świat z licznymi komplikacjami.

„Mniszki, rodzice i liczni krewni prosili o łaskę życia i zdrowia dla dziewczynki za przyczyną błogosławionych Zelii i Ludwika. Zostali wysłuchani. Sami lekarze nie potrafili wytłumaczyć tego, co się stało. Został przeprowadzony proces kanoniczny o tym cudzie. Przypadek był badany przez lekarzy światowej sławy i stwierdzili oni niewytłumaczalność uzdrowienia z punktu widzenia wiedzy medycznej. Dziewczynce nadano imię Carmen. Ma ona już 8 lat, cieszy się dobrym zdrowiem” – poinformował duchowny.

Zakonnik – konsultor referatu spraw kanonizacyjnych w krakowskiej Kurii Metropolitalnej – osobiście wprowadził relikwie św. małżonków w ubiegłym tygodniu w parafii w Sance k. Krzeszowic, zaś kilka dni temu w Nowej Hucie Czyżynach – w parafii św. Judy Tadeusza. Wcześniej wprowadził je do kilku parafii archidiecezji krakowskiej: św. Piotra w Wadowicach, Przemienienia Pańskiego w Libiążu, św. Floriana w Krakowie. Doczesne szczątki świętych rodziców zainstalowano ostatnio także w diecezji kieleckiej – parafie Lisów (św. Mikołaja) i Korytnica (św. Floriana), oraz w archidiecezji przemyskiej – parafia Gwizdów (Matki Bożej Pocieszenia).

Ludwik Józef Stanisław (Louis Joseph Stanislas) Martin (22 VIII 1823-29 VII 1894) urodził się w Bordeaux. Zelia Maria (Zélie Marie) z domu Guèrin (23 XI 1831-28 VIII 1877) pochodziła z Gandelain koło Alençon.

Oboje małżonkowie doczekali się łącznie dziewięciorga dzieci, urodzonych w latach 1860-73, z których najmłodszą była ta, która najbardziej rozsławiła rodzinę – św. Teresa od Dzieciątka Jezus. Czworo z potomstwa zmarło w bardzo młodym wieku. Te, które przeżyły – same córki – zostały zakonnicami i doczekały, poza św. Teresą, sędziwego wieku (dwie zmarły w wieku prawie 90 lat).

Beatyfikacja Ludwika i Zelii Martinów odbyła się 19 października 2008 w Lisieux. Stali się oni drugim małżeństwem, wyniesionym przez Kościół na ołtarze w naszych czasach. Pierwszymi byli Alojzy (lub Ludwik) i Maria Beltrame Quattrocchi z Włoch, których Jan Paweł II ogłosił błogosławionymi 21 października 2001 w Rzymie.

Kanonizacja rodziców św. Teresy z Lisieux odbyła się 18 października 2015 roku w Rzymie w czasie Synodu Biskupów nt. rodziny.