Matko Odkupiciela, Królowo Polski i Pani nasza!
Przyjmujemy z radością i serdecznie witamy Twój cudowny Jasnogórski Obraz w tej świątyni, w tym mieście i w całej naszej diecezji! Wierzymy przecież, iż pod osłoną tego Obrazu Ty sama do nas przychodzisz - niewidzialnie, ale rzeczywiście i osobiście. Wiemy, że z bliska chcesz zobaczyć, jak żyją Twoje dzieci, jak się im tutaj powodzi. Chcesz usłyszeć jeszcze raz, o czym się mówi w polskich domach aż po najdalej na wschód wysunięte krańce naszej Ojczyzny. Chcesz, Matko Jezusa i nasza Matko, przynieść nam pomoc w tych czasach, niełatwych dla polskich rodzin i trudnych dla każdego z nas. Możemy więc tylko obiecać, że w ciszy będziemy nasłuchiwać Twego głosu, będziemy chodzić uważnie na palcach, będziemy się Tobą cieszyć tak, jak szczerzy i uczciwi ludzie - których tutaj jest tak wielu - cieszą się, gdy przybywa do nich Ktoś wytęskniony i z dawna oczekiwany.
Pani naszej ukochanej ziemi rodzinnej!
Oddajemy Ci dziś w posiadanie tę świątynię, zbudowaną w latach 20. ubiegłego wieku jako wotum dziękczynne za Cud nad Wisłą i oddalenie nawały bolszewickiej z granic odradzającej się Ojczyzny. Przyjmij też w posiadanie wszystkie nasze dawne i całkiem nowe kościoły, kaplice oraz inne znaki chrześcijańskiej wiary. Chcemy, o Pani, byś dobrze się czuła o tej porze roku pod naszym niebem. Chcemy, byś odnalazła i rozpoznała tutaj swoje własne ślady, zostawione ponad 600 lat temu, kiedy to z miasteczka Bełz - leżącego dzisiaj w granicach państwowych Ukrainy - wędrowałaś ku zachodowi aż na Jasną Górę, nawiedzając po raz pierwszy tę ziemię, położoną między Bugiem i Sanem, która po upływie wieków znowu Ciebie dzisiaj gości.
Matko Odkupiciela i Pani nasza!
Pozostaniesz w naszej diecezji przez całą wiosnę i lato - dziwnie obecna w Twoim świętym Obrazie Częstochowskim. Przez te dni, tygodnie i miesiące swego pobytu wśród nas dopomagaj nam w codziennym życiu. Podpowiadaj nam na modlitwie, co należy robić, aby nasze domy były coraz milsze dla swoich i dla obcych. Naucz nas tej ciszy, jaka panowała w domu Świętej Rodziny z Nazaretu. Błogosław pracy rolników i robotników. Nie zapominaj o bezrobotnych, biednych i porzuconych przez ludzi. Upraszaj nam u Boga jak najlepsze zdrowie na lata, które nadchodzą. Oddalaj wszelkie smutki i niepokoje. Powiedz naszym sercom, jak mamy się wzajemnie szanować, żebyś chciała zawsze do nas się przyznawać. Podpowiedz nam słowa modlitwy, która by dotarła do Twego Syna. Prosimy Cię jeszcze o jedno. Wlej w nasze serca tęsknotę widoczną czasem u ludzi przez Boga wybranych - których także w nowym tysiącleciu ciągle jeszcze można spotkać w okolicach Biłgoraja, Zamościa czy Lubaczowa - tę tęsknotę za wiecznym pobytem w ojczyźnie niebieskiej, gdzie panuje „radość, gdzie miłość, gdzie widzenie Stwórcy anielskie, bez końca” (Bogurodzica).
Witamy Cię więc, Matko Boska Częstochowska! Witamy Cię w granicach naszej diecezji razem z osobistym przedstawicielem Ojca Świętego w Polsce. Witamy Cię w otoczeniu kardynałów z Warszawy, Lwowa i Krakowa, naszego Metropolity z Przemyśla, a także innych arcybiskupów i biskupów z Polski i Ukrainy. Powitało Cię, Matko Odkupiciela, nasze duchowieństwo, siostry zakonne, alumni i cały lud Boży z władzami cywilnymi. W duchu tego powitania mówimy słowa modlitwy, zalecane od wieków przez Kościół święty:
„Matko Odkupiciela, z niewiast najsławniejsza - Gwiazdo morska, do nieba ścieżko najprościejsza - Tyś jest przechodnią bramą do raju wiecznego - Tyś jedyną nadzieją człowieka grzesznego... Racz się wstawić, o Panno, za nami grzesznymi - Ratuj nas, opiekuj się sługami Twoimi”.

Biłgoraj, 6 marca 2004 r., godz. 15.00.