Wojtyła i Bergoglio: synowie Soboru, pasterze ludu
2 kwietnia 2005 r. odszedł do Domu Ojca Jan Paweł II. W ten sposób zakończył się jeden z najdłuższych i najwybitniejszych pontyfikatów w historii Kościoła. Pamięć o Karolu Wojtyle wciąż jest bardzo żywa, a wierni wskazują na podobieństwa łączące „Papieża z dalekiego kraju” z „Papieżem z krańca świata”.
„Obydwaj są kochającymi Ewangelię synami Soboru Watykańskiego II, którzy od samego początku swej posługi widzieli konieczność szczególnej troski o rodzinę i potrzebujących” – mówi abp Vincenzo Paglia. Obecnego prezesa Papieskiej Akademii Życia i wielkiego kanclerza Papieskiego Instytutu Jana Pawła II ds. Studiów nad Małżeństwem i Rodziną mianował w 2000 r. biskupem właśnie Karol Wojtyła.
„Stajemy wobec wielkiego świadka wiary chrześcijańskiej, umiejącego nadać jej ten uniwersalny wymiar, jaki dziś dostrzegamy również w pontyfikacie Franciszka. I jeśli mam szukać wspólnego źródła, to poza Ewangelią wskazałbym na Sobór, który dla obydwu jest swoistą gwiazdą polarną – mówi Radiu Watykańskiemu abp Paglia. – Zrobiło na mnie wrażenie to, że swój pierwszy Synod Biskupów Jan Paweł II poświęcił rodzinie i to samo zrobił Papież Franciszek. Ważne jest dostrzegać tę łączącą nić, nie jako zwykłe powtórzenie, ale rozwój. Wychodząc od «Familiaris consortio» dochodzimy do «Amoris laetitia». Jest tu ciągłość, którą, jak sądzę, trzeba odkrywać, aby w pełni dostrzec bogactwo papieskiego nauczania ostatnich dziesięcioleci”.
Abp Paglia wskazuje, że Wojtyłę łączy z Bergoglio również pragnienie pogłębienia dialogu ekumenicznego i międzyreligijnego oraz troska o najuboższych. „Pamiętam, jak po swej pierwszej pielgrzymce do Brazylii Jan Paweł II poprosił członków Wspólnoty św. Idziego, by ruszyli z pomocą na wielkie peryferie brazylijskich miast, pełne potrzebujących” – wspomina abp Paglia. Zwraca uwagę, że przy tej okazji Papież Polak przypomniał, iż jest to posłanie płynące z Soboru: Kościół wychodzący do wszystkich, w tym szczególnie do najbardziej potrzebujących.
Pod mozaiką umieszczono małą marmurową tabliczkę ze słowami: „Nie lękajcie się, otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!”
Administracja Bazyliki Watykańskiej otrzymywała prośby o umieszczenie w świątyni wizerunku św. Jana Pawła II. Kardynał Angelo Comastri zlecił wykonanie portretu papieża miejscowemu studiu mozaikarskiemu.
W 2020 r., w 100. rocznicę urodzin Karola Wojtyły, na całym świecie były zaplanowane różnorakie uroczystości rocznicowe. Niestety, z powodu pandemii wiele z nich odwołano, a inne odbyły się w zredukowanej formie – przy minimalnej liczbie uczestników, często bez obecności mediów. Jedną z takich inicjatyw, która przeszła prawie całkowicie bez echa, było umieszczenie mozaiki św. Jana Pawła II w Bazylice św. Piotra.
O stanie zdrowotnym Ojca Świętego, problemach pokoju w świecie i spuściźnie Jana Pawła II powiedział dziś wieczorem w rozmowie z dziennikarzami sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, kard. Pietro Parolin.
„Papież jest w Domu Świętej Marty, papież odpoczywa, więc z nikim się nie spotyka. O ile mi wiadomo, w tej chwili nie ma audiencji, nikt nie jest przyjmowany i nie mam innych wiadomości. Myślę jednak, że ważne jest, aby znalazł czas na regenerację i to jest jedyny warunek, aby zachować spokój i nie wykonywać żadnych czynności, zwłaszcza publicznych” - powiedział watykański sekretarz stanu, kard. Pietro Parolin, na marginesie swojego przemówienia w „Cattedra dell'accoglienza” (Katedra Gościnności) odbywającej się w Sacrofano, w pobliżu Rzymu.
Skąd tak ogromne zainteresowanie św. Andrzejem Bobolą w ostatnich latach? Jak doszło do pojawienia się owego, znaczącego sanktuarium tego świętego w Strachocinie k. Sanoka?
To prawda, że nie zdarzyło się dotąd, aby papież ogłosił encyklikę poświęconą postaci pojedynczego świętego. A tak uczynił Pius XII w 1957 r. z okazji 300. rocznicy śmierci św. Andrzeja Boboli. W encyklice Invicti athletae Christi (Niezwyciężony bohater Chrystusa) papież opisał ze szczegółami, jak Bobola zginął w Janowie Poleskim 16 maja 1657 r., bestialsko zamordowany przez Kozaków. Gdyby wyparł się wiary w Chrystusa, uszedłby z życiem. Jego kapłańska wierność wprawiła zbrodniarzy w taką wściekłość, że z niesłychanym okrucieństwem bili go biczami, wyrwali mu prawe oko, w różnych miejscach zdarli mu skórę, okrutnie przypiekali rany ogniem i nacierali je szorstką plecionką. Nad jego kapłaństwem znęcali się, obcinając mu uszy, nos i wargi, a język wyrwali przez otwór zrobiony w karku, ostrym szydłem ugodzili go w serce. Aż wreszcie, ok. godz. 3 po południu, dobili go cięciem miecza. Pius XII zakończył wstrząsający opis słowami: „Odziany w purpurowy ornat własnej krwi złożył Bogu swą ostatnią i najdoskonalszą ofiarę – samego siebie”. Jak z tego widać, męczeństwo Andrzeja Boboli było podobne do drogi krzyżowej Jezusa. Taką też drogę krzyżową Andrzeja Boboli zbudował w Strachocinie ks. Józef Niżnik.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
