Na przestrzeni 10 lat swojego istnienia diecezja sosnowiecka wzbogaciła się o nową rodzinę zakonną - Misjonarzy z Mariannhill, których Dom Misyjny znajduje się na terenie parafii pw. św. Wojciecha w Czeladzi. W piękny, słoneczny, sobotni poranek, w Dniu Matki Zgromadzenie to przeżywało pierwsze w historii swojego Domu święcenia kapłańskie. W tajemnicę kapłaństwa służebnego wprowadzony został diakon Krzysztof Zacharuk z Drelowa na Podlasiu. Święceń w prastarej świątyni pw. św. Stanisława BM udzielił bp Paweł Cieślik z diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej. Gospodarzem uroczystości był ordynariusz sosnowiecki, bp Adam Śmigielski SDB.

Historyczna chwila

Na uroczystość święceń kapłańskich przybył m.in. generał Zgromadzenia Misjonarzy z Mariannhill, księża prowincjałowie Zakonu z Afryki, Austrii, Niemiec, przełożony Domu Misyjnego w Czeladzi, ks. Ryszard Chycki, dziekan dekanatu czeladzkiego, ks. kan. Marian Jankowski, kapłani z pobliskich dekanatów, siostry karmelitanki, alumni Wyższego Seminarium Duchownego, ministranci, harcerze, licznie zgromadzili się parafianie. Obecni również byli rodzice, krewni i przyjaciele diakona Krzysztofa.

Na początku wszystkich przybyłych ciepło i serdecznie powitał i pozdrowił proboszcz parafii pw. św. Stanisława BM, ks. prał. Mieczysław Oset. Później głos zabrał przełożony Domu Misyjnego Misjonarzy z Mariannhill w Czeladzi, ks. Ryszard Chycki. Wyznał, iż jest głęboko wzruszony faktem, że te pierwsze święcenia odbywają się w tak niezwykłym miejscu - świątyni nazywanej "klejnotem Czeladzi", do której żywi szczególny sentyment, bo właśnie tutaj w jego życiu dokonywały się wielkie rzeczy. Swoje słowo do wszystkich zgromadzonych wokół Ołtarza Pańskiego skierował również Biskup Ordynariusz. Wskazał przede wszystkim na ogromne bogactwo rodziny zakonnej. "Zakony to nie dodatek. Stanowią one istotę życia Kościoła. Nawet w tym naszym małym zgromadzeniu widzimy, że są pośród nas nie tylko przedstawiciele innych krajów, ale nawet kontynentów". Ksiądz Biskup zwrócił się również do bohatera niezwykłej uroczystości: "Krzysztofie, życzę Ci, ażebyś był prawdziwym znakiem Chrystusa w tym świecie, ażebyś swoją postawą pociągał młodych ludzi do tej rodziny zakonnej, ażebyś był wierny zobowiązaniom podjętym w profesji zakonnej".

Godny święceń kapłańskich

Sama uroczystość kapłańskich święceń rozpoczęła się po odczytaniu Ewangelii. Wówczas nastąpił moment przedstawienia kandydata. Wezwany imiennie poprzez odpowiedź "jestem" i ukłon Księdzu Biskupowi raz jeszcze wyraził gotowość pójścia za Chrystusowym wezwaniem. Po słowach Księdza Biskupa: "Zaświadczam, że uznano go za godnego święceń. Mocą Pana Boga i naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa wybieramy go do stanu prezbiteriatu", wszyscy zgromadzeni odpowiedzieli "Bogu niech będą dzięki". Następnie bp Paweł Cieślik wygłosił pouczenie odnośnie do zadań spoczywających na kapłanie.

Ksiądz Biskup zwrócił się również do diakona Krzysztofa: " Spełniło się Twoje największe pragnienie. Za chwilę zostaniesz wyświęcony na kapłana. Skończyła się droga długiego przygotowania, której początek sięga czasów spędzonych w domu rodzinnym i szkole, miejscach pracy. Zanim ukształtował Cię Bóg w łonie matki, już przed przyjściem na świat wybrał Cię i przeznaczył do swojej służby. Swoje powołanie realizowałeś we wspólnocie zakonnej w kraju i poza jego granicami. Była to żmudna praca, wymagająca wielu wyrzeczeń, ofiar i rezygnacji. Każdego dnia stawał przed Tobą Chrystus i mówił: ´Pójdź za mną´. Dziś dotyka Cię swoją ręką. Przez lata zdawałeś egzamin z miłości. Zostałeś wyposażony w duchowe siły, wiedzę, moc charakteru, świętość i miłość do bliźnich. Jesteś posłany w świat. W imieniu Chrystusa będziesz pełnił urząd posługi uświęcania".

Po wysłuchaniu zadań spoczywających na kapłanie diakon Krzysztof wyraził wolę przyjęcia tego urzędu. Złożył też przysięgę wierności Biskupowi oraz swojemu Przełożonemu, których współpracownikiem w sposób szczególny od dziś się stanie. Po czym nastąpił liturgiczny moment udzielenia święceń prezbiteriatu. Zaraz potem nowo wyświęcony kapłan stanął wraz z Księdzem Biskupem oraz braćmi w kapłaństwie wokół ołtarza Chrystusowego sprawując Najświętszą Ofiarę.

Na wzgórzu Maryi-Anny

Zgromadzenie Misyjne powstało z klasztoru Trapistów w Mariannhill, założonego w Afryce Południowej w roku 1882 przez opata Franciszka Pfannera - trapistę pochodzącego z Austrii. Mariannhill jest małą miejscowością położoną w pobliżu Durbanu (prowincja Natal) w Republice Południowej Afryki. Swoje istnienie i nazwę zawdzięcza opatowi Franciszkowi, a oznacza "Wzgórze Maryi-Anny" Dekretem z 2 lutego 1909 r. Stolica Apostolska otworzyła drogę do powstania Zgromadzenia Misjonarzy z Mariannhill. Zgromadzenie z Mariannhill jest wspólnotą liczącą około 500 misjonarzy: kapłanów i braci.

Mottem ich działania jest myśl założyciela Mariannhill, opata Franciszka Pfannera: "Naszym polem misyjnym jest Królestwo Boże, a ono nie ma granic" oraz słowa ks. Bernarda Hussa, misjonarza z Mariannhill, wielkiego reformatora i społecznika Afryki: "Lepsze pola, lepsze domy, lepsze serca." Działalność Zgromadzenia koncentruje się na krajach Afryki i Papui Nowej Gwinei.