„Od kilku lat uroczystość Zwiastowania Pańskiego obchodzona jest jako Dzień Świętości Życia. W naszych czasach, gdy tak łatwo szafuje się życiem ludzkim, gdy jest ono na wiele sposobów zagrożone, dzień ten jest także dniem jego obrony. Na obronę tej najwyższej wartości należy spojrzeć nie tylko przez pryzmat nienarodzonych do życia, sztucznej prokreacji, kary śmierci, uzależnień przeciw życiu, przez pryzmat badań i eksperymentów genetycznych, ale także przez eutanazję, która dotyka godności człowieka umierającego. Każda ludzka istota w każdej fazie rozwoju od poczęcia do naturalnej śmierci, zarówno w zdrowiu, jak i w chorobie, sprawności, jak i w upośledzeniu, w bogactwie czy w ubóstwie ma najbardziej pierwotne prawo do życia. Życie jest darem Boga, który w człowieka ulepionego z prochu tchnął swoje ożywcze tchnienie. Jeżeli życie jest nam podarowane przez Boga Stwórcę, jeżeli zrodzeni jesteśmy z wielkiej bezinteresownej miłości, którą ofiarował nam bez żadnych naszych zasług, czyż nie jest to dostateczny powód, aby patrzeć na nie, jak na największą świętość, do której prawo ma tylko sam Bóg” (z homilii abp. Władysława Ziółka wygłoszonej w katedrze łódzkiej 25 marca br.).
Czwartek 25 marca 2004 r. zapisał się w historii współczesnej Kościoła w Polsce jako data wejścia w życie dekretu wykonawczego i decyzji Ojca Świętego Jana Pawła II mających na celu dopełnienie struktur duszpastersko-administracyjnych podjętych bullą Totus Tuus Poloniae populus. Na mocy wspomnianych dokumentów została m.in. ustanowiona metropolia łódzka ze stolicą w Łodzi, a abp Władysław Ziółek mianowany został arcybiskupem metropolitą łódzkim. Do nowej metropolii została włączona diecezja łowicka.
Uroczystość Zwiastowania Pańskiego w bazylice archikatedralnej rozpoczęła się odczytaniem wspomnianych dokumentów Stolicy Apostolskiej przez kanclerza Kurii archidiecezji łódzkiej ks. prał. Andrzeja Dąbrowskiego. Liturgii przewodniczył abp metropolita Władysław Ziółek w koncelebrze z bp. Ireneuszem Pękalskim, kanonikami Kapituły Archikatedralnej Łódzkiej oraz licznie reprezentowanym prezbiteriatem diecezjalnym i zakonnym. Zaproszenie do udziału w tym szczególnym zgromadzeniu przyjęli: abp Szymon Komańczuk - prawosławny arcybiskup łódzki i poznański, bp Ludwik Jabłoński - ordynariusz diecezji śląsko-łódzkiej Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, bp Mieczysław Cieślar - biskup diecezji warszawskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, ks. rektor Adam Kleszczyński - przewodniczący Oddziału Łódzkiego Polskiej Rady Ekumenicznej. Obecni byli zarząd i alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, siostry zakonne z różnych zgromadzeń oraz przedstawiciele parlamentu, władz wojewódzkich i samorządowych, wyższych uczelni oraz wielu środowisk zawodowych i społecznych. Wspólną modlitwę w duchu dziękczynienia i radości wzniesiono do Boga w intencji Jana Pawła II, wyrażając w ten sposób głęboki szacunek, miłość i wdzięczność dla Ojca Świętego.
Abp Władysław Ziółek podkreślił w homilii, że wzniosła i zobowiązująca godność metropolii nadana Kościołowi łódzkiemu wpisuje się w znaczący sposób w historię Łodzi z jej przeszłością Ziemi Obiecanej, przez dziesięciolecia utożsamianej z nadzieją dla najbiedniejszych i odrzuconych, z jej teraźniejszością ponownie naznaczoną piętnem bezrobocia ze wszystkimi jego skutkami. Wreszcie z jej przyszłością, w której misja urzeczywistniania Bożych planów, przyjęcia na nowo do siebie Chrystusa i odważnego świadczenia o Nim, pozostaje naczelnym zadaniem, jakie katolicy powinni wziąć na siebie.
Dwa jeszcze ważne momenty włączono tego wieczoru dodatkowo w liturgię Mszy św. Najpierw było to przyrzeczenie duchowej adopcji złożone na ręce Księdza Arcybiskupa przez kilkadziesiąt osób, które zapragnęły przez szczególną modlitwę i umartwienia wesprzeć dzieło ratowania poczętego życia. Następnie abp Władysław Ziółek udzielił uroczystego błogosławieństwa obecnym w archikatedrze przyszłym matkom i ich ukrytym jeszcze pod sercem dzieciom.
Na zakończenie uroczystości zabrzmiało radosne Te Deum, przy wtórze scholi alumnów łódzkiego WSD pod dyrekcją ks. Grzegorza Kopytowskiego. Mimo prawdziwie zimowej pogody na zewnątrz świątyni, zgromadzonym wewnątrz udzielił się nastrój zwiastujący bliskość Niedzieli Zmartwychwstania.